Macho was dus mijn kleine katje, hij is geboren in september, de datum weet ik niet meer
. Eerst had ik eigenlijk helemaal niet zoveel met Macho, maar toen werd het mijn katje en toen begon ik steeds meer van hem te houden. Het was ook zo'n poepje. Ik had zeg maar een band met hem. Toen werd Macho ziek, diarree enzo. Hij is weer beter geworden maar later was hij ineens weer heel ziek. Dat heeft maar 1 dag ofzo geduurt, en toen was Macho kwijt. Ik wist meteen wat er aan de hand was toen ik Macho niet kon vinden, dood
. Ik heb hem nooit meer teruggevonden, ik heb lopen huilen, gillen en zoeken. Maar nergens...
. Misschien wel een beetje raar, om mijn oudoom heb ik niet eens gehuild, terwijl ik het wel heel erg vond, en ik ben ook niet zo'n huiler.
Nouja, ik wou mijn verhaal eindelijk even kwijt, 'k heb nu ook weer tranen in mijn ogen
...Hier nog even 2 foto's van Macho:

(hier zie je ook nog een stukje van zijn broertje Brutus die nog wel leeft)

En nu moet je niet denken dat ik er niks aan heb gedaan om Macho weer beter te maken...

sterkte nog.. 
)
Ik hoop dat je wel nog heel veel lol zal hebben van je andere pluizebolletje!
.
: