Bokt.nl

Citaat:

“ ” –
Van ons mag je geen nee zeggen, en andere sprookjes over positief trainen
Er lijkt ergens onderweg een mythe ontstaan te zijn. Een hardnekkige fabel die rondzingt in hondenland: dat je van positieve trainers geen nee mag zeggen tegen je hond. Dat je ongewenst gedrag maar moet negeren. Dat we de hele dag watjes zijn met een voertas en een glimlach.

serieus?!
Laten we dat beeld even rechtzetten.
Wij vertellen onze honden wel degelijk nee. Alleen… wij leren ze eerst wat dat betekent. En dat is precies waar het verschil zit.

Nee zeggen zonder uitleg is als iemand straffen in een taal die hij niet spreekt.
Denk eens terug aan de basisschool. Je werd vroeger op je vingers getikt met een lineaal omdat je iets “verkeerd” deed – maar niemand had je nog uitgelegd hoe het moest. Niet aardig toch? Precies dat principe vermijden wij in onze training.

Wij bouwen het begrip op. We zetten de hond op voor succes. Voordat we nee zeggen, zorgen we ervoor dat we duidelijk hebben gemaakt wat nee is. En als we weten dat een hond dat nog niet snapt? Dan zetten we management in. Zodat hij überhaupt niet de kans krijgt om de fout in te gaan. Want waarom zou je je hond steeds moeten corrigeren als je ook een omgeving kunt creëren waarin hij leert slagen?

En dat negeren dan ?
Moet je een bijtende hond negeren? Of eentje die uit frustratie in je benen hangt?
Natuurlijk niet. Gedrag dat onveilig of stressvol is, negeer je niet – je begrijpt het, beoordeelt het en onderneemt actie. Alleen niet door te straffen, te rukken of te schreeuwen. Wel door te zorgen dat de oorzaak aangepakt wordt. Frustratie, overprikkeling, angst, verveling – daar ga je mee aan de slag. Niet met dominantieverhalen en schijncontrole.

En al dat voer ?
Ja, wij gebruiken voer. Net zoals jij naar je werk gaat voor salaris. Of werk jij ook gewoon stug door als je baas zegt: “Je weet nu wel hoe het moet, dus ik maak je loon niet meer over”?
Voer is geen omkoping. Het is motivatie. Het is communicatie. Het is leren. En nee, het gaat niet alleen maar om voertjes geven – het gaat om trainen met logica, kennis en respect voor het leerproces van je hond. Dat ziet er misschien niet spectaculair uit, maar het is effectief, duurzaam en vriendelijk.

We zijn geen foefjestrainers .
We studeren. We scholen bij. We blijven leren. Niet omdat we honden willen “pamperen”, maar omdat we begrijpen hoe gedragsverandering werkt. Hoe emoties gedrag beïnvloeden. Hoe veiligheid en vertrouwen het fundament zijn van leren.
Dus als je na een heldere uitleg over positieve training nog steeds aankomt met “een hond moet gewoon luisteren”…
Dan hebben we te maken met struisvogelpolitiek.

Of met een flinke dosis cognitieve dissonantie.
Of allebei.
Laat je hond leren, laat jezelf leren. Samenwerken begint bij begrijpen, niet bij domineren . .
, .

Hettieheks schreef:

Maar als je die correctie dan nodig bent, betekent dat er in de basis al iets niet oké is. Die hond laat de spanning niet voor de lol oplopen. Dan is er sprake van situatie(s) die een hond gewoon niet aan kan.

Als we onze kinderen leren zwemmen gooien we ze toch ook niet zonder bandjes in het diepe?

Over afleiden gesproken, dat is ook niet handig om dat veelvuldig te doen. Dat zet je in als nodig. Omdat flooding ook niet oké is. Maar in principe wil je dat de hond de prikkel ziet, ruikt, hoort of whatever en dan dat ze er niks mee doen.