Geplaatst Wij hebben 3 huis katten:
Origan, gecastreerde kater (huistuinenkeukenkat). Bij ons gekomen via een stichting met 8 maanden, hij was als kitten gedumpt op een bouwterein met zijn broertjes en zusjes. Wat er precies gebeurt is tussen toen en 5,5 maand toen hij bij het pleeggezin geplaatst is weten we niet en word niks over gezegd.
Hij kwam bij ons als een enorm bange kat.
Shiro, gecastreerde Savannah kater. Een paar weken nadat origan gekomen is, is shiro erbij gekomen als 9 weken jonge kitten. De 2 waren vanaf de 1e seconden beste vriendjes en onafscheidelijk, ze hebben rond de castratie van shiro wel een moeilijke paar weken gehad maar dit is opgelost en ze zijn weer zoals voorheen beste vriendjes.
Sierra, gesteriliseerde Savannah poes. Omdat shiro niet aan zijn energie trekken kwam met spelen met Origan besloten om nog een kat in huis te halen met hetzelfde energie level. Zo is Sierra erbij gekomen.
Nu hebben we dus de 3 musketiers. Vooral in de winter liggen ze meestal als een puzzel over elkaar heen te slapen. Ze gaan dus echt heel heel erg goed samen. Enkel rond dierenarts bezoeken raakt shiro van slag, maar daar kunnen we ondertussen goed mee werken en de dierenarts komt als het kan gewoon thuis om die stress te voorkomen.
Shiro heeft rond 6 maanden blaasgruis gehad en nog een aantal problemen. Na de ervaringen met mijn vorige kat, ook een blaasgruis patient, was ik wel gewend als het wat op leefde om dan wel eens een plas in huis te vinden. Dit gebeurde nu dus ook, en wij gingen er eigenlijk klakkeloos van uit dat het van shiro was en dat hij stress ergens van had gehad, bezoek/verandering in huis ofzo.
We kwamen er echter ongeveer een jaar geleden achter dat het Shiro al die tijd niet geweest is maar dat Origan regelmatig buiten de bak plaste nadat we een plas met bloed tegen kwamen en ik hem daarna erop betrapte. Bloed in de urine is natuurlijk meteen een alarm dus hop met Origan naar de dierenarts. Buiten dat hij bloed in de urine had was er absoluut niks "mis" met hem en gingen we weer naar huis met een kitje om urine op te vangen zodat ze het op blaasgruis konden testen. Dit is gedaan en hier kwam, buiten dus bloed in de urine, niks uit.
Ondertussen zijn wij wel zo ver dat het voor ons gevoel echt markeren is. Hij is absoluut niet ziek, geen temp, hartslag perfect, hij speelt, rent en doet.
Hij heeft het soms maanden helemaal niet en vervolgens begint het weer en is het eigenlijk best wel vervelend want hij kiest plekken als de tafel, aanrecht, bureau, manden, gordijnen en het bed (als wij er nog in liggen en dan tegen ons aan) als zijn meest favoriete plekken.
We hebben de urine ondertussen nog meerdere keren laten onderzoeken en daar komt niks uit, hij is gewoon gezond.
Wat mij wel erg op valt is dat hij vaak van kattenbak naar kattenbak gaat om te plassen, daar natuurlijk niet genoeg urine voor heeft en dan zo gaat persen dat hij dus bloed mee plast daarna. Hij doet dit vooral nadat we de bakken schoon maken.
Geprobeerd hebben we al om de bakken meerdere keren per dag schoon te houden, of juist enkel de drollen eruit halen en niet teveel rommelen met de grit en het dan 1x per week helemaal schoon maken. Elke schoonmaak de bodem bak wassen, of juist niet wassen.
Niks maakt een verschil helaas.
We hebben voor de 3 katten, 5 kattenbakken op 3 verschillende plekken in huis. We spelen voldoende met ze, ze hebben graanvrij voer van goede kwaliteit en komen volgens mij zo verder niks te kort kwa aandacht enz.
We hebben ook feliway geprobeerd maar helaas zonder resultaat ook.
We zijn langzaam een beetje radeloos aan het worden, en hopen toch ergens een tip te kunnen vinden om het te verminderen zodat wij ook iets minder waaks hoeven te zijn en hij zich ook meer happy voelt.
Ik hoopte hier dan ook ervaringen van andere te horen die met hetzelfde probleem gezeten hebben en wat voor hun DE oplossing was.
De 3 musketiers
