Geplaatst Onze hond, Caya, at vanaf woensdag avond helemaal niet meer, donderdag ook bijna niet en vrijdag ook niet. Er was dus iets niet goed.
Dus ik kom vrijdag middag uit school en wilde toch eigelijk wel even met der naar de dierenarts, dus me vader en ik met Caya naar de dierenarts.
Toen waren we aan de beurt.. hij voelde wel iets in der buik... Dus hij kijken wat het was... kwam er allemaal bloed uit
Dus moest ze a- la- minute geopereerd worden.... Wij zouden om 5 uur gebeld worden of ze het zou halen... Om 5 over 5 ging de telefoon hoor... iedereen in spanning.. ze leefde nog !
Der milt was er uitgehaald, daar zat een tumor op, zo groot als een sinasappel en daardoor was de milt uitelkaar gesplatsht.... En hierdoor zat er op de een of andere manier allemaal bloed in der buikwand. De dierenarts zou nog verder kijken of hij ergens anders nog uitzaaiingen zag en zou om 6 uur weer bellen...
Weer spanning... om 6 uur belde hij op en hij kon zo op het oog niks zien. Pfiewww... hij zou nu om 10 uur weer opbellen of ze die avond nog naar huis mocht of zaterdag pas. Nou ze mocht vrijdagovond nog naar huis.
Toen we aankwamen bij de dierenkliniek, liep ze alweer rond te snuffelen. De dierenarts zei dat als we iets later waren geweest, dat ze het niet had gehaald.... Ze had al 40% bloed verloren.......... *shock*
Snel mee naar huis genomen ...
Daar liep ze een beetje zenuwachtig heen en weer en zat ze af en toen, maar wilde niet liggen,want als ze ging liggen, lag ze op der buik en die deed natuurlijk hartstikke zeer, want ze had een jaap van hier tot tokyo... uiteindelijk hebben we haar op der zij gelegt zodat ze niet op der buik lag en kon ze wel liggen... ik heb de hele nacht bij haar 'geslapen'....
Zaterdags ging het wel met der.. ze had nog wel last van der buik natuurlijk en ze was erg duf...
Ze heeft ook speciaal voer gekregen. Ze is nu nog steeds duffig, maar wat ben ik blij zeg dat ze nog leeft !
Begin dit jaar overleed mijn moeder, vorige maand werd Billy verkocht.. en dan zou ik ook Caya nog moeten missen
Gelukkig leeft mijn meissie nog, maar we weten niet of het is uitgezaait en er wordt onderzocht of het goed of kwaad aardig is... Het is dus nog heel erg afwachten.. ze moet nu in ieder geval 6 -8 weken rustig aan doen... Het bloed wordt ook niet zo snel aangemaakt als bij mensen, dus dat moet ook eerst weer op peil komen....
Poeh poeh lang verhaal.. maar lucht wel op, om het hier even op te schrijven.
Ik heb ook nog een paar foto's van Caya, zodat jullie kunnen zien hoe ze der nu bij ligt.... *schrik niet*
| |
| |
| |
\ /
\ /
\ /
\ /
Dit is op vrijdagavond, toen ze net was geopereerd. Ziet er wel netjes uit he.
Dit is zaterdags
Dit is zondags
Dit is vandaag.
het is soms ook extra rood omdat ze er steeds aan wil krabben, dus we moeten daar steeds in de gaten houden.. want dat mag natuurlijk niet.
Maar het belangrijkste is dat ze weer beter wordt en snel weer opknapt !
is ook goed, en lekker wat boullion maken, daar worden ze ook weer sterker van na zo'n zware ingreep.
