Het konijntje heeft het niet gered.
Beetje onze eigen schuld, vrees ik. Hij was zo levendig als wat, dronk al zelfstandig van een schoteltje, leek dus tiptop te gaan. Vanmorgen kwam Marc beneden en vond hij het konijntje voor de bank in de woonkamer. We hebben hem al die tijd in een doos van ca 15cm hoog gehad, met een kruik en in een handdoek (die ook over hem heen lag, om het donkere van het nest na te bootsen). De doos sloeg ik aan de bovenkant dicht. De katten zijn er absoluut niet bij geweest aangezien de kamer deur dicht zat. Hij moet er dus zelf op acrobatische wijze uit zijn geklauterd/gesprongen, helemaal naar de bank zijn gelopen (ca 3 meter) en daar oververmoeid zijn blijven liggen. Hij leefde dus nog wel, ik heb hem meteen in mijn handen opgewarmd en vervolgens bij een warme kruik gelegd. Geprobeert te voeden, maar hij wou niet. Vervolgens moesten we weg, en toen we net terug kwamen lag hij dood in zijn bak (had nu een grotere en hogere bak voor hem genomen, waar hij zeker niet uit zou kunnen komen.)
Je snapt dat ik er enorm van baal, hadden we hem maar eerder in de grotere bak gezet, dan was het misschien goed gegaan. Pokkezooi....