Geplaatst 
vrijdags kwam ik trug van vakantie en de eerste die me bij mijn paard begroet is het enigste katje dat in mijn kast geboren is. de rest, 3 poesjes, zijn op de strozolder geboren en heb ik geboren zien worden, toen ik op 21-05-05 bij mijn paard kwam lag ook nr 4 erbij. dit poesje was vanaf die dag dus ook mijn lieveling, en elke keer als ik op de grond ging zitten toen ze al 2 weken ouder waren, was dit de gene die op mijn schoot klom, om vervolgens doodleuk te gaan slapen
maargoed, toen ik afgelopen dinsdag ochtend weer bij mijn paard aankwam, was dit katje dus ook de enigste die me niet kwam begroeten, ik dus zoeken, komt even later de boer met iemand anders die ook een paard heeft staan waar de mijne staat aanlopen met het verhaal dat mijn schatje de avond daarvoor onder de auto was gekomen en volgens hun een tand door de lip had omdat er bloed uit zijn mondje kwam, ook gedroeg hij zich wat suffig en liep overal tegen aan, maar ze dachten dat hij het ook wel zou redden, wat dus niet het geval was. hij heeft de hele nacht geleden, en is dinsdag ochtend vroeg overleden, en de reden dat ze er niet mee naar de dierenarts zijn gegaan of mij savonds al hadden gewaarschuwt is en blijft een raadsel
ze hadden hem sochtens wel mooi neergelegt en de mamma poes er even bij gezet om afscheid te nemen, en zodat ik hem nog even kon zien, maaar het was voor mij al te laat. ik ben ook heel boos op hun dat ze hem hebben laten lijden
als er bloed uit de neus of bek komt, duid dat meestal op een inwendige bloeding, en als hij overal tegen aan liep met zijn hoofd is dat zoiesow niet goed hij heeft maar net 3 maanden en 1 a 2 dagen mogen worden, en zijn zusje is nu alleen achter gebleven
die 2 waren echt onafscheidelijk, en omdat het zusje al vanaf de geboorte ontstoken oogjes heeft, en een tijd lang niet kon zien, was hij ook al haar steun en toeverlaat.aan de andere 2 kittens is niet zoveel te merken maar aan dat ene poesje wel, nu zij helemaal alleen is
ze begint al wel een beetje zelfstandiger te worden en voor zich zelf op te komen want het was altijd de kater die de honden weg-jaagde en achterna rende zodat zijn zusje veilig was.het was een heet speciaal katje met voor mij veel emotioneele waarde, omdat hij me zo deed denken aan onze, kort daarvoor overlede hond. hun karakter was vrijwel hetzelfde en heel speciaal en heel trouw.
