" Maar voor haar is het echt heel bijzonder 
Zal het nog even samenvatten (zal het eens in mijn profiel zetten
):Wij hebben haar van een DA, die haar heeft opgelapt van bijna dood, nadat ze daar gebracht was door de Dierenambulance. Ze was niet gechipt, niemand leek haar te missen en na drie maanden zijn ze er een huisje voor gaan zoeken. Via bokt ben ik eraan gekomen, Desiree had een oproep geplaatst. Ze is al op leeftijd, verder weten we niets van haar.
De eerste twee weken heb ik haar kunnen aaien/aanraken, waarschijnlijk omdat ze zo verstijfd van angst was, dat ze niet durfde bewegen. Daarna heb ik haar vier MAANDEN niet aan kunnen raken, ze was doodsbang voor werkelijk álles. Ze onderzocht niks in huis, ze had een vast loopje van haar veilige mandje en de kattenbak in de hal. Ook aan de andere kant van de kamer kwam ze niet, ze liep écht alleen maar op en neer van de mand naar de bak en weer terug. Ze keek je niet aan, draaide haar kop weg en deed haar ogen dicht als het haar teveel werd.
Daarna ging het met ups en downs: aanhalige momenten afgewisseld met enorme schuwheid, je kon er geen peil op trekken. Op de bank of zo kwam ze nooit, haar mand op de grond was kennelijk haar plek.
Ineens vond ik haar dit voorjaar een keer op de bank. Oké, gauw kleed erop gedaan
Gaandeweg ging ze zich steeds meer op haar gemak voelen, kennelijk. We konden haar borstelen op de bank, mits we zelf met onze kont op de salontafel gingen zitten
Als we op de bank gingen zitten, sprong ze er gauw af. Daarna ging het snel: ik kon op een gegeven moment op het ene eind van de bank gaan zitten, terwijl zij helemaal aan de andere kant lag
Daarna dichterbij geprobeerd en ook dat ging goed. Als ze op de stoel lag, kon ze geen kant op, als wij daar ook nog bij wilden zitten. Dus eerst op de leuning erbij gaan zitten, dat ging goed. Toen eens proberen om ín de stoel te zitten... en ze bleef zitten!
Dat hebben we twee weken volgehouden en vanochtend "praatte" ze tegen me, vanaf de stoel. Meestal betekent dat zoiets als: "Wat eten we vandaag?", maar vandaag was het kennelijk iets anders.Ik ging erbij zitten, ze leek het nog op prijs te stellen ook
Ze zette (na eerst hevig kopjes tegen mijn been aan gegeven te hebben) ineens haar pootjes op mijn been (op zich al bijzonder) en toen plofte ze neer, met haar kont nog op de bank en haar bovenlichaam helemaal over mijn been heen
Ze zat te melken als een idioot en spínnen, niet normaal 
Dus het is na anderhalf jaar helemaal goedgekomen met deze bejaarde angsthaas
Ben blij dat we deze zomer niet op vakantie gaan, echt waar. We gaan pas half december weer en dan zijn ze misschien met z'n tweeen
Echt helemaal de keuken in (ook nieuwe aktie) en maar mekkeren. Nou, vooruit dan. Elles heeft wel een kwartiertje 
En ik wil haar niet meer pesten dan nodig is.
, ik wens jullie heel veel sterkte met het nemen van een goede beslissing, zowel voor jou goed als voor poes. 