Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Niqui schreef:Wat me niet zo duidelijk is, is waarom je ze niet meteen allebei laat castreren. Dan heb je een grote kans dat je van het bespringen af bent. Ik kan me voorstellen dat de eigenaren van loopse teefjes nou niet direct staan te juichen als een intacte reu ze bespringt. En je jonge hond zal het bespringen ook niet erg waarderen.
Beemsterkaas schreef:Dominantietheorie? Dat ken ik nog niet
Een dominante teef kan ook rijdend gedrag vertonen. Het is dominant, en een uiting van een frustratie op dat moment.
Door je hond te corrigeren (kan gewoon met je stem) stel je gewoon een duidelijke grens. Hier help je je hond alleen maar mee, een hond, en zeker een intacte reu, heeft leiding nodig.
anca schreef:Dit is beslist geen dominantie. Omdat je de jongste nu chemisch hebt laten castreren ruikt en gedraagt hij zich anders dan een " volle" reu.
Je mag blij zijn dat hij niet van zich afbijt dan had je een groot probleem.
Castratie uit laten werken en niet weer doen.
Waarom zou je willen castrereren als het niet medisch noodzakelijk is.
Ik vind het ook niet leuk. Teven zien hem niet als reu maar als je geluk hebt gedogen ze hem wel en reuen zien hem als teef en bespringen dus.
Hhilde schreef:Beemsterkaas schreef:Dominantietheorie? Dat ken ik nog niet
Een dominante teef kan ook rijdend gedrag vertonen. Het is dominant, en een uiting van een frustratie op dat moment.
Door je hond te corrigeren (kan gewoon met je stem) stel je gewoon een duidelijke grens. Hier help je je hond alleen maar mee, een hond, en zeker een intacte reu, heeft leiding nodig.
Dominantietheorie is het concept waarbij men -heel kort door de bocht- gelooft dat de ene hond over de andere hond wil heersen en een bepaalde rangorde wil aanhouden. David Mech deed in de vorige eeuw onderzoek bij wolven in gevangenschap en daarop werden veel opvoedmethodes voor honden gebaseerd, nog steeds. David Mech heeft zelf aangegeven dat zijn onderzoek niet juist zat, maar desondanks blijven veel mensen de theorie aanhangen.
Rijden kan een uiting zijn van frustratie, maar kan nog zoveel meer zijn. Je kunt je hond ook op andere manieren leiding geven/helpen/ondersteunen, er zit daarin geen verschil bij een intacte reu.
Niqui schreef:Wat me niet zo duidelijk is, is waarom je ze niet meteen allebei laat castreren. Dan heb je kans dat je van het bespringen af bent, want hij zal minder last hebben van zijn hormonen. Ik kan me voorstellen dat de eigenaren van loopse teefjes nou niet direct staan te juichen als een intacte reu ze bespringt. En je jonge hond zal het bespringen ook niet erg waarderen.
anca schreef:Dit is beslist geen dominantie. Omdat je de jongste nu chemisch hebt laten castreren ruikt en gedraagt hij zich anders dan een " volle" reu.
Je mag blij zijn dat hij niet van zich afbijt dan had je een groot probleem.
Castratie uit laten werken en niet weer doen.
Waarom zou je willen castrereren als het niet medisch noodzakelijk is.
Ik vind het ook niet leuk. Teven zien hem niet als reu maar als je geluk hebt gedogen ze hem wel en reuen zien hem als teef en bespringen dus.
Hhilde schreef:Hoe lang speelt dit al? Sinds dat de jongste volwassen is of ook al als pup/puber? Heeft de chemische castratie van de jongste enige verandering gebracht of totaal niet? Doet de oudste dit enkel met de jonge reu of met meer honden? Heeft een van twee medisch wel eens iets gehad? Als je hem aanlijnt, blijft hij dan gefocust op de jongste of laat hij het gedrag direct los? Zijn er momenten dat dit meer/minder voorkomt? Is dit gedrag er elke dag op elk moment van de dag, of juist meer in de ochtenden/tijdens de lange wandeling/na een rustmoment/etc?
Hoewel ik sowieso niet geloof in dominantie in een dergelijke vorm, maar je daar zeker reacties over gaat krijgen… je kunt dit uitsluiten, ook als je wel in de dominantietheorie gelooft. De jongste hond doet er namelijk niets op uit en verzet zich er niet tegen, dus er zit geen voordeel in voor de oudste om zich te blijven bevestigen.
Goed dat je hem er in ieder geval niet voor straft tot je meer duidelijkheid hebt over waar het gedrag vandaan komt.
noox schreef:Ik zou gewoon de oudere hond ‘redirecten’ dus iets anders te doen geven, consequent als het gebeurt. Bij je roepen, trucje laten doen, even kort spelen oid. Als het thuis gebeurt misschien even spelletje doen en mentaal iets te doen geven en vervolgens iets om te kauwen om de evt spanning af te laten glijden.
Maar ik denk dat het inmiddels een aangeleerde ‘copingmechanisme’ is geworden voor de oudere hond in situaties waarin hij even niet weet wat ie moet. Dus gewoon consequent het gedrag onderbreken en iets anders van de hond vragen.
Esther schreef:Het kan begonnen zijn als uiting van stress waarbij hij een goed gevoel kreeg en het goed idee vond waardoor het nu een gewoonte is geworden. Nu moet je het patroon doorbreken, zijn het duidelijke momenten dat hij het doet? Dan zorgen dat je ingrijpt op die momenten zodat het gedrag uitdooft.
Castreren zou ik nog eens overweg bij de jongste, weet je van de nadelen, oa een rampenvacht en hij kan onzekerder worden, makkelijk dik worden en lui. Vooral gedragsmatig vind ik castratie vaak slecht uitpakken.