Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-23 00:57

Kat inslapen voelt niet goed

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-23 00:57

Hoi allemaal,

Zo als de titel zegt: het inslapen van mijn kat voelt niet goed. Het voelt voor mij als moord, alsof ik hem dood wil, omdat dat voor mij beter uit komt.

Ik probeerde het kort te houden, maar dat is niet geluk....

Ik hou zielsveel van mijn kat, alleen het idee al dat hij er straks niet meer is laat mijn hart in 1000 stukjes breken. Maar ik ben ook zo moe, iedereen zegt dat ze het allang op gegeven hadden met hem, dat ik niet egoïstisch ben, maar zo voelt het niet.

Siem, mijn kater van 20+ heb ik als agressieve kat geadopteerd na 4 jaar lang in het asiel gezeten te hebben waar ik werkte. Dat is nu 10 jaar geleden. We hebben ups en downs gehad maar na 10 jaar is hij best een prettige huisgenoot geworden. Tegenwoordig best heel lief voor mij, we kruipen graag samen in bed of op de bank.

In de jaren dat ik hem heb zijn de volgende medische mankementen naar boven gekomen (naar de dierenarts was altijd lastig, kon alleen onder narcose):

- Botontkalking in zijn kaak
- Daardoor zijn alle tanden uit gevallen
- chronische jeuk aan zijn oor (oorzaak onbekend, geen enkele behandeling hielp)
- artrose in letterlijk elk botje dat hij bezit (ik heb de fotos gezien...)

En sinds 6 weken bevestigd chronisch nierfalen. 6 weken geleden ben ik naar de dierenarts geweest voor onderzoek, voor het eerst van zijn leven zonder narcose. Hij is te zwak om nog echt aan te vallen. Eigenlijk met het idee om hem te laten onderzoeken en op basis daarvan in te laten slapen. Ik was daar nog niet aan toe maar: Hij was al tijden niet lekker, had regelmatig ongelukken buiten de bak en is erg afgevallen. Sporadisch had hij een slechte dag. Dit was de manier om mijzelf te overtuigen dat ik geen keus had, dat ik het voor hem deed.

Uit zijn bloedbeeld en urine onderzoek kwam echter dat hij voor zijn leeftijd nog best oke was en alleen last had van nierfalen. Dus hop optimistisch op nierdieet. Maar ondanks verschillende soorten at hij dat slecht, gevolg hij is in 6 weken 800 gr afgevallen (nog 3.5 kilo over van de ooit 6 kilo) Ik voer hem weer wiskas bij, dat vreet hij op. Want liever een korter leven dan verhongeren.

Alleen het in huis plassen houdt niet op. En wordt alleen maar erger. Na 2x in mijn bed geplast te hebben terwijl ik er in lag is hij verbannen uit de slaapkamer. De badkamer is ook al langer verboden terrein. Voor de kattenbak ligt incontinentie materiaal want hij plast steeds over de rand heen, de keren dat hij wel voor de bak kiest....
Mij vloerkleed in de woonkamer ligt inmiddels bij het grofvuil en een nieuwe laminaatvloer is ook geen overbodige luxe meer. Maanden en weken heb ik geduld gehad, maar de rek is er uit, ik ben moe, ik wordt boos, en vooral intens verdrietig. Ik maak mij zorgen over mijn vakantie, hij kan zo niet naar zijn vaste logeeradres en ook iemand in huis nemen zoals het plan was is zo geen optie. 1x per dag voeren is niet voldoende en is mijn appartement te warm voor....

Het voelt als falen. Alsof ik mijn spullen en vakantie belangrijker vind dan mijn lieve kat. Hij ligt heerlijk op de bank te slapen, op het balkon in het zonnetje. Staat te springen om zijn eten, heeft nog leven in zijn ogen. Het voelt zo onwijs fout om hem hierom te laten gaan, ondanks dat iedereen om mij heen zegt dat het kan en sommige vragen zich af of ik hem in leven hou voor hem of voor mijzelf?

Dus had ik voor mijzelf een plan gemaakt. Ik geef hem twee weken pijnstillers en gaat het dan beter, dan is het goed geweest, dan gaan we nog 1 week samen genieten en dan neem ik afscheid, want permanent op pijnstillers is altijd een grens geweest (maar die is al heel vaak verschoven).

