Cinnepin schreef:Maar nu denk ik wel steeds hadden we het moeten doen?
Ja, dat ken ik. Dat heb ik ook gehad toen ik Bessie in had laten slapen. De dierenarts zei toen ook "je kunt nog dit of dat" maar dat hield in dat Bessie op de kliniek moest blijven en dat kon echt niet. Dan zou ze alleen al sterven omdat ze in een vreemde omgeving was bij vreemde mensen, alleen en ver van mij vandaan. Dus liet ik haar liever inslapen. En inderdaad ook gedacht "misschien hadden we het toch moeten proberen". Het heeft effe tijd nodig om het te accepteren zoals het is. De beslissing die je moest nemen is enerzijds voor de hand liggend: het dier verder lijden besparen. MAar het is ook echt een heel zware beslissing. Want gevoelsmatig sta je er niet achter. Je WILT niet dat je hond sterft. En je wilt al helemaal niet die beslissing voor hem nemen, je voelt je schuldig.
En toch heb je er goed aan gedaan. Op is op. En dieren kunnen zich daar beter bij neerleggen als mensen. Mensen blijven zich verzetten wat alles alleen nog maar pijnlijker maakt. Heel veel sterkte ermee. Het blijft toch een gemis....