Geplaatst Mijn zus had er 3; haar oudste kater Manni, vocht met haar poes Lola
en wel zo erg dat de stukken er van af vlogen...Manni was de oudste, en als eerste in huis gekomen, Lola is als jong poesje er bij gekomen toen Manni 1 jaar was. Uiteindelijk was het voor mijn zus op haar appartementje in Amsterdam geen doen meer....Lola raakte totaal in paniek als Mannie achter haar aan zat en pieste en poepte dan gewoon van pure angst....zat dan zelf onder stront etc etc.....
Lola kon wel goed overweg met haar jongste kat Moschi; dus de keuze was snel gemaakt.
Overigens was mijn zus van mening dat Lola eigenlijk de oorzaak van het probleem was, maw dat Lola abnormaal gedrag vertoonde waardoor Manni zich zo ging gedragen
Ik heb vervolgens aangeboden om Manni in huis te nemen. Ik woon achteraf dus katten kunnen bij mij gewoon buiten, bovendien lopen er nog drie honden rond, dus afleiding en mogelijkheden genoeg!
Maar......
Nu valt mijn Rooie Manni aan op dezelfde manier dat Manni zelf bij Lola deed
Dus weer stront en pis en plukken haar
Ik volg dit dus echt niet!
Manni mag van mijn Rooie gewoon de badkamer niet uit komen, anders is hij het haasje
Manni lokt nooit een gevecht uit. En gedraagt zich eigenlijk keurig!
Mijn Rooie, voorheen ziekelijk blaasgruis katertje, is tegenwoordig een gevaarlijke tijger die elke mogelijkheid aangrijpt om Manni eens flink te pakken!
Als ik er bij ben gebeurt er overigens nooit iets
Zou dit gedrag na verloop van tijd nog slijten?
Is het bij katten ook net zoals bij honden dat ze eea uit moeten vechten, maw zou het een oplossing zijn om ze samen in een vreemde ruimte op te sluiten???
Snapt iemand dit gedrag??
