Ik weet niet of het nuttig is om te vertellen maar ik moet het even kwijt.
Ik (me ouders) heb een hond, border terrier van 2 1/2.
Altijd gezond nooit ziek etc. Tot 2 weken geleden.
Zijn bil was helemaal opgezet dus wij naar de DA. Blijkt hij een ontstoken anaalklier te hebben, hij werd er aan geopereerd en er kwam een drain in, kap om zijn hoofd, antibiotica, en afwachten maar.
Vrijdag bleek het bijna weg te zijn dus wij blij want we gaan dinsdag op vakantie.
Merken we zaterdag avond dat er aan de andere kant een hele grote harde bobbel zit, dus wij denken weer een ontstoken klier dus gingen we gister naar weer naar de DA.
Hij vond het heel raar want hij was nog aan de antibiotica dus kon het bijna niet en moest het er al langer zitten.
Toby dus weer ondar narcose weer kijken maar de anaalklier blijkt bijna leeg te zijn en niet ontstoken.
Nu heeft hij een monster van de bobbel naar het lab gestuurt om te onder zoeken.
Zelf had hij er ook naar gekeken en hij is bang dat het een tumor is.
Goed- of kwaataardig durft hij niet te zeggen maar het moet er uit.
Dus als het eruit moet gaan zijn ballen er ook af (waar ik erg van baal want hij is heel mooi en we wouden miss gaan fokken).
Vrijdag of maandag horen we de uitslag. Maar ik ben zo bang dat het kwaataargig is.
Toby is verder wel vrolijk en lijkt geen pijn te hebben en zijn vacht glanst, maar toch...de kans is er.
Naar onze vakantie kunnen we waarschijnlijk fluiten maar dat vind ik niet erg, toby gaat voor!
Sorry voor het lange verhaal maar ik zit er gewoon mee.
P.s. We gaan miss nog langs een andere DA voor zekerheid omdat we vroeger niet zulke goede ervaringen hebben gehad (met een ander).