Wat een ervaring ben ik rijker zeg, pfoe!
Sinds een week of 2 pas ik op het huis van een vriendin van mij in Utrecht. Zij heeft een kat en een cavia die ik dus ook verzorg. Lieve beesten! Ze woont in een soort van oud grachtenhuis, met een aparte indeling en alleen ramen aan de straatkant.
In de slaapkamer heeft ze 2 dakkoepels die open kunnen voor frisse lucht. Die staan dus ook altijd open. Tegen het licht 's nachts zitten er gordijntjes voor.
Kom ik donderdag de 28 ste daar thuis uit mijn werk, hangt een van die gordijnen op half zeven, kapot en gescheurd. Vreemd!
Dus mijn eerste gedachte: haar eigen kat is omhoog gesprongen achter een vogel aan die naar binnen is gevlogen ofzo... Ik zag verder geen vreemde dieren in huis, dus heb het gordijntje eraf gehaald en opgeborgen. Verder ook geen dierensporen te bekennen.
De avond erna zat haar eigen kat in de vensterbank en opeens begint hij vreselijk te blazen en mauwen en uithalen met zijn pootje. Ik kon niets zien, vanwege de gordijnen en stoel die daar staan. Ik ging kijken en kon niets ontdekken. Een muis, dacht ik, omdat ze haar kat heeft genomen omdat ze last had van muizen. Hoorde wel iets ritselen, maar zag niks dus besteede er geen aandacht meer aan.
Het hele weekend ook niets gemerkt of wat dan ook.
Toen gebeurde het. In de nacht van maandag op dinsdag.
Het was 02:20 en ineens een vreselijk kabaal in de keuken. Het klonk als een vechtende kat en een ronkend iets. Ik dacht aan de vriezer die aansloeg, want die kan ook zo'n geluid maken. Of haar kat die toch achter een muis aanzat. Maar het kabaal hield wel erg lang aan, dus ik zat rechtop in bed en deed het licht aan. Nog geen 5 tellen later vloog er iets langs mijn bed. Ik kreeg een lichte hartverzakking.
Wat ik zag was een rooie kat! Hij keek me bang aan en vloog naar de woonkamer.
Nadat ik bekomen was van de schrik, zocht ik mijn sloffen op en ging voorzichtig de woonkamer in. Tsja je weet ook niet wat voor kat het is. Het enige wat ik wist, was dat hij en haar kat in de keuken hadden gevochten. Voor het zelfde geval was die vreemde kat wild, een zwerver, gevaarlijk.
Haar kat was ook naar de woonkamer gerend, dus die heb ik eerst terug gebonjourd naar de slaapkamer en de deur dicht gedaan. Daarna alle lampen in de woonkamer aan gedaan en opzoek gegaan naar de vreemde kat. Die kon ik dus nergens vinden. In het voorkamertje grenzend aan de woonkamer staan erg veel meubels en dus veel verstophoekjes. Ik nam aan dat ie daar wel zou zitten en zich gedeisd hield. Ik besloot weer te gaan slapen met de slaapkamerdeur dicht en de eigen kat in mijn slaapkamer houdend.
De volgende morgen eerst mezelf gefatsoeneerd en toen opzoek naar de "rooie kat". Ik heb het hele voorkamertje leeggehaald en trof daar een loszittend schot aan. Bleek nu dat er achter dat schot een gasinstallatie zat, doorlopend onder de verhoogde vloer van het voorkamertje. En tot overmaat van ramp zat er een groot gat in de vloer waar die kat makkelijk in kon kruipen.
Ik ben naar de keuken gegaan voor kattenvoer en water en heb dat voor hem neergezet. Ondertussen ook de voordeur open gezet, zodat hij eruit kon. "Poes poes poes" riep ik en strooide wat brokjes in het gat. Even later keek ik weer en waren de brokjes weg. Het kon dus niet anders dan dat de rooie daarin zat! In dat gat onder de vloer!
