Geplaatst 
.Hij zit op mijn zolderkamertje, gezellig samen bij mij op schoot, maar besluit om met z'n flossie te gaan spelen. Beetje knauwen en doen met dat ding en dan springt ie op het bed.
Legt flossie zorgvuldig in een kuiltje van mijn dekens en gaat dan met z'n neus de dekens zo leggen dat flossie begraven ligt onder de dekens. Was nog een heel werk, want die zware dekens met een hondenneus verplaatsen, ja, dat is moeilijk
. Hij gaat zó op in z'n werk dat hij vergeet waar de rand van het bed is: Beng. En toen lag ie heel beteuterd op de grond
. Toen was ie heeeel zieligEn nu ligt ie tevreden op het bed bovenop zijn begraven flossie.
Achja, je moet toch wat als hond zijnde, als je geen grond hebt om in te graven, dan maar in de dekens
Dat zal er vast heel grappig uit gezien hebben.
. Toen ie net z'n botje ging begraven besloot hij dat op de grond te doen, in z'n éigen deken&hoekje, kon ie in ieder geval niet meer op de grond stuiteren 
. 
. En ik vraag me af waar hij zo'n kwaadheid tegen de brievenbus heeft opgelopen. Want bij mij thuis (bij mijn ouders) blaft hij inderdaad ook flink als hij de brievenbus hoort, maar dat hij dit zou doen...