Helaas.... Mijn DA denkt er anders over, hij zegt doe weer bloedonderzoek en urineonderzoek. Metacam kan niet vanwege zijn nieren, iets anders wel, maar daar is hij eerder zo suf van geweest dat ik dacht dat hij dood zou gaan. Maar eerlijk ik zie het allemaal niet zitten, ik wil niet weer 400 euro armer zijn om te horen dat hij nog steeds nierfalen heeft. Dat lost het probleem niet op. Ik wil gewoon een fles metacam, ookal is dat niet goed voor zijn nieren, dan blijft hij wel zichzelf, hij eet het makkelijk en het werkt goed en snel. Dat dat niet goed is voor zijn nieren maakt niet uit, het eind is toch in zicht, zelfs als ik niet actief de keuze maak haalt hij het einde van het jaar waarschijnlijk niet.

Maar dankzij het besluit van de DA vind ik dus niet mijn rust om mijn geweten af te kopen en blijf ik met een vies gevoel achter. Alsof ik mijn lieve kat wil vermoorden alsof ik niet om hem geef en geen geld in hem wil steken, terwijl mijn hart breekt en tranen vloeien....

Wat ik met dit topic wil? Geen idee, vooral mijn verhaal kwijt, mijn verdriet en frustratie. Zodat ik deze nacht niet echt alleen door breng zonder mijn maatje, die voor staf niet meer mee mag naar bed...
Maar wie weet heeft iemand de tip om het plassen te laten stoppen zodat wij onze laatste periode samen kunnen verlengen en met liefde kunnen afsluiten....

Fotos van mijn hartenbreker van jong naar oud:

Siem 13 jaar terug

Afbeelding

Siem 31 maart 2023

Afbeelding

Siem 29 april 2023

Afbeelding

Siem 22 juni 2023

Afbeelding

**Geplaatst**: 24-06-23 01:07

Geplaatst: 24-06-23 01:07

Ik begrijp je heel goed. Mijn kat was 13 toen haar nieren niet meer werkte. Ik heb alles geprobeert maar ze was op. Het bloed wordt niet meer gezuiverd en er komen allemaal gifstoffen in de bloedbaan. Mijn kat voelde zich erg ellendig. Het inlaten slapen is ook een verschrikkelijke beslissing om te moeten maken. Het stomme is dat ik ondanks het verdriet toch wel opgelucht was dat t achter de rug was. Sterkte en een dikke knuffel voor jou en je kat.

**Geplaatst**: 24-06-23 01:16

Geplaatst: 24-06-23 01:16

Ik kan er zelf nog niet zo goed heel erg diep op in gaan omdat ik tot 3 maanden geleden in hetzelfde schuitje zat (ook kat geadopteerd, 20+, 15 jaar mijn beste maatje en probleemkat) en na een gevecht van 4 jaar was ik ook zo moe. Er waren momenten dat ik dacht dat ik de knoop door kon hakken, en als ik dan naar dat lieve koppie zag ging ik kapot van binnen en voelde het ook als moord als ik haar zou laten inslapen.

Ik kan je geen goed advies geven behalve dan dat het altijd als moord zal blijven voelen, zelfs als het moment daar is en daarna. Het enige wat mij helpt is voor de geest halen hoe ongemakkelijk ze de laatste weken was (niet alleen artrose, beginnende nierproblemen en hartproblemen) maar bleek bij onderzoek ook dat haar longen begonnen vol te lopen met vocht, waardoor ze zich zo ongemakkelijk voelde en niet eens fatsoenlijk kon liggen zonder half te stikken (ik dacht aanvankelijk dat het niesziekte was).

Maargoed, het is poedersuiker, het blijft poedersuiker, mijn katje zag er op het eind precies zo uit als die van jou, het beestje heeft een prachtig leven gehad en in een gouden mandje, het laatste wat je nu nog kan doen is het beestje een waardig en relatief vredig einde bieden. Wat mij nu helpt als ik me rot voel of twijfel is mijn katje voor de geest halen hoe ze op haar slechts was, en dan valt alle twijfel weg. Wees ook nu zo goed voor hem zoals je altijd al bent geweest, want dat verdient hij, hoe krom het ook klinkt.

Het is logisch dat je zo moe bent, je zit continue in twijfel, wanneer is het laatste moment? Oh alsjeblieft laat hem in zijn slaap gaan. Als ik weg ga nu, krijgt ie misschien een aanval en is dan helemaal alleen? Misschien heeft ie dan pijn zonder dat ik het weet omdat ik niet thuis ben? Hij loopt goed vandaag, misschien is er nog hoop! - 5 minuten later zo krom als een hoepel. Misschien toch morgen maar naar de dierenarts, even laten kijken.... Met alle stress van dien.

