Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-22 22:31

Het verhaal van Katara en haar strijd tegen de ziekte E.CuniCuli

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-22 22:31

Even geaarzeld, maar wil ons verhaal toch kwijt. Al is het maar om het van mij af te schrijven. Er zullen uiteraard bokkers denken: Waarom zo ver gaan voor een konijn? Mijn dieren (kat, twee konijnen en pony) zijn voor mij mijn alles. Zij krijgen alle zorg die nodig is. Helemaal wanneer er kans is op volledig herstel. Uiteraard word er altijd ten alle tijde gedacht aan het dier.
We hadden ook de afspraak met elkaar gemaakt dat zodra ze achteruit ging het genoeg was en ze mocht gaan, maar gelukkig is het nooit zover gekomen!

Wat ik hier mee wil bereiken? Meer bekendheid over de ziekte. Dat men weet dat er meer aan gedaan kan worden en de boodschap mee wil geven om met je konijn altijd naar een dierenarts te gaan die ook echt verstand van konijnen en konijnenziektes heeft!

Meer informatie over e.cuniculi:
https://www.dierenkliniekwilhelminapark ... iculi.html

Katara haar verhaal:
10 juli. Ik weet het nog zo goed. Ik had net een dutje op de bank gedaan. Net wakker geworden en hoor rond half 3 ineens een hoop gerommel en gestommel door het hok van mijn twee konijnen Katara en Hummer.
Direct er heen om te kijken, want dat klonk niet goed en zie tot mijn grote schrik (en die van Hummer) dat Katara in volle paniek door het hok vloog.
Compleet in shock de dierenarts gelijk gebeld, vervoer geregeld en een uur later stonden we bij de dierenarts. Eigen dierenarts werkt helaas niet op zondag en moest uitwijken naar een andere dierenarts.
Ze voelde aan Katara, keek en constateerde dat ze niet op pijn prikkels reageerde. Katara kreeg wat injecties (welke weet ik niet precies meer) en kreeg pijnstilling mee met de mededeling: Ik zie er nog hoop in en je moet de volgende ochtend verbetering zien en anders had ik er alles aan gedaan. Echt een diagnose was er niet, helaas.
Katara kwam de nacht redelijk rustig door. Dwangvoeding en medicatie gegeven. Die zondag het hele verhaal ook naar mijn eigen dierenarts geappt zodat ze op maandagochtend precies wist wat er was gebeurd.
Maandagochtend ging het nog niet goed. En zat ik om half 9 al met mijn eigen dierenarts aan de telefoon. Zij heeft verstand van konijnen en konijnen ziektes en weet precies hoe of wat.
Om 9uur die ochtend stond ik in de praktijk daar. Een blik op Katara en ze wist precies wat er aan de hand was. E.Cuniculi tot het tegendeel bewezen is. Halfzijdig verlamd door de ziekte e.cuniculi.
Katara kreeg nu de juiste zorg en in de eerste week elke dag naar de dierenarts voor de juiste injectie(s). Daarna elke week voor controle.
De eerste drie dagen heb ik het zelf geprobeerd de zorg op mij te nemen. Helaas was voor mij de zorg te intensief en moest ik 13 juli zelf naar het ziekenhuis voor mijn jaarlijkse hartcontrole waardoor Katara in de ochtend bij de dierenarts bleef en in de middag naar hun oppas ging (de oppas heeft ervaring met de ziekte. Weet precies wat ze moet doen en heeft ook onwijs veel ervaring met konijnen. Katara en Hummer waren in goede handen en ik kreeg dagelijks updates. Alles werd in overleg gedaan).
Katara en Hummer zijn uiteindelijk twee maanden bij de oppas gebleven. Bij de oppas heeft Katara keihard aan haar herstel gewerkt.
Van halfzijdig verlamd en nauwelijks iets kunnen naar weer terug kunnen lopen, springen, zelfstandig eten en gewoon weer konijn kunnen zijn

. Dat was mijn doel. Een konijn waardig leven en dat doel is bereikt en daar ben ik mijn dierenarts en de konijnen oppas zo onwijs dankbaar voor

.

