Nu belt mijn moeder me elke dag om me over Aaike te vertellen. (zit nl op kot). Blijkbaar heeft Aaike nog veel nood aan ons. Soms iets te veel lol. Eten doet ze super. Ze krijgt nu kuikenmeel met wat water en dat gaat naar binnen als niks. Korrels probeer ik volgend weekend eens. Wordt weer wat lol. Maar verder is ze enorm ... nou hoe kan ik het zeggen: aanhankelijk???
Het minste als er iemand thuis komt begint ze te piepen en vliegt ze naar u toe. Ze gaat ofwel ergens vlakbij u in de boom zitten ofwel... op uw kop. Papa heeft het ook al gemerkt

En als mama binnen in de keuken zit komt ze daar altijd op de vensterbank zitten.
"Je kan geen deur open laten staan of ze komt binnen" zegt mijn mama.
Het zal nog heel wat worden om Aaike terug om te toveren naar een echte duif.