Ze kunnen niet praten, zijn volledig afhankelijk van jou op hun oude dag, en dan moet je dat vertrouwen 'breken' door ze in te laten slapen, en dan ergens in jouw hoofd omdat je zo moe bent, wat dus een foute gedachte is, want het is 1: Logisch en 2: Echt tijd, hoe poedersuiker dat ook is.

Laat je geen dingen aanpraten en probeer je ze zelf ook niet aan te praten, je weet hoe laat het is en je doet oprecht het juiste als je nu de knoop doorhakt. Je maatje zit nu in een fase waarin inslapen niet te vroeg en niet te laat is. Laat het voor jullie beiden niet te laat worden, want dat vergeef je jezelf echt niet.

Heel erg veel sterkte in deze waanzinnig moeilijke tijd...

**Geplaatst**: 24-06-23 01:27

Geplaatst: 24-06-23 01:27

Je kat klinkt eigenlijk op in mijn oren. Plassen buiten de bak doen ze niet zomaar bijvoorbeeld. Dat hij normaal niet rustig kan zijn bij de dierenarts, maar nu te zwak is om zijn eigen instinct te volgen, is ook al een teken dat hij zeker niet zichzelf is.

Ik denk eigenlijk dat je je gevoel om moet draaien, als je hem in leven houdt, dan doe je dat alleen maar om je eigen geweten te sussen. Dat klinkt wat hard, maar ik weet even niet hoe ik het anders moet zeggen. En ik weet ook dat dat niet echt zo is hoor, maar ik denk dat dit alleen maar erger voor hem gaat worden en dat als je hem in laat slapen, je veel erger lijden kunt voorkomen voor hem.

Naar aanleiding van wat je vertelt klinkt dat echt als het beste wat je kunt doen. Je spullen en vakantie hebben daar echt niets mee te maken, er zal altijd wel iets zijn.

Het blijft toch altijd een moeilijke beslissing, ik weet er alles van. En als de beslissing is gemaakt en de afspraak dichtbij komt, lijken ze ook altijd beter te worden. Tenminste, die ervaring heb ik en maakt het allemaal wel heel moeilijk, maar dan is het een kwestie van onthouden hoe erg het is en dat het echt beter is.

Je hebt al ontzettend veel voor hem gedaan, uiteindelijk houdt het gewoon op met zo’n beestje en dan het mooiste wat je kunt doen hem laten gaan.

Ik wens je in elk geval heel veel sterkte

Laatst bijgewerkt door Niobe op 24-06-23 01:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-06-23 01:30

Geplaatst: 24-06-23 01:30

Als ik jou verhaal lees denk ik dat in laten slapen een heel eerlijke keus is. Voor je kat welteverstaan.

Hij is echt oud, hij plast naast de bak wat duidt op ongerief, hij heeft nierfalen… nu is hij nog relatief goed zeg je, maar de vraag is of je wil wachten tot zijn nieren echt niet meer kunnen en hij zich helemaal ellendig voelt.

Ik voer deze gesprekken dagelijks, en dit klinkt als een dier waar ik helemaal achter euthanasie sta. Een dier met eens erfelijke medische status hoeft wat mij betreft niet een ellendig einde te hebben. Ergens snap ik mijn collega, maar een waardig afscheid vind ik wel op zijn plaats. Een dier op deze leeftijd hoeft van mij niet een vervelend einde te hebben met bijvoorbeeld pijn, uitdroging of iets anders vervelends.

Als het goed is is het goed. En dit klinkt echt alsof het zijn tijd is.
Kijk, ik snap ook als je hem nog even bij je wil houden, en zoals hij nu is kan dat ook nog wel, maar ik zou je, als je mijn klant was, wel aanraden je op het moment voor te bereiden. Dit is een kat van de dag, morgen kan het ineens foute boel zijn.

Heel veel sterkte, en als ik (als dierenarts) iets voor je kan doen…
Ik zit in Zwolle, maar ik wil evt best een keertje langskomen op een avond om met je mee te kijken en de situatie te bespreken. En mochten jullie er aan toe zijn. Inslapen op zijn eigen plekje is een optie.
Naast paardentandarts werk ik 3 dagen in de week in de kleine huisdieren, dus ik heb hier ruim voldoende ervaring mee.

**Geplaatst**: 24-06-23 02:10

Geplaatst: 24-06-23 02:10

Niobe schreef:
Je kat klinkt eigenlijk op in mijn oren. Plassen buiten de bak doen ze niet zomaar bijvoorbeeld. Dat hij normaal niet rustig kan zijn bij de dierenarts, maar nu te zwak is om zijn eigen instinct te volgen, is ook al een teken dat hij zeker niet zichzelf is.

Hier sluit ik mij bij aan. Heb iets vergelijkbaars gehad, weliswaar niet met een kat maar met een paard. Op het moment dat ze niet meer echt zichzelf zijn weet ik genoeg.

Ik heb een kat van 17 die op een nierdieet staat. Dat gaat goed. Maar hij heeft ook wat artrose, hij heeft wat last van zijn longen en hij heeft een tumor gehad die destijds niet helemaal volledig is verwijderd. Ik ben blij met elke dag die ik met hem heb. Maar op het moment dat ik boos op hem zou worden om iets waar hij niets aan kan doen (zoals in bed plassen) en daar voor hem nare gevolgen aan zitten dan zou ik niet meer heel lang twijfelen. Op die manier is het niet eerlijk om met hem te blijven leven, hoe graag je dat ook zou willen.

Mijn instructrice zei destijds tegen mij, over mijn paard dus: "je hebt de keuze allang gemaakt. Je wil het alleen niet". En zo was het precies.

Veel sterkte toegewenst.

**Geplaatst**: 24-06-23 02:37

Re: Kat inslapen voelt niet goed

Geplaatst: 24-06-23 02:37

Ik begrijp het heel goed. Je wilt je lieve maatje niet kwijt maar aan de andere kant gaat dit ook niet meer zo. Dat je kat nu vaak "lekker" ligt te slapen komt nu ook omdat hij zich echt niet lekker voelt maar dat niet laat zien. Hij vergiftigt zichzelf nu langzaam door zijn nierfalen.

Als ik je verhaal zo lees heeft hij geen pijn maar voelt hij zich gewoon beroerd. Hij kan zijn urine niet meer ophouden wat voor een kat heel erg is want ze zijn zeer hygiënisch.

Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien heel hard maar is absoluut niet beschuldigend of verkeerd bedoeld.
Maar eigenlijk ben je al te ver. Voor hem is het beter om hem te laten gaan.
Hij heeft een prachtige leeftijd gehaald, een mooi en fijn leven bij jou. Geef hem zijn rust.

Liefde is ook loslaten.

Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 24-06-23 03:53

Re: Kat inslapen voelt niet goed

Geplaatst: 24-06-23 03:53

Lastig he!! Hier was het geen kat maar een hond. Geestelijk gigantisch in de knoop. We waren eigenaar nummer zoveel toen ze 5 was. Ze had best heftige vorm van kennelsyndroom maar in onze roedel met aanpassingen kwam ze jarenlang oke mee. Echter stond er een fiets op de normaal lege stoep dan was een wandeling al verpest. Moet je nagaan als het vuilnisbak ophaal dag was....maar je wordt creatief en we konden door. Tot ze 10 was en bijna allen van de oude roedel overleden en heftige jaarwisseling qua vuurwerk. We zijn maandenlang bezig geweest met steeds heftigere medicatie van de dierenarts. Zelfs epilepsie medicatie waar honden suf van worden kon zij nog niet mee ontspannen en laat staan slapen. Zodra iemand buiten een autodeur open of dicht deed was ze uren allert. Ze sliep al dagen helemaal niet ondanks ruime dosis kalmeringsmiddelen. Uiteindelijk iedereen totaal gesloopt in huis. Voor ons de gekste reden ooit voor euthanasie. Pas na euthanasie kwam besef dat we dat maanden eerder hadden moeten doen. Nooit een hond zo gemist als zij. Niet omdat ze zo ontzettend aanhankelijk was (totaal niet zelfs) maar wel omdat ze in haar eentje ons leven en dat van de roedel totaal beheerste. Ze gaf daardoor een enorm gat.
Houden van is ook loslaten. Ik begrijp jou dierenarts ivm metacam en nieren. Echter op deze leeftijd idd zouden jou overweging doorslag moeten kunnen geven om zo toch samen een prettige tijd te hebben. Dat bloedonderzoek heeft geen nut, je weet de uitslag. Jou kat is meer dan nieren, hij heeft ook botten vol artrose. Ook dat heeft hulp nodig. Qua zijn rust zou je altijd nog cholodin kunnen gebruiken. Maar dat heeft inwerktijd nodig. Het middel heeft onze husky 2 jaar lang goed kunnen helpen om de nodige rust en ontspanning te krijgen. Is geen pijnstilling maar werkt op hersenen blaas.
Sterkte met de beslissing. Nu euthanasie zou ik volledig begrijpen overigens

**Geplaatst**: 24-06-23 07:18

Geplaatst: 24-06-23 07:18

Begin met een bezoek aan een andere dierenarts.
Ik heb ooit ook zo een dierenarts gehad die maar door bleef behandelen terwijl de prognose was dat hij niet meer zou opknappen.
Was overigens ook een oude kat met nierproblemen.

Het lichaam van Siem is op, in laten slapen voorkomt dat hij anders misschien op een zeer nare manier zal overlijden.
Echt beter zal hij nooit meer worden, ouderdom is niet te genezen!

Mijn vorige kat had een ontzettende hekel aan dierenartsen. Hem heb ik thuis laten inslapen omdat ik hem de stress en boosheid wilde besparen.
Hij is rustig op zijn eigen hoekje van de bank gegaan.
Dat was een mooi afscheid zonder stress voor hem.

**Geplaatst**: 24-06-23 07:25

Geplaatst: 24-06-23 07:25

Voor de kat is ‘te vroeg’ inslapen niet erg, te laat wel. Ze leven in het moment. Dit is een laatste daad die je voor hem moet doen, ik noemde het een daad uit liefde. Houden van is helaas ook loslaten en 20+ is echt heel oud voor een kat. Hoe hard het ook klinkt: je moet nu voor je kat kiezen, die gaat niet meer opknappen. Ouderdom is niet te genezen en zo te lezen heb je er alles aan gedaan.

Sterkte!

**Geplaatst**: 24-06-23 07:31

Re: Kat inslapen voelt niet goed

Geplaatst: 24-06-23 07:31

Je hoeft je echt niet schuldig te voelen. Je houdt van hem en je hebt er alles aan gedaan: onderzoeken, aangepast voer, medicijnen. Bij nierfalen van oudere katten houdt het gewoon op. Behandeling is pappen en nathouden. Volgens mij weet je het diep in je hart ook al, hij valt af en is zichzelf niet meer. Je mag hem laten gaan, het is tijd, hoe moeilijk ook.

Je bent niet egoïstisch, juist niet, je doet wat goed is voor je dier. Sterkte :knuffel:

. Ik huiver voor de dag dat ik die beslissing moet nemen, maar het kan gewoon niet anders.

**Geplaatst**: 24-06-23 07:32

Geplaatst: 24-06-23 07:32

Ik herken je gevoel heel erg. Afgelopen jaar mijn kattenmaatje laten inslapen en voelde mij zo schuldig. Het voelde echt of we hem naar de dierenarts meenemen om te laten vermoorden. Maar het was uiteindelijk een soort van mooi. We zijn bij hem gebleven totdat hij overleed en hij is omringt met onze liefde en in onze handen overleden. Hij was ook echt op. Maar desondanks heb ik wekenlang heel veel gehuild. Mijn rationele gedachte was en is dat ik ook onwijs dankbaar ben dat we de keuze voor hem konden maken en dat hij niet verder onnodig hoefde te leiden.

Heel veel sterkte! Hier mee bezig zijn is zo zwaar en verdrietig

**Geplaatst**: 24-06-23 07:39

Geplaatst: 24-06-23 07:39

Euthanasie is vaak een moeilijke keuze, maar ik ben ook blij dat wij kunnen kiezen. De situatie van je kat kan zo te lezen enkel verergeren en als hij nu al aangeeft dat hij zich ellendig voelt(al is het door zijn eten en door te plassen waar hij dat normaal niet deed) dan zou ik zelf niet willen wachten tot het nog slechter wordt. Dieren zijn soms ook hard voor zichzelf, er is niet altijd aan ze te zien hoeveel last ze hebben. Heel veel sterkte met het maken van je keuze.

**Geplaatst**: 24-06-23 07:42

Geplaatst: 24-06-23 07:42

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar welke pijnstilling krijg je nu mee (waar hij suf van wordt)?

Hier ook een pleegkat van het asiel die flink lastig loopt door artrose, schildklierproblemen heeft, nierproblemen heeft en regelmatig naast de bak piest. Ze is echter nog dolgelukkig om heerlijk om schoot te slapen en eet nog goed. Om deze reden heeft zit ze sinds ze op straat gevonden is (december) al in jaar reservetijd en mag ze haar laatste maanden bij ons slijten.

Onze dame krijgt nu Onsior en doet het daar een stuk beter op dan de metacam. De Metacam werd het piesen een stuk erger en gaf ze zeer veel over. Ze piest nu al 3 weken niet naast de bak en haar gewrichten lijken soepeler te worden. We zijn nu op vakantie, maar bij mijn zusje waar ze logeert springt ze weer prima op de vensterbank!

**Geplaatst**: 24-06-23 07:57

Geplaatst: 24-06-23 07:57

Allereerst een dikke knuffel :(:)

want deze fase en weten dat je je vriendje gaat verliezen is afschuwelijk.

Mijn grote vriend, schaduw, kletskous, is vorig jaar overleden wegens nierfalen. Hij heeft 2 jaar reservetijd gehad waar ik ontzettend dankbaar voor ben, dankzij nierdieet. Hij werd weer een jonge kat, zat mooi in zijn lijf en vacht en super speels. Een tussendoor check liet een verbetering van de nierwaardes zien. Begin 2022 begon hij weer af te vallen dus ik liet de waardes weer checken. Dat telefoontje sloeg de wereld onder mn voeten vandaan: de waardes waren zo slecht dat inslapen een eerlijke keuze zou zijn. Dat was woensdag. Ik had een blije, actieve kat thuis zitten. Speels, in voor wat lekkers. Het was nog (lang) geen tijd. We zijn donderdag gestart met medicatie.
Vrijdag stopte hij met eten. Gekookte kip kregen we er nog in. Ik ben blikjes gaan halen, zijn favoriete snoepjes, dat ging er mondjesmaat nog in. Zaterdag niet meer. Ik zag hem voor mijn ogen aftakelen. Zaterdag zijn we hem nog een keer gaan spoelen bij de dierenarts, in de hoop dat dat hem weer een zetje zou geven te gaan eten. Eetlustopwekkers gehaald. Hij wilde nog steeds maar mondjesmaat hapjes eten. Zaterdagavond wist ik dat de strijd verloren was maar kon ik het nog niet uitspreken. Zondag wisten we het zeker. Maandagochtend heb ik stad en land afgebeld om een dierenarts aan huis te krijgen omdat mijn eigen praktijk pas die donderdag plek in de praktijk zou hebben. Ik wilde persé dst hij thuis zou overlijden, geen stressvolle tripjes meer.
Het heeft nooit gevoeld als bellen om hem te laten vermoorden, maar om hem te helpen. Het deed gruwelijk veel pijn maar dit was het laatste wat ik voor hem kon doen.
Om 15 uur kon een DA aan huis komen. Ik heb de hele dag met hem op de bank gelegen. Hij was op een gegeven moment zo slap dat ik dacht dat hij al was gegaan. Begin van de middag was er een kleine opleving en heeft hij nog zijn rondje door de tuin geparadeerd en is daarna in het zonnetje bij het raam gaan liggen. Hij is heel rustig thuis ingeslapen op zijn plekje. Het voelde oprecht als het laatste wat ik voor hem kon doen, na alles wat hij mij had gegeven.

Het ging zo gruwelijk snel. In een paar dagen tijd zag ik mijn vriendje volledig afglijden. Ik wist in mijn hele wezen dat het tijd was, en naar dat gevoel heb ik gehandeld. Maar ik mis hem nog elke dag..

Heel veel wijsheid toegewenst Y;(

**Geplaatst**: 24-06-23 08:43

Re: Kat inslapen voelt niet goed

Geplaatst: 24-06-23 08:43

Ik als echt kattenmens zeg ook inslapen, het is kløte maar voor poes beter.
Hij is zo te horen echt op en je kunt beter nu afscheid van hem nemen dan door te modderen en het leven minder leuk voor hem te maken.
Je kunt in zulke gevallen niet te vroeg zijn maar wel te laat.
Kies voor je kat ipv je eigen gevoel dat je hem niet wilt missen. Voel je niet schuldig het is geen moord, het is een daad van liefde om hem waardig en zonder pijn te laten gaan.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 24-06-23 09:07

Re: Kat inslapen voelt niet goed

Geplaatst: 24-06-23 09:07

Je kat is 20+, dat is echt hoogbejaard voor een kat..het nierprobleem gaat waarschijnlijk niet meer over. Ik snap je gevoelens, en dit ook echt de meest rottige beslissing om te moeten maken..maar als het niet meer beter wordt en alleen maar slechter dan is het belangrijk om het juiste moment uit te gaan kiezen.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 24-06-23 09:13

Geplaatst: 24-06-23 09:13

Paar maanden terug ging onze kat Frost ook ineens slecht eten, meer drinken hij was zichzelf niet. Bloed laten prikken en nierfalen, volgens mijn dierenarts was het belangrijk dat hij bleef eten. Brokjes at hij niet meer dus natvoer nierdieet en soms moest ik hen dwangvoeren. Ging eventjes weer prima maar na paar weken ging hij ook over de rand van de bak plassen en later ook op andere plekken. We waren het erover eens dit was geen leven voor Frost, die altijd zo gezellig was, op je lag, hele verhalen te vertellen had. Afspraak bij de DA en we zijn binnen en ik zeg nee, dit voelt nog niet goed. Hij had een enorme opleving ineens, dus wij weer naar huis. De DA was het hier ook mee ens. Enorm genoten van Frost en kleine week later kom ik in de ochtend beneden en zag dat het nu echt niet meer kon. Dus weer gebeld en 's Avonds konden we terecht en voelde het wel goed om hem te laten gaan.

Voor mij was het echt voor wie doe ik het, voor mezelf of voor Frost. En geloof me we hebben alles aan medicatie geprobeerd maar met ruim 17 was zijn lijf op. Nog steeds mis ik hem iedere dag en zit ik dit jankend te typen. Voor Frost ben ik blij dat het over is want het was niet meer katwaardig.
De 1e foto is net na diagnose nierfalen de 2e foto is zijn opleving.

Afbeelding

Laatst bijgewerkt door Steppe op 24-06-23 09:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-06-23 09:15

Geplaatst: 24-06-23 09:15

Helpt t voor jezelf om hem nog 1 laatste mooie ochtend/middag/dag te geven? Met alle lekkers erop en eraan, inclusief slagroom of wat dan ook, en zo het samen mooi afsluiten?

Ik heb wel s wat oudere katten uit t asiel een paar mooie jaren gegeven en als ze slechter werden en t einde kwam eraan, op 1 na, die had ineens een tia ofzo en moest met spoed ingeslapen, heb ik ze extra verwend. Er zelfs n dagdeel vrij voor gevraagd, samen in slaap vallen en knuffelen en alle lekkers gegeven die hij nog lustte, en de dag erna in laten slapen. Dat blijft natuurlijk vreselijk en soms was ik dan de hele dag aan t janken, maar dan kon ik t zelf goed afsluiten en de katjes zelf weten toch niets af van tijd: ze zijn er gewoon en dan zijn ze er niet meer..
Sterkte!

**Geplaatst**: 24-06-23 09:17

Geplaatst: 24-06-23 09:17

Wat een mooie en eerlijke post TS.

Zo weloverwogen, alleen daar mag je al trots op zijn!

Weet je wat zo is: Er worden 100derden dieren om minder ingeslapen en anderzijds begrijp ik te lezen dat je kat nog happy is.

Lastig dilemma hoor!

Toch is je hele huis naar de ....en dat vind ik ook weer wat..

Je doet meer voor je kat dan menig ander persoon zou doen.

Ik kan geen advies geven omdat ik het niet weet. Wat je ook beslist ik kan wel vol overtuigd tegen je zeggen dat ik erachter sta.

En dat alleen al door te lezen van je openingspost zonder je te kennen en dat zegt heel wat!

**Geplaatst**: 24-06-23 09:31

Geplaatst: 24-06-23 09:31

Hij is op, het einde is in zicht. Máár je geeft ook aan dat hij lekker ligt te dutten, zich eigenlijk wel goed lijkt te voelen, en je bij nu inslapen het idee hebt dat je het vooral doet omdat dat buiten de bak piesen zo vervelend is en je zorgeloos op vakantie wilt. Ofwel: als je het nu doet, dan voel je je schuldig :(:)

Punt 1: je zou je an sich niet schuldig hoeven te voelen, het zou mij heel wat waard zijn als ik terug kon naar 3 jaar geleden en mijn 2 katten (nog maar 13...) hun laatste vervelende weken en stressvolle dood had kunnen besparen :(:)

Aan de andere kant was het toen nog niet hun tijd...het blijft gewoon heel moeilijk.

Wat je zegt van die Metacam. Als je je goed voelt bij dat idee, om dat nog een week of 2 weken te geven en daarna de stekker er uit te trekken: ga daarvoor als dat is wat goed voelt

Ga naar een andere dierenarts. Bespreek de situatie, hou je mond over die vakantie, geef aan dat zijn kwaliteit van leven nu een stuk minder is doordat hij niet meer op bed kan slapen enzo.