Vooral de eerste week was zo ontzettend spannend. Geloof dat ik wel 4x op het punt heb gestaan te zeggen dat het genoeg is zo, maar elke keer liet Katara weer verbetering zien. Elke keer weer liet zij weer zien hoe sterk zij is en dat ze door wilde vechten. En ik weet het nog zo goed. 10 juli. Toen ze op de behandeltafel lag en haar pootje op mijn hand legde. Net alsof ze wilde zeggen: We got this boss!!!
Vandaag zijn ze dan eindelijk weer thuis gekomen en zo lag Katara er vanmiddag al vrij snel bij. Relaxed. Zij en Hummer wisten gewoon dat ze weer thuis waren.
Vandaag is ze ook voor de laatste keer gelaserd en gaan we kijken of ze het zonder laseren kan. Uiteraard krijgt ze nog wel medicatie en is Hummer in het begin ook behandeld en sta ik in nauw contact met de dierenarts.
En het enige wat ik voor 10 juli uiteindelijk heb gemerkt is dat ze iets meer ging drinken en dat was het. Niet meer dan dat. Het nare van de ziekte is dat het ineens op kan komen en het hoeft niet bij elk konijn gelijk zo heftig te zijn, maar die pech had ik helaas wel.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik onwijs trots ben op mijn meisje en ik hoop nog heel wat jaartjes van haar te kunnen genieten

.
Ze doet haar naam in ieder geval eer aan

.

En hopelijk is mijn pech nu ook eindelijk voorbij. Het eerste half jaar kwakkelde mijn pony met zijn gezondheid. Die bleek een lichte lever ontsteking te hebben. Die behandeld en weer enigzins op de rit waarbij ik dacht: "Yes! Op naar een rustige zomer en herfst/winter!". Iets te hard geroepen. Want toen werd Katara ziek en helaas. Toen was Katara weer op de rit. Bleek mijn kat een ontsteking bij het gebit te hebben en heeft mijn kat Lola 30 september een gebitsbehandeling. Laten we het zo zeggen dat ik een aardige reputatie heb bij de dierenarts nu :')

.
En we bij alles al zeggen: "Met mijn dieren en mijn pech weet je het nooit" :')

. Het geluk mag nu voor een keer wel eens even aan onze kant staan.
Maar voor nu geniet ik van mijn beide konijnen

.

(Deze foto van Katara is van vanmiddag toen ze net thuis waren. Hummer staat net buiten beeld)

Afbeelding

**Geplaatst**: 16-09-22 22:47

Re: Het verhaal van Katara en haar strijd tegen de ziekte E.CuniCuli

Geplaatst: 16-09-22 22:47

Wat is dat precies voor ziekte? Klopt het dat deze erg plotseling optreed?
Fijn dat ze zo goed is hersteld, en nu dan fingers crossed voor even een pechloos bestaan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-22 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-22 22:54

Juut schreef:
Wat is dat precies voor ziekte? Klopt het dat deze erg plotseling optreed?
Fijn dat ze zo goed is hersteld, en nu dan fingers crossed voor even een pechloos bestaan!

Zoals ik het toen begrepen heb een parasiet achtig iets dat ze bij zich kunnen dragen, maar niet tot uiting hoeft te komen en als het tot uiting komt dat het van heel licht, zoals bijvoorbeeld een scheef koppie naar hele zware uiting kan gaan. Is echt volledig afhankelijk van het konijn.
Wellicht dat een andere bokker hier meer over kan vertellen. Alles wat de dierenarts toen zei is een beetje langs mij heen gegaan door alle stress. Het is al wat dat ik iets heb onthouden.
Kan inderdaad plots optreden en dan is snel handelen noodzaak.

En ik hoop het ook! Katara heeft al best wat pech gehad. Paar jaar terug is haar (gecastreerde) broertje heel plotseling overleden en toen heb ik Hummer voor haar geadopteerd. Datzelfde jaar werd ze ook gesterelisseerd en bleek ze al beginnend baarmoeder kanker te hebben. Alles is verwijderd, gelukkig. Gevoel zei toen al zo iets van baarmoederkanker en dat was nog niet eens de reden om haar te steriliseren, maar meer dat ze geen last meer zou hebben van de hormonen en als preventie van de baarmoeder kanker. Gevoel zat goed dus.
Denk je dat allemaal gehad te hebben krijgt Katara deze ziekte ook nog eens. En ze moet elk half jaar ook een gebitsbehandeling hebben. Het is wat dat betreft wel een pech vogeltje :knuffel:

.

**Geplaatst**: 16-09-22 23:12

Re: Het verhaal van Katara en haar strijd tegen de ziekte E.CuniCuli

Geplaatst: 16-09-22 23:12

EC is een parasiet waar een groot deel van de konijnen drager van is. Velen hun leven lang zonder ooit een symptoom te tonen. Het is enorm besmettelijk via urine en dragende voedsters kunnen het al aan hun jongen doorgeven.

