Ik heb al heel lang katten en heb ook regelmatig pillen gegeven en dacht dat ik er handig genoeg in was.
Mijn huidige duo Ragdolls bewijst echter het tegendeel, vooral Mellow.
Nu moeten ze hun tweede kuurtje van 3 dagen Panacur. De een moet er 1,5 en de ander 1. De
Pillen zijn nogal groot, dus ik verdeel de pil in half ( t.g.v. een ovale paracetamol). En het is 1 grote ellende en strijd tot nu toe.
Mojo slikt uiteindelijk wel na het gebruikelijke koppie omhoog, pil achterin en dan wrijven/ wachten. Is niet perse makkelijk, maar met een kwartiertje en een aantal maal pil weer in het bekkie lukt dat wel.
Mellow daarentegen

Beide katten zijn moeilijke eters. Ze eten hun soepje en droge brokken, maar iets verstoppen in de soep, dat hebben ze gelijk door en dan eten ze het niet. Zo ben ik nu al een maand bezig om zeewiervlokjes toe te voegen met microscopisch kleine hoeveelheden—> ze laten hun soep dus al die tijd al staan.
Een balletje maken van kaas, vis, rosbief, dierenartspasta—> geen succes. Ze lusten het niet. ( en deze pil is daar ook wel te groot voor).
Ik krijg er onder hand echt dikke stress van. Mellow ook, want het is echt een worsteling. Ik sta op het punt om het maar op te geven, maar hij heeft de diagnose HCM ( verdikte hartwanden) en hij zal dus in de toekomst vast medicijnen moeten gaan nemen.
Het is vandaag met veel hangen en wurgen uiteindelijk gelukt bij de lastigste. Die is blijkbaar al over zijn trauma heen, want kwam weer stokjes apporteren, maar ik zie het niet zitten zo. Ik moet hem dusdanig in een houdgreep nemen dat het wel pijn moet doen en dat wil ik verdikke gewoon niet.
Nummer 2 moet zijn 1,5 pil ook nog, maar ik wil hem niet ook zo moeten aanpakken, dus ik durf ff nog niet.

Dus wie o wie heeft de tip om dit opgelost te krijgen?