Ik heb even een vraagje/meningen/tips nodig.
Ik heb sinds oktober mijn allereerste hond. Toen een pup van 8 weken, nu 19 weken.
Echt straal verliefd op haar, super lief, leergierig. Allemaal hartstikke leuk.
We zijn lekker met puppycursus begonnen, ze kon binnen een week de basiscommando’s, pikte ze zo snel op.
De eerste week was ik mega onzeker

Zou ik alles wel goed doen? Geef ik haar het beste?
Doe ik niets verkeerd?
Zo waren we lekker aan het spelen en zo barste ik ineens in tranen uit, door de onzekerheid.

Maar na die week was dat helemaal weg!
Ik kreeg steeds meer zelfvertrouwen, ze deed het echt onwijs goed, als ik haar in de bench deed, ging ze lekker braaf slapen. Ze at goed, speelde lekker en zindelijkheid ging perfect! Ze sliep na 4 dagen compleet door.
En nog moet ik haar wel eens wakker maken om 9 uur

Maar de laatste tijd toch weer onzeker.. Maar dat komt meer door m’n omgeving.
En dan voornamelijk om 2 dingen. Het alleen zijn en het in de bench zitten.
Ik weet vrijwel zeker dat ze een bepaalde vorm van verlatingsangst heeft. Naar mij toe. Als ik even niet in beeld ben, kan ze gaan piepen. Maar dan vooral als anderen erbij zijn.
Thuis gaat het echt prima! Tuurlijk wil ze soms wel eens een piepje geven, maar dat is het. Normaal slaapt of speelt ze gewoon lekker door.
Maar een voorbeeldje: als ik bij m’n moeder ben en we gaan een stukje lopen, heeft m’n moeder haar riem vast, maar ze trekt constant naar mij toe. Echt hangen aan de riem. En dan loop ik gewoon naast mn moeder.

Loop ik met haar, niets aan de hand. Niet trekken, braaf naast me en lekker snuffelen.
Maar wat ze bijvoorbeeld dan wel weer braaf doet, is als mijn moeder haar meeneemt vanaf m’n werk naar haar huis, zonder mij erbij. Niets aan de hand..
Als ik bij m’n moeder ben en ik ga even het huis uit, wil ze ook wel wat gaan piepen of blaffen. Maar als m’n moeder haar gerust stelt of lekker speelt is er ook niets aan de hand..
Ze is nog niet alleen geweest. We zijn aan het trainen thuis, maar dat wil nog wel eens geblaf op leveren. Het gaat met stapjes vooruit.
Om me heen hoor ik dan mensen die een pup hebben en met 11 weken al 2/3 uren alleen laten. Of met oud en nieuw opsluiten in de badkamer en zelf weg gaan.
Ik kan dit niet.. Ik wil dat m’n hond dit op een rustige manier ervaart zonder trauma’s of bang te zijn.
Het “nadeel” is, dat ze ook wel echt de hele dag bij mij is. Ze kan mee naar m’n werk, dus ze hoeft niet echt alleen te zijn. Maar natuurlijk wil ik wel eens rustig een boodschapje kunnen doen alleen.
Maar altijd maar die goed bedoelde, maar toch een soort van “je bent verkeerd bezig” adviezen, maken me echt onzeker.
Ook haar dagschema is zo iets. Als mensen dan langs komen en ze ligt lekker in de bench te slapen. Ze wordt wakker en super enthousiast als mensen binnen komen. Dan springt ze tegen de tralies op en laat ik haar eerst rustig worden voordat ze eruit mag.
Dan is het ook altijd, “Dat beest zit alleen maar in de bench”, “Loopt ze niet vrij rond?”
Of bijvoorbeeld kerst.
Ze is echt stapelgek op m’n broertje. Mega enthousiast is ze dan. Wij waren die dag bij z’n gezinnetje. Bench meegenomen, dat ze toch lekker kan gaan slapen.
M’n broertje en schoonzus, allebei mega druk, praten hard. Nichtje van 3. Gek op m’n hond, wil de hele tijd spelen.
Duidelijk gemaakt dat ze haar rust echt nodig heeft en in de bench moet slapen. Geen succes. Blaffende hond, die er uit wil en geen rust kan pakken. Op een rustige plek gezet, gestreste hond, want ze ziet mij niet. “Ja laat dat beest dan gewoon los lopen, als ze niet wil slapen, dan toch niet”
Hond gepakt en lekker een stuk gaan lopen, kom ik terug. Goed bedoelde adviezen, “Ja je zal toch met haar moeten gaan trainen zo dat ze alleen kan zijn, want dit kan zo niet”. Dat was de druppel, dus ik barste weer in tranen uit.
Ik wéét het, ik ben er mee bezig! Maar zo makkelijk gaat het allemaal niet.. Ik wordt er zo onzeker van. Het is m’n eerste hond en ja, ik zal fouten maken. Maar ik probeer het allemaal zo goed mogelijk te doen voor haar.
Hoe haar dag er op een vrije dag uit ziet:
Half 12 ‘s avonds laatste keer uit, slapen.
Rond half 9/9 uur wakker (maken).
Grote ronde lopen, spelen, eten.
Half 10/10 uur in de bench.
Tussen 11 en 12 wakker, grote middag ronde, lekker spelen/trainen.
Half 1 eten, dan weer de bench in.
Meestal wordt ze rond 3 een keertje wakker.
Klein rondje lopen, beetje spelen, terug in de bench.
5 uur/half 6 wakker, grote ronde lopen, eten, bench.
7 uur wakker, klein rondje lopen, even spelen en weer de bench in.
Rond 9 uur wakker, groter rondje, beetje spelen, bench.
En dan half 12 meestal wakker maken voor haar laatste rondje en dan slaapt ze lekker door tot ‘s ochtends.
Is dit een raar schema?
We hebben ook echt wel eens dat we even op pad gaan van bijvoorbeeld 11.00 tot 14.00. Dan merk je dat ze moe is, maar ze doet het braaf. Dan gewoon de rest van de dag rustig aan.
Sorry. Het is een lang verhaal geworden, maar het is vooral even van me afschrijven denk ik

Mochten jullie oprecht goed bedoelde adviezen of tips hebben, dan hoor ik het heel graag!
Ohja, het gaat om een kruising. Gekocht als Maltezer/Shih Tsu. Vooral ook een beetje gekozen voor het rustige karakter, aangezien ik zelf in een appartementencomplex woon.
Maar waarschijnlijk Maltezer/Pomeriaan, haar eigen hond is er mogelijk opgedoken, ipv de dekreu.
Dus het is echt een pittige tante

Maar wel echt onwijs lief!