De parasiet nestelt zich in diverse organen en kan daarom bij een aanval zo’n uiteenlopend beeld geven. Van extreem drinken/plassen tot problemen met maagdarmstelsel of verlammingen. Heel typisch is de ‘draaikop’ wanneer de hersenen zijn aangedaan. Die patientjes herstellen vaak maar deels en leven dan verder met koppie in een gekantelde stand.

Ik heb hier 2 patientjes gehad. Gelukkig had ik een DA die werkte met het beleid ‘dit is EC tenzij anders bewezen’ en dus startte de behandeling binnen 30 minuten na de eerste symptomen. Bij mijn konijn hield dat in: trillende ogen, salto’s maken, niet meer rechtuit kunnen lopen, wegrakingen etc.

Het is een enorm nare aandoening, helaas vaak foutief gediagnosticeerd of helemaal niet herkend door DA’s die te weinig van konijnen weten. Of door baasjes die niet alert zijn of het niet de moeite vonden om DA te bezoeken.

Gelukkig is iedereen hier goed hersteld. Met veel rust, stress vermijden, langdurig medicatie geven, dwangvoer in het begin tot ze zelf weer gingen eten etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-22 23:25

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-22 23:25

Mars schreef:
EC is een parasiet waar een groot deel van de konijnen drager van is. Velen hun leven lang zonder ooit een symptoom te tonen. Het is enorm besmettelijk via urine en dragende voedsters kunnen het al aan hun jongen doorgeven.

De parasiet nestelt zich in diverse organen en kan daarom bij een aanval zo’n uiteenlopend beeld geven. Van extreem drinken/plassen tot problemen met maagdarmstelsel of verlammingen. Heel typisch is de ‘draaikop’ wanneer de hersenen zijn aangedaan. Die patientjes herstellen vaak maar deels en leven dan verder met koppie in een gekantelde stand.

Ik heb hier 2 patientjes gehad. Gelukkig had ik een DA die werkte met het beleid ‘dit is EC tenzij anders bewezen’ en dus startte de behandeling binnen 30 minuten na de eerste symptomen. Bij mijn konijn hield dat in: trillende ogen, salto’s maken, niet meer rechtuit kunnen lopen, wegrakingen etc.

Het is een enorm nare aandoening, helaas vaak foutief gediagnosticeerd of helemaal niet herkend door DA’s die te weinig van konijnen weten. Of door baasjes die niet alert zijn of het niet de moeite vonden om DA te bezoeken.

Gelukkig is iedereen hier goed hersteld. Met veel rust, stress vermijden, langdurig medicatie geven, dwangvoer in het begin tot ze zelf weer gingen eten etc.

Zo werkt mijn DA ook inderdaad met dat beleid. EC tot het tegendeel/tenzij anders bewezen is.
Katara maakte inderdaad ook salto's, trillende ogen etc. Was verschrikkelijk om te zien. De eerste dierenarts (waar ik 10 juli met spoed heen ging) had het inderdaad ook compleet over het hoofd gezien. Daardoor liepen we al een dag achter, ondanks dat ik er heel snel bij was en alert ook. Gelukkig de volgende dag dankzij snel handelen van eigen DA is Katara er zo goed bovenop gekomen. Je merkt het met momenten alleen nog met lopen dat ze het heeft gehad, maar als goed is zal dat op den duur ook helemaal verdwijnen en zo niet, dan niet. Als ze maar een konijn waardig bestaan heeft.

Dank je wel voor je heldere uitleg ook! Heel fijn! En fijn te lezen dat ze ook bij jou weer volledig hersteld zijn. Als ik het zo lees heeft Katara min of meer dezelfde behandeling gehad als jouw konijnen.

**Geplaatst**: 17-09-22 00:02

Geplaatst: 17-09-22 00:02

Mijn eerste patient kreeg meteen Ferbendrops en die heb ik maandenlang gegeven. Hij had een lichte draaikop maar die trok met een weekje weer recht. Hij kreeg tevens pijnstilling en iets on de darmen op gang te houden. Gelukkig heb ik hem thuis kunnen verzorgen.

De tweede die het kreeg was ook een ram, jaren later. Nu herkende ik zelf EC en ik kon meteen de medicatie ophalen. Het vreemde is: onze voedster heeft met beide heren samen geleefd en zal dus ongetwijfeld drager zijn intussen. Maar ze heeft nog nooit (ze is 8) een symptoom vertoont.
Het gekke aan deze ziekte is dan ook dat ze dit misschien