In het kort.
Mijn 2 jarige kat was sinds vorige week maandag aan het overgeven en had verminderde eetlust. Zondag wilde ze niks meer eten. Maandagochtend gelijk naar de dierenarts. Foute boel. Na de uitslag van het bloedonderzoek moesten we gelijk terugkomen. Toevallig vorige maand voor een check-up geweest en ze was in 1 maand 1kg afgevallen.
Leverwaarden en alveesklier verhoogd en laag kalium. Alle precieze namen weet ik even niet. Eevee werd aan het infuus en sondevoeding gezet. De kliniek heeft geen nachtopname dus ik heb haar savonds opgehaald. Infuus is blijven zitten en ik heb meerdere keren kleine beetjes sondevoeding geven en medicijnen tegen braken. 's ochtends weer gebracht en het zag er slecht uit. Ze hebben haar allemaal medicijnen gegeven en echo's gemaakt. Vanbinnen ziet alles er normaal uit.
Gistermiddag heeft ze zelfstandig eindelijk weer wat gegeten en leefde ze wat op. Heb haar weer meegenomen naar huis. Afgelopen avond heeft ze zelfstandig gegeten en sochtends met hulp van mijn vinger waar ze het eten vanaf wilde likken. Vanochtend leek alles nog goed toen ik haar daar bracht. Ik werd begin deze middag gebeld dat ze koorts heeft en het kalium weer gezakt is. Ze gaan opnieuw een echo doen. Ze vermoeden galweg/galblaas ontsteking. Daar zijn ze nu ook voor aan het behandelen. Ze krijgt ook een soort prednison van wat ik begrepen heb.
Ik mag haar vanavond weer ophalen maar ze lieten ook al merken dat ze graag willen dat ze opgenomen gaat worden van het weekend of misschien al eerder ivm een galblaas punctie die zij niet zelf kunnen doen.
Er wordt Evidensa aangeraden maar ik hoor er slechte verhalen over. Mijn gedachte gaat uit naar Utrecht of de Lingehoeve. Wat is wijsheid? Ik ben er zo kapot van. Die katten zijn echt mijn kinderen

edit: mocht ze neurologische symptomen krijgen of gaat ze verder achteruit, dan ligt inslapen al op de loer. Haar lever was ontzettend aan het vervetten waardoor haar hele huid ook geel is.

