Nikass schreef:Mellow schreef:Ik heb alleen maar respect voor TS. Ze wil uit liefde niet dat er gezeuld word met mowgli, een oude hond met een verleden en een rugzak. En wil niet dat een ander komt te zitten met een hond die minder goed leesbaar is voor iemand met minder goede kennis van gedrag.
Maar de combinatie van haar zoon met Mowgli gaat ook niet goed.
Laten we wel wezen. Soms hoeft iemand niet eens iets te doen om een reactie van een hond te krijgen maar kan het ook de grondhouding zijn die een reactie geeft.
Zo is onze hond echt bang voor de buurman van mijn schoonouders. Er is nooit wat gebeurt. Onze hond blaft eigenlijk nooit maar naar deze man dus wel. Hij wil er ook niet naar toe komen. Hoe lief deze man ook tegen hem doet. Echter de grondhouding van deze man is heel statig, tegen het hautaine aan. De man in kwestie is zo vriendelijk als wat hoor. Alleen zijn grondhouding is wel heel statig en deftig.
Ts geeft ook aan dat in het begin toen haar zoon jonger was het probleemgedrag van haar zoon niet zo op de voorgrond trad maar dat dat nu meer tot uiting komt. Daarbij zal het waarschijnlijk (en dit is een aanname van mij, TS mag me verbeteren) niet alleen in het verbale stukje zitten maar ook het non verbale. Dus houding en beweging, misschien een stukje anders gevormde motoriek.
En ik vermoed dat het probleemgedrag van haar zoon niet een tijdelijk iets is wat weer over kan gaan maar dat het komt door een aanverwant probleem. (Ook hier mag je me in corrigeren als het niet klopt).
Ik vind het juist heel knap dat TS in deze uiterst pijnlijke situatie heel open staat voor verschillende invalshoeken en kijk op de dingen. En volgens mij is het in deze niet zozeer de schuldvraag. Want ik zie namelijk nergens dat TS de schuld bij de hond legt.
Denk dat TS heel realistisch kijkt naar de mogelijkheden en ook de "flaws" (kom niet op het Nederlandse woord).
Ja, het is natuurlijk heel mooi dat ts nu naar een goede oplossing zoekt en haar verantwoordelijkheid probeert te nemen. Het is nu misschien achteraf praten, en bokt kennende zal het niet gewaardeerd worden, maar Je kunt je daarnaast wel ook afvragen waarom iemand twee jaar geleden een achtjarige herplaatser met rugzak als derde hond erbij neemt in een druk gezin?
En wat heeft dat met het perspectief van de hond gedaan? Die nu natuurlijk veel moeilijker te plaatsen is als twee jaar geleden, en die een aantal vervelende ervaringen erbij gekregen heeft in zijn rugzak.
En ja natuurlijk begrijp ik dat iedereen een verkeerde inschatting kan maken in zijn leven, en ik ken ts en de situatie onvoldoende, dus ik wil je hier niet zwart neerzetten ts, ik hoop dat je begrijpt dat dat mijn intentie niet is.
Het is alleen dat ik dit soort verhalen in allerlei varianten zo vaak tegenkom. En voor de baas komt uiteindelijk altijd weer een oplossing, maar voor de hond niet altijd meer.
Tja, als ik het zo lees, werd TS onder druk gezet door de medewerker om toch vooral snel te beslissen, TS had verder geen nare ervaringen met honden... Is zo vriendelijk geweest een oudere hond een kans te geven. Helaas is dat dus misgegaan.