Ik heb twee herplaatserpoezen die enkele maanden na elkaar bij mij thuis zijn gekomen, Fleur en Ginny.
Ze zijn 9 en 8 jaar en hebben 4 nestjes gehad bij de cattery's waar ze vandaan komen (verschillende cattery's), ze zijn dus ook gewend om met andere katten te leven.
De eerste 6 weken gingen succesvol en rustig, maar onverhoopt is er toen ik er een nachtje niet was toch territoriale ruzie gekomen, die ook niet meer over is gegaan.
Momenteel zitten de dames al 3 maanden gescheiden in het huis met hekjes, en wissel ik ze om de paar dagen zodat ze elkaars ruimte en geur tegenkomen. Wanneer gescheiden zijn ze vrolijk, ontspannen en speels.
Ondanks dat er progressie is met oefenen met samen in dezelfde ruimte zijn onder toezicht blijft Ginny angstig: ze komt niet van de plek als Fleur in dezelfde ruimte is.
Ook slaagde Fleur er vorige week toch in om aan te vallen zodra ik 1 moment niet oplette en zijn we gevoelsmatig weer terug bij af.
Fleur heeft totaal geen interesse in snacks en is dus ook niet af te leiden of te paaien.
Ik heb al Feliway optimum hangen, heb overleg gehad
Met een gedragstherapeut bij mijn dierenarts en in principe gaat het herintroduceren zoals het "hoort", alleen blijf ik dus steken op dit punt.
Nu kwam ik een topic tegen online, met iemand die nagenoeg hetzelfde probleem ervoer.
Zij heeft uiteindelijk de beide poezen samen in een pension gedaan voor een week, waar ze eerst tussen andere katten in een ruimte verbleven. Na enkele dagen werden ze verplaatst naar een duokamer alvorens ze gezamenlijk terugkwamen in het huis. De katten zijn daardoor succesvol gekoppeld en de agressie bleef uit; na enkele weken wasten de poezen elkaar zelfs.
Dit is echter een grote, stressvolle onderneming en Fleur heeft daarnaast ook zeer gevoelige ogen en is -van horen zeggen- al vaak ziek geworden van inentingen (en zou dan het extra bordatella neusvaccin krijgen).
Omdat je nooit weet of iemand nog andere ideeën heeft waar ik nog niet aan heb gedacht, deel ik dit verhaal hier en hoop ik op wat adviezen!
