Maandag middag a.s. wordt ons persje Zoë ingeslapen...
Ruim een jaar bij ons te zijn geweest, een katje dat zo vreselijk veel heeft meegemaakt, verschillende baasjes, afgedankt, gedumpt, gezworven... Tot ze bij ons kwam...
Vreselijk veel onder de leden gehad, steeds maar weer dalen en dan krabbelde ze er toch weer bovenop, wonder boven wonder...
Mara nu, nu is het over... Ze is weer in een dip beland, al maanden last van incontinentie. Eerst heel erg, toen een stuk minder, nu is het weer flink raak... Ze gaat niet meer op de bak, ligt ze in haar mandje laat ze het lopen, blijft ze er in liggen... Dagelijks mandjes schoongemaakt en haarzelf (ondanks de incontinentie matjes overal en nergens), als we even van huis zijn moet ze in de bench... Soms vinden we haar slapend in de kattenbak (beetje de weg kwijt...) en haar motoriek, dat al zo vreselijk zwak was, gaat er ook op achteruit... Ze kan nu al helemaal geen grib meer met haar achterpootjes, die schuiven bij stilstaan zo onder haar vandaan, soms valt ze gewoon om, en bochten maken is ook heel moeilijk... Daarnaast is ze weer afgevallen... Nog maar 2.1 kg...
De knoop is doorgehakt, maandag is het voorbij...
