Een paar jaar geleden kreeg ik 2 jonge konijntjes van een maand of 3.
Ze waren wel erg lief maar een beetje schuw en slecht verzorgt. Met vier weken werden ze al bij de moeder weggehaalt en daarna werd er nauwelijks naar ze omgekeken. Tot ze bij mij in de huiskamer kwamen wonen. Al gauw waren ze mens-mak en knuffelbaar. Na een tijdje bleek dat één van de konijnen toch een mannetje was ipv 2 vrouwtjes en hij heeft zijn zusje gedekt.
Vanaf die tijd werd het vrouwtje (Swirl) onrustig en agressief, ze probeerde mij aan te vallen als ik haar wou aaien.
Toen haar kleintjes geboren waren (en ze van haar broertje gescheiden werd) werd het allemaal nog erger, haar kleintjes gingen binnen een paar dagen dood. Ze viel iedereen aan die in haar hok kwam, ze beet ook door.
Toen ze na enkele weken herenigt werd met haar broertje (inmiddels gecastreert) werd ze een stuk rustiger, ik kon haar iig verschonen en voeren zonder problemen.
Sindsdien staan ze samen in een ruim hok in mijn tuin, het ging steeds beter en ze viel steeds minder aan, de laatste tijd kon ik haar zelfs heel voorzichtig aaien als ze zat te eten.
Maar sinds een week is ze weer veel agressiever geworden en valt weer aan.
Nou snap ik dat ze vals geworden is door haar jeugd, maar ik hoop toch dat ze weer een beetje normaal kan doen tegen mensen. Ik dacht dat we op de goede weg zaten, maar helaas.
Ik verwacht echt niet dat ze een knuffelkonijn word, dat is ook niet de bedoeling. Maar ik wil haar wel gewoon de verzorging kunnen geven die ze nodig heeft (haar vacht ziet er nu niet zo goed uit, even borstelen zou goed helpen maar dat doe ik haar en mij nu niet aan).
Dus bij deze een vraag aan de konijnenkenners, hoe pak ik dit aan?
Ik kan haar niet binnen zetten en ook niet weg bij haar broertje halen.