Dan ga je nadenken. Die kat zat er dus al sinds donderdag de 28ste, hij was de gordijnsloper die door de dakkoepel kwam. Hij was degene naar wie de eigen kat in de vensterbank zat te blazen. Hij zat al 5 dagen in huis zonder dat ik er van wist!
Er kwamen 2 stadswachten voorbij lopen, dus die heb ik eerst maar eens naar binnen getrokken voor hulp, maar die konden ook niets doen, niet meer dan ik al deed. Vriendin met katten gebeld en van haar kreeg ik het nr van de dierenambulance. Die gebeld en via de dierenbescherming kreeg ik het nr van Amivedi. De vrijwilligersorganisatie voor vermiste en gevonden huisdieren.
Ik heb nog even gewacht met naar mijn werk gaan, in de hoop dat de kat al op het voer af zou komen. Dat gebeurde ook. Eerst een oortje, toen een pootje voorzichtig zoekend en toen ook een mooi rood koppie met grote ogen. Maar zodra hij mij zag zitten dook ie weer onder. Arm ding!
Om 09:30 ben ik richting mijn werk vertrokken, met de eigen kat nog steeds in de slaapkamer met eigen eten, drinken en kattenbak en de rooie kat in het gat, met voer en drinken boven de vloer.
Om 17:15 kreeg ik eindelijk Amivedi aan de lijn. Ik vertelde het verhaal en wonder boven wonder hadden ze melding van een vermiste rooie kat in mijn omgeving. Zij belden de vermoedelijke eigenaars, de vermoedelijke eigenaats belden mij en nog geen 5 minuten later stonden zij bij mij op de stoep, met eetbakjes.
Ik zag dat de kat al het eten had opgegeten dat ik klaar had gezet. Hij was dus wel het gat uit gekomen, maar er ook weer in gekropen.
Ze riepen "Steffi" en na wat aarzeling hoorden we vanuit het gat "Miauw!" De eigenaresse slaakte een gil van opluchting "Dat is ze!"
Haar man stak zijn arm in het gat en kon haar aaien. Na een kwartier ofzo kwam daar Steffi tevoorschijn. Een rooie gemelleerde poes met angstige ogen.
Met betraande ogen en Steffi in hun armen gesloten, namen de eigenaars afscheid, duizend maal dank uitend en helemaal opgelucht dat ze niet was overreden.
In de 5 dagen dat hun kat vermist was, hebben ze meerdere malen met Amivedi gebeld om te horen of er al nieuws was. Vandaag kon Steffi dus eindelijk weer naar huis!
Heeft Steffi honger gehad de afgelopen 5 dagen? Geen idee. Normaal zijn alle deuren in het huis open (behalve de voordeur) en had Steffi dus ook brokjes van de eigen kat kunnen eten, want die staan altijd klaar. Ook water is altijd beschikbaar voor de eigen kat.Maar of ie daar de kans voor heeft gehad? De eigen kat kan daar een stokje voor gestoken hebben, maar dat weet ik dus niet. Overdag ben ik er niet. Maar alle brokjes waren op en ook het vlees wat ik had klaargezet had ie op.
Ik ben in ieder geval opgelucht dat Steffi haar baasjes weer terug heeft gevonden en andersom en dat beide katten zonder kleerscheuren uit hun gevecht zijn gekomen.
Daarom ook mijn lof over Amivedi, ook al is aan de lijn krijgen soms lastig.
Zonder Amivedi had het veel langer geduurd voordat Steffi weer bij haar eigenaars zou zijn. Dan had ik namelijk de dierenbescherming ingeschakeld om de rooie kat te vangen en hopelijk via die weg weer bij haar eigenaars terug te krijgen.
Ben je ook je huisdier kwijt of heb je er een gevonden?
Bel Amivedi: 0900 - 2648334
Dierenbescherming: 030 - 2468866
Dierenambulance: 030 - 2731600
Dit zijn wel Utrecht nummers, maar zij kunnen vast ook de nummers voor andere regio's doorgeven.
Groetjes, Inge