. Ik had vorige week een varkensoortje voor hem gekocht, we moesten 2,5 uur met de trein en bus en dan heeft ie wat te doen dacht ik
. Nou, meneer vond het gewéldig lekker. Echt, hij heeft zitten knagen en kraken in die trein, mensen keken af en toe best apart
. Maar nu het probleem: Het laatste stukje. Dat was een rond stukje oor met een diameter van 4-5 cm. Meneer dacht: mooi, dat kan ik wel doorslikken. Eh, niet dus. Dat kan niet als je keel maar 'n doorsnee van 3 cm heeft
. Dat leverde mooie kokhalsgeluiden en -bewegingen op (gelukkig waren we toen al thuis), vervolgens spoog hij het stukje uit(gelukkig), en at het weer op. En dat deed ie niet 1 keer, nee wel 3 keer. Het duurde ook even voor het kwartje bij mij viel, wat er nou eigenlijk aan de hand was. Toen had ik zoiets van: Hond, je moet nog langer mee en heb ik het laatste stukje oor maar weggegooid (was nog leuk om het van hem af te pakken
). Hetzelfde verhaal had ie deze week met 'n gewoon botje (zo'n standaard runderleren ding). Het laatste stukje was weer hap --> slik --> kots.
Om het samen te vatten: Is het normaal dat honden zo stom zijn om botjes die nog te groot zijn door te slikken? Of heb ik echt zo'n dom exemplaar uit het asiel geplukt
? En zijn er alternatieven? Want hij vindt die dingen wel echt heel lekker 