
Nemo vond ik die dinsdagochtend in de kelderkast, in shock, in pijn en onderkoelt. Toen hij mij hoorde schreeuwde hij het uit. Bij de dierenarts was het beeld erg slecht en is hij uit zijn lijden verlost. Nemo zijn lichaam is meegenomen naar huis waar Oeds het nog heeft kunnen zien. Hij is er een paar keer bij gaan ruiken en bij gaan zitten. Hij leek te zien dat Nemo niet meer leefde.
Nu is het bijna anderhalve week later en Oeds is nog steeds extréém aanhankelijk. Wanneer hij buiten is, zit hij alleen maar op de plek waar Nemo veel rondhing. Hij zal hem nog wel ruiken. Ik heb ook gelezen dat dit nog wel een tijdje goed is, omdat ze dan rustiger afscheid kunnen nemen. Ook wil Oeds vaak de kelderkast in.
Ik ben op zoek naar ervaringsverhalen over hoe het rouwproces van jullie katten eruit zagen en wat ik kan verwachten, of hoe ik hem eventueel kan helpen. Uiteraard is elke kat anders en kan ik heel veel op internet vinden, maar een ervaringsverhaal is toch fijner. Het is natuurlijk prima dat hij zich anders gedraagt, lijkt me ook niet meer dan logisch, maar het is zo sneu om te zien hoe hij buiten alleen nog maar op die plek zit..