Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
KootMiraDrum schreef:Waar ik voor zorg met mijn pup, vandaag 6 mnd oud, is dat ze in ieder geval al in het bos is geweest. Als we even weg gaan, krijgt ze een Kong, gevuld met lekkers. Ze focussed erop, begint eraan, en dan kan ik wegsneaken. Zo is ze nu 3 keer een tijdje alleen geweest. Voor de 5 mnd leeftijd had dat niet gekund, nu is ze ineens een grote meid, gaat regelmatig alleen in de woonkamer liggen terwijl mijn man in een andere kamer aan het gamen is (en ik op werk ben) en wordt steeds zelfstandiger.
pillow schreef:Wat is het voor ras?
heleen06 schreef:Bij onze hond was dit in het begin ook heel lastig. We hebben eerst binnen in huis de tijd opgebouwd, idd beginnend met seconden tot minuten. En dan idd met de kong waar hij even zoet mee was. Wat erg triggerde was door de voordeur gaan. Dit hebben we dus eerst niet gedaan. Achterom ging beter dan schoot hij niet meteen in de stress. Wij gaan regelmatig (dagelijks) naar de paarden. Dus begonnen met alleen spullen uit de schuur pakken, later de auto voorgereden (staat iets verderop op de parkeerplaats) en tot slot zelfs expres gewandeld naar de brievenbus verderop in de wijk.
Wat ook verschil maakte is overdag en in het donker. Overdag hadden we dit redelijk onder controle, maar in het donker ging het nog wel eens mis. Dat dus op dezelfde manier opgebouwd in hele kleine stapjes.
We hebben geen hond die je bij wijze van een werkdag alleen kunt laten met een gerust gevoel. Maar we kunnen wel een aantal uurtjes naar de bioscoop of wat anders doen. Ook in het donker.
Eliana schreef:Onze ene hond is een kruising basset, een meutehond en die kan niet alleen thuis blijven, wel met een andere hond erbij dus we hebben er 2.
Wat voor ras is jullie hond?
Amandavd schreef:Een tip, ga niet zelf aanlopen rommelen met tips van mensen hier. Verlatingsangst, zo klinkt het, is een probleem dat prima opgelost kan worden met geduld, tijd en PROFESSIONELE hulp. Dus niet van Jan op het internet.
Ik raad Nina van Tilbeurgh aan of Paws in Touch, de eerste is echt verlatingsangstexpert.
Amandavd schreef:Een tip, ga niet zelf aanlopen rommelen met tips van mensen hier. Verlatingsangst, zo klinkt het, is een probleem dat prima opgelost kan worden met geduld, tijd en PROFESSIONELE hulp. Dus niet van Jan op het internet.
Ik raad Nina van Tilbeurgh aan of Paws in Touch, de eerste is echt verlatingsangstexpert.
EllaBellaah schreef:Is de bench überhaupt echt voor 100% oké? Bij mijn hond lag het probleem echt bij de bench, zodra hij niet meer in de bench hoefde was het voor hem geen probleem meer om alleen te blijven.
Kunnen jullie in een andere ruimte in huis zijn zonder dat hij begint te piepen/blaffen? Dat is namelijk in mijn ogen wel stap 1 voordat jullie helemaal weg kunnen gaan van huis.
Het is een lastige leeftijd, kijk zeker eens naar een gedragstherapeut bij jullie in de buurt, dat lijkt me inderdaad een goed idee.
LaPluche schreef:Hij is nog super jong en opeens is zijn roedel leider weg.
Dat moet je zo langzaam gaan oppakken, kong vullen en voordat hij hem leeg heeft al terug zijn.
Snoepjes verstoppen in huis, een snuffelmat of likmat.
Zo houdt je hem iets langer bezig dan met de kong.
Andere hond is ook een aanrader, liever een oudere stabiele hond, die al even alleen kan zijn. Anders zit je straks met 2 zenuwachtige honden.
kiki1976 schreef:Mijn eerste reactie is toch ook wel, hij is best nog wel jong.
Onze pup kwam bij ons toen hij net geen 5 maanden was, kwam uit een buitenlands asiel.
In het begin was het met de nacht ook best een dingetje. Dus bench in de slaapkamer gezet. Zodra hij piepte tegen hem praten dat het goed was. Al snel ging dat best goed en sliep hij de nachten goed zonder te piepen.
Toen de bench naar de overloop en slaapkamer deur een stukje open. Ook toen piepte hij in het begin weer, dus steeds weer zachtjes zeggen, is goed. Met een paar dagen was dat ook weer goed. Volgende stap was slaapkamer deur weer dicht, maar dat gaf weinig problemen.
Weggaan was hier in het begin ook niet echt mogelijk en hem alleen te laten, piepte alles bij elkaar.
Nu ging hij wel vaak gewoon overal mee naar toe. En bij een boodschapje bleef hij in de auto, dat was geen probleem. Maar dit kon omdat het winter was.
In die tijd ging ik ook steeds vaker samen met mijn moeder boodschappen doen, en dan bleven ze samen thuis en dat ging wel super. Wel moest die van mij in de bench omdat hij anders ging klieren.
Met 9 maanden was hij geopereerd en kon door zo'n stomme kap om niet in zijn bench dus vanaf toen met de nacht eruit. Op de plek waar de bench stond een mandje gezet. De eerste tijd sliep hij in de gang in zijn mand maar al snel ging hij gewoon lekker in de woonkamer in de mand slapen. Met de nachten nooit wat uitgespookt. Ook niet als mijn man en zoon weg gaan naar hun werk.
Ook kan hij nu overdag gewoon alleen blijven voor even (geen uren en uren maar 2-3 uurtjes gaat prima).
Wel zorgen we dat hij van te voren goed is uitgelaten en krijgt altijd wat lekkers als we weg gaan, en ook als we terug komen.
Lijsken schreef:Naast iemand die je ter plekke kan helpen heb ik nog we een praktische tip: gooi je kong met vulling eens in de diepvries voor je hem geeft, bevroren doen ze er een stuk langer mee. In de tussentijd kan je even naar boven en weer terug zijn voor het gepiep begint. Helpt wellicht met opbouwen