Geplaatst Poes, die vorig jaar bij toeval bij ons kwam. Gedumpt als ukkie van een week of 3-4 oud. Hij was erg ziek en uitgedroogd, en heeft gevochten voor zijn leven.
Poes, die de eerste weken bij ons in mijn nek sliep en me dan piepend wakker maakte als hij honger had. Waarvan we dachten dat hij niet zou kunnen blijven omdat we 3 honden hadden. De honden vonden hem echter geweldig, vooral onze grote reu. Hij sliep bij hem in de mand, tussen zijn voorpoten of op zijn rug.
Lieve kleine poes die al snel alle harten hier veroverde.....
Gisteravond kwam hij niet binnen toen we hem riepen, we hebben overal gezocht. Iedere avond kwam hij gelijk, nu niet. Ook nog buiten op straat gezocht, maar Poes was niet te vinden.
De tuin ging hij anders nooit uit, maar nu dus helaas wel. En die ene keer de tuin uit is hem gelijk noodlottig geworden....
We vonden hem vanmorgen voor het tuinhek, wat niet gelijk aan de weg ligt, hij is dus niet in 1 klap dood geweest. En dat vind ik het ergste.... Hij had een flinke klap op zijn hoofd gehad, 1 kant van zijn gezichtje was gebroken.
Nooit meer lieve kopjes 's morgens, niet meer *miew* om aandacht, geen Poes meer op schoot.
We hebben hem begraven op zijn favoriete plekje in de tuin, en een mooie rozenstruik op zijn grafje geplant.
Ben zo vreselijk verdrietig nu.....
heel veel sterkte 
