Ik ging met mijn moeder, mijn hond Tibbe, mijn oppaskindje en haar malthezertje en het vriendinnetje van mijn oppaskindje en ook haar malthezertje waar het om gaat dus Otto wandelen in bosgebied Herperduin. Herperduin ligt in Noord-Oost Brabant bij Oss, Schaijk, Herpen.
Ze waren alle drie los en het ging vrij goed. Totdat we bij een stroom draad aankwamen dat voor de omheining is met het wildrooster. Otto ging eronder door en begon flink te piepen, waarschijnlijk omdat hij zo geschrokken was. In een fractie van een seconde rende hij zo uit ons zicht er vandoor. Ik ben direct achterna gerend, maar niets geen spoor meer te bekennen van Otto. We hebben aan elke voorbijganger gevraagd of ze misschien een klein wit hondje zagen, maar niets niemand had Otto gezien. Ik ben steeds op en neer gerend van de ene parkeerplaats wat in de buurt was waar het was gebeurd naar de andere waar onze auto stond. Maar nog steeds geen Otto te zien.
We hadden al een hele tijd rond gezocht en geroepen en waren onderhand erg moe en hadden honger. De kinderen die mee waren zijn 6 en 8 en die waren ook al moe en erg verdrietig. Dus zijn we naar huis gegaan en hebben we het hele verhaal aan de vader van het meisje verteld. We zijn allemaal gaan eten en ik heb direct posters gemaakt. Mijn moeder en ik zijn met de fiets/mountainbike terug gegaan en hebben daar uren rond gezocht en posters opgehangen, maar nog steeds geen Otto.
Aan elke voorbijganger gevraagd en niemand had een hondje gezien. Toen zijn we naar huis gegaan en heeft de vader van het meisje verder gezocht ook hij heeft Otto niet kunnen vinden. Mijn moeder heeft de dierenambulance, dierenasiels, het Amivedi, en nog andere mensen gebeld waarvan ze het nummer door kreeg van de dierenasiel. Morgen zetten we een oproep op de plaatselijke kabelkrant. Ik ben met mijn hond en nog meer mensen nog om kwart voor 5 voor het donker werd, nog op de plek terug gegaan waar ongeveer Otto is verdwenen. Daar hebben we nog meer posters opgehangen en nog voor het echt te donker werd verder gezocht, maar nog steeds niets geen Otto te bekenen. Het geeft je een rot gevoel, zo machteloos..
Het vermiste hondje luistert naar de naam Otto
Ras is Malthezer Leeuwtje
Heeft wit half lang nu waarschijnlijk vies haar.
Het is een jonge ongecasteerde reu van nog geen jaar.
Hij draagt een rood halsbandje. Hij heeft geen chip en ook geen naamplaatje of dergelijke.
Het met zwart om cirkelende stuk bosgebied dat is het stuk waar we Otto zijn kwijt geraakt, en Otto dus nog zou kunnen zijn.