Dat je hem nog een laatste tijd gunt en dan de stekker er uit wilt trekken voordat het nierfalen hem de nek omdraait. Mijn grijze poesje met nierfalen was te goed om in te slapen, ook al waren de waardes echt slecht, je zag het niet aan haar. Vergelijkbaar verhaal als hierboven dat het ineens snel slechter ging. Dat gezeik met dwangvoeren enzo

En op een nacht vond ik haar zittend en zwaar hijgend, pompend naar adem.... dat wil je niet

Dan beter zelf de stekker er uit trekken.

Als het nu niet goed voelt maar met dat Metacam einde wel: ga ervoor

Leg desnoods je bed vol met iets dat pies op kan nemen, nog een weekje samen slapen zoals vanouds... sluit het op een prettige manier af en bespaar hem die laatste doodsstrijd die er wellicht aan zit te komen :(:)

**Geplaatst**: 24-06-23 09:35

Geplaatst: 24-06-23 09:35

Hoe moeilijk het ook klinkt en is ..je lieveling is op…vd buitenkant zie je het al…aan z’n vacht…
Van binnen gaat hij langzaam dood door zichzelf te vergiftigen, heel triest…als je van alles hebt geprobeerd is de laatste stap ontzettend moeilijk maar eerlijk naar Siem toe.
Wij mogen blij zijn dat we dieren hun laatste waardige einde kunnen geven wat bij mensen zo moeilijk is.
Heel veel sterkte gewenst….

**Geplaatst**: 24-06-23 09:48

Geplaatst: 24-06-23 09:48

Ik heb niet alle reacties gelezen, wel je openingspost.

Het beslissen over het leven van een (huis)dier is bijna onmogelijk en je schuldgevoelens zijn volstrekt normaal. Misschien helpt het je om dit boekje te lezen: https://dieren-rust.nl/boekje/

Het heet “Zijn we niet te vroeg?” en helpt je misschien om wat rationeler naar de situatie te kijken en te bepalen wat voor jouw kat het beste te is. Dat het voor jou als eigenaar moeilijk en emotioneel is, dat is volstrekt logisch.

Eerlijk gezegd vind ik de gedachte om hem aan de Metacam te zetten begrijpelijk, maar gezien zijn nierfalen echt niet in het belang van je kat. Eigenlijk maak je hem daarmee nog slechter, alleen maar om zelf nog wat tijd te winnen. Een week samen genieten, voor wie doe je dat dan precies? Om jezelf rechter aan te kunnen kijken, of heeft je kat er ook wat aan?

Het laatste klinkt misschien hard, maar probeer het belang van je kat boven je eigen emoties te stellen. Hoe lastig het ook is. Heel veel sterkte!

Ps: in het boekje wordt ook gesproken over gedragsproblemen en onzindelijkheid. Deze quote bijvoorbeeld: “Het grote probleem met gedrag is dat veel baasjes zich erg schuldig voelen bij alleen al de overweging het dier te euthanaseren vanwege zijn gedrag – niet zelden valt het woord ‘moordenaar’.”

:knuffel:

Laatst bijgewerkt door McGregor op 24-06-23 09:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-06-23 09:48

Geplaatst: 24-06-23 09:48

Ik zou jouw gevoel proberen uit te schakelen bij het nemen van deze moeilijke beslissing.
Maak de beslissing met je verstand. Je kat is op. Beter op het goede moment laten inslapen in plaats van dat het eerst nog een nare crisis moet meemaken. Te vroeg is helemaal niet meer aan de orde bij je lieveling. Eerlijk is eerlijk.

Mijn kat is 19. Pas naar de dierenarts geweest, want ik vond haar mager geworden. Met haar gaat het nu goed, ze is stokoud. Dus ik begrijp wat je voelt. Ik heb ook al een paar honden moeten wegbrengen. Hartverscheurend. Maar ik heb altijd beslist vanuit het dier. Ik wil die dat ze uitzichtloos lijden of tijd rekken.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 24-06-23 10:20

Geplaatst: 24-06-23 10:20

McGregor schreef:
Ik heb niet alle reacties gelezen, wel je openingspost.

Het beslissen over het leven van een (huis)dier is bijna onmogelijk en je schuldgevoelens zijn volstrekt normaal. Misschien helpt het je om dit boekje te lezen: https://dieren-rust.nl/boekje/[

Net deze tekst gelezen. Wat een goede, heldere tekst. Wij hebben vorige week onze 15 jarige Noorse boskat met tumor en uitzaaiingen in laten slapen. Het was een heel erg moeilijke beslissing. We waren niet te laat. Veel verdriet. TS heel erg veel sterkte met je beslissing! :knuffel: