


Onze paarden waren vervolgens weer eens als de dood dat ze de schaarse aandacht die ze krijgen (voel medelijden) moeten delen met de wollies.
Zo hing Pelgrim met haar hoofd naar buiten (en liet daarmee een nieuwsgierige buurvrouw zich de hik schrikken)...:

...en voerden Hercules en Prelude een - overbelichte - spook van de opera-interpretatie op...:

..en speelde Hercules voor levend knuffelbeest...


...en stond Gruno luid knorrend naar de lammetjes te kijken (geen foto van wegens te beweeglijk, helaas).
Deze dames moeten allemaal nog:

En deze lucht hing aan het einde van de middag over Zoutkamp:
