Sindsdien is er heel wat gebeurd in "Mouse Paradise". Één muis bleek toch behoorlijk dik te worden en zondag lagen er opeens kleine roze wurmpjes in het slaaphokje!
De paniek sloeg toe want ik was bang voor een man in tha house, maar gelukkig lijken er echt geen mannen te zijn en ook geen andere zwangere vrouwtjes. Vermoedelijk kwam het door de stress van het scheiden + later weer verhuizen en is de innesteling/zwangerschap daardoor vertraagd.
Vanaf dag 1 waren de 2 witte en een gevlekte muis al een beetje kneuzig, niezen en dof in de vacht. Eentje (natuurlijk de meest aanhankelijke

Dus ja wat nu. Onze dochter heeft vorig jaar al haar lieve eerste eigen hond verloren, en nu gaat er ook van alles mis met de muizen waarvan ik dacht dat ze juist een troost hadden moeten zijn. Ik had haar wel verteld dat ze niet zo gezond zouden kunnen zijn maar dan dacht ik meer aan inteelt enzo. Niet aan mijt! Zelfs het hooi heb ik ontsmet door het 48 uur in de vriezer te bewaren. Het moet dus wel van de kweker vandaan komen.. Ze hadden het daar duidelijk niet best aangezien de witte en gevlekte muizen vol urinebrand zaten en kennelijk dus ook mijten.
De andere muizen lijken er geen last van te hebben, de baby's lijken het ook goed te maken tot nu toe. Ik heb de zwakkere witte en gevlekte muis nu apart gezet in een volledig schoon hokje. Ze zijn nu wel erg gestresst dus ik weet niet of ik er nou echt goed aan doe.. Maarja ze gaan ook doodleuk tussen de baby's liggen enzo... Ik wil voorzichtig Beaphar parasietenspray proberen (komt als het goed is morgen aan) maar het kan giftig zijn als ze het oplikken. Maar niets doen is ook geen optie.
De andere muizen zijn sowieso ook besmet volgens de dierenarts, evenals de baby's, alleen uit het zich nog niet zo. Ik ben bang dat ze straks allemaal ten onder gaan aan de mijten. Ik kan moedermuis niet behandelen en ook niet overzetten in een schoon hok met de baby's omdat dit stress bezorgd en ze de baby's dan wat aan kan doen. De 3 fittere muizen waaronder Kaasbaas (de moeder) zijn ook erg schichtig, oppakken zou veel stress bezorgen.
Jemig wat een verhaal is dit geworden! Volgt iemand het nog? Sorry voor het chaotische verhaal maar misschien heeft iemand nog een gouden tip? Ik wil zo graag dat de boel overleefd, mijn dochtertje is zo gek op ze en ik wil haar niet meegeven dat huisdieren alleen maar verdriet gedoe en verlies betekenen..
Foto's van de kleine knagers;



