Onze Taco, een goldendoodle, is nu ruim 3½ jaar oud. Op de leeftijd van 4½ maand hebben we al een bekkenkanteling bij hem uit moeten voeren omdat zijn heupen zo enorm slecht zijn vanwege HD. We hebben toen eerst de slechtste kant laten doen, met 9 maanden een controle foto om te kijken of de andere kant ook konden doen. Helaas kon die kant al niet meer vanwege de al aanwezige botwoekering. We zijn altijd met hem naar de Fysio blijven gaan omdat hij daar zoveel profijt van heeft. We gaan nu eens in de 6 weken. Nu vond ik hem de laatste tijd zo rustig worden, overleg met zijn fysio, is dit omdat hij de leeftijd heeft om wat rustiger te worden of is er wat? Zij kent hem door en door, hij komt er al 3 jaar. Hij voelt net als altijd en het klinische beeld wat hij laat zien is goed. Pijnuitingen heeft hij zelden. Een paar weken geleden contact gezocht met de dierenarts, overleg gehad om hem eens een poosje op de pijnstilling te zetten, wat zou dat doen? Verbetering of niet? We zijn de pijnstilling gestart, al binnen een dag hebben we een compleet andere hond, nog blijer, nog meer aanwezig, nog vaker willen spelen, de rem is er compleet vanaf. In de tussentijd stond de afspraak al gepland bij de Fysio, ook zij merkte het direct aan hem, een hele andere hond. Lichamelijk nog steeds hetzelfde aanvoelen dat wel.
Dus afgelopen week hebben we foto's gemaakt. Bij de controle voor het eventuele roesje kwam een hartruis naar voren, was nooit eerder geconstateerd. Dus eerst een echo gemaakt om te kijken waar dit ruisje vandaan komt. Dit bleek geen ruisje te zijn wat een roesje niet in de weg staat dus op naar de foto's. Daar zijn we allemaal enorm van geschrokken. Zijn rug ook direct mee gepakt, die is goed. Maar zijn heupen en de koppen.... Wat een drama zeg, zo bijzonder dat we zo'n vrolijke lieve hond hebben die zo graag lekker actief met je mee gaat naar het bos elke dag weer. Mijn man en ik hebben samen besloten we gaan hem niet meer opereren, dierenarts en Fysio kunnen zich daar goed in vinden. We kiezen voor een kort en goed leven dan opereren en een lange revalidatie daarna en dan wat? Dus we gaan door met de Fysio en de pijnstilling, om hem de rem terug te geven gaan we dat afbouwen naar zoveel pijnstilling dat hij toch blij is maar net een randje pijn voelt voor een rem, want die rem heeft hij echt nodig.
Ik merk dat dat laatste aan mij knaagt, je gaat hem dus bewust pijn laten voelen, eigenlijk om hem nog langer bij je te kunnen houden, ben ik niet egoïstisch bezig????
