Geplaatst We hebben naast onze zeven honden ook nog vier katten, zij waren er eerder dan de zes honden die onze roedel kwamen versterken maar waren zeker niet gepland. We hebben drie (gecastreerde) broers en één poes, allemaal opvangers en allemaal niet de intentie om te blijven. De drie broers kregen we als véél te jonge kittens, het was of ophalen of ze werden verzopen, letterlijk. We hebben er dus drie opgehaald, ze waren er slecht aan toe en om die reden wilde deze drie niemand hebben.
Ze hebben jarenlang binnen bij ons gewoond en in een afgesloten tuin of dakterras maar nu zitten ze buiten in een ren met aangrenzend een binnenhok/schuur. Normaal zaten ze alleen in het voorjaar tot het najaar buiten maar sinds twee jaar zitten ze permanent buiten, daar hebben ze zelf voor gekozen. Zodra we ze in het najaar naar binnen haalde en dan alleen overdag naar buiten lieten met goed weer gingen ze klieren, miauwen, zeuren, ze wilde echt graag naar buiten. Om die reden vorig jaar besloten om te kijken hoe het ging als ze buiten bleven en ze blijven zelfs in de ren in de sneeuw liggen en klieren niet meer.
Ik snap het ook wel, binnen wonen ook zeven honden, die weliswaar niks tegen de katten doen maar de katten kunnen ook niet rustig bij ons liggen of op de bank zonder dat er links of rechts een hond op gaat liggen. 
Dan komt het dilemma, sinds dat ze buiten zitten wordt er uiteraard nog voor ze gezorgd, ze krijgen netjes hun voer, schoon water, kattenbakken worden dagelijks schoon gemaakt maar echt die kroelaandacht is een stuk beperkter. Ik probeer het wel geregeld te doen maar het is toch anders dan wanneer ze binnen lekker op schoot kruipen en kroelen.
Afgelopen voorjaar hadden we het voor het eerst over herplaatsen maar dat is eigenlijk niet mijn insteek van dieren houden, ze aanschaffen om ze te herplaatsen. Maarja? Wat is eerlijk? Pom & Barney zijn echt wel kroelkonten en knuffelaars en zijn ook samen dikke mik, die zouden het echt heerlijk vinden in een huishouden waar ze alle aandacht en liefde krijgen en daar komen wij zéker in te kort, daar kan ik eerlijk over zijn. Pim is een einzelgänger, die zou baat hebben bij een huisje waar hij lekker met rust wordt gelaten en zijn ding mag doen, op een hoog plekje mag liggen en kijken, dat kan hier ook gewoon, in de ren ligt hij vaak hoog en kijkt niet naar ons om, ik vind het geen probleem als hij geen aandacht wilt. Smoes is een poes die op een boerderij of huis met buitenmogelijkheden gelukkig zou zijn, jagen, scharrelen, voor haar hebben we al vaker getwijfeld of wij wel het goeie huis zijn of niet. Haar hebben we gevonden op het werk samen met haar zus en moeder. Ruim een halfjaar hebben we ze in huis gehad en actief gezocht naar de eigenaar van moeders want dat was duidelijk een tamme poes, maar die eigenaar kwam niet. Moeder & dochter zijn herplaatst bij een collega en wonen daar nog steeds.
Ze zijn nu 9 & 8, wat ze ook niet meer de jongste maakt maar ook zeker niet de oudste, ze kunnen makkelijk het dubbele worden! Maarja, het dilemma? Is het eerlijk om een kat te herplaatsen met het aanbod en de overpopulatie die nu heerst? Wij hebben besloten ze in huis te nemen en dan moeten we er ook voor zorgen denk ik in eerste instantie. Maar is het eerlijk? Of zouden ze alsnog gelukkiger worden in een ander huis? Zijn er überhaupt mensen die bewust kunnen voor een senior kat? Of houden we de katten zelf en gaan de komende +/- 10 jaar zo verder als nu? Met een gevoel wat aan je knaagt?
En hoe vind je een huisje op de juiste manier? Via via? Via een stichting als tussenpersoon? Ze gaan zeker niet naar een asiel! Ze zitten niet in de weg en zoals gezegd wordt er ook gewoon voor gezorgd.
