Geplaatst 
)Onze ouwe voddenpoes is volgens mij niet echt een talent in communiceren. Ze wil eigenlijk nooit wat (ligt alleen maar te slapen), maar áls ze wat wil of nodig heeft, maakt ze dat maar raar duidelijk
Wij hebben (wegens ruimtegebrek) de kattenbak in het halletje staan. Omdat ze een kattenluikje niet snapt (ook het luikje in de bak niet, die is er dus uit), laten we de deur constant op een kier staan.
Ik ben eens aan het experimenteren geweest, hoe smal ik die kier voor haar kan maken.
Is het volgende uit gekomen:
Is die kier net groot genoeg om haar kop doorheen te kunnen duwen, dan duwt ze wel door, totdat haar lichaam er ook doorheen past. Ze wéét dus dat de deur meegeeft als zij duwt.
Is de kier nét niet groot genoeg voor haar kop, dan gaat ze op haar kont naast de deur zitten te wachten tot het misschien vanzelf gaat. Als dat niet werkt (en dat is dus altijd :p) gaat ze naar haar mand en gaat dáár gefrustreerd zitten gillen, echt keihard.
Nu zie ik dit toevallig gebeuren, dus ik weet wat haar dwarszit. Maar voor hetzelfde geld zie ik het niet, en dan moet ik dus maar raden dat haar probleem helemaal aan de andere kant van de kamer ligt
Waarom gaat ze op een totáál andere plek haar frustratie zitten uiten en niet op de plek waar het misgaat?(echt een doorzetter is het trouwens ook niet....
kan ik haar dat leren, op een of andere manier?) 
