Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
kimmielove schreef:Daar lag ze dan..
Opgerold in de struiken langs de weg..
Nog net zo sneeuwwit als altijd en net zo mooi..
Tot ik haar omdraaide, en zag dat er bloed uit haar lieve neusje kwam, mond en oortjes..
Ik zag haar verschrikte oogjes en toen pas besefte ik dat ze er echt niet meer was..
Mijn mooie poesje zou nooit meer bij mij komen knuffellen, kroelen of spelen..
Toen de buurvrouw mij kwam vertellen dat ze haar had zien liggen langs de weg geloofde ik haar niet..
Ik ben in mijn pyama gaan kijken en daar lag ze..
Mijn lieve witte poesje was er niet meer..
Ik heb haar mee genomen naar huis en begraven onder een boom op de open vlakte waar ik altijd met de paarden rijdt..
Ik hoop echt dat ze is aangereden en dat het snel was gegaan..
Niet dat een of andere maloot haar van het leven heeft berooft..
Ik zal haar missen... :'(
Ik kan me goed indenken hoe het rot het is..
Sterkte ermee...


Ik moet er niet aan denken dat dat mijn poes zou overkomen. Ik snap echt precies hoe je je voelt.

.
De man die het zag gebeuren heeft haar naar ons toegebracht. Ongelukken gebeuren maar waar durf je het lef vandaan te halen door te rijden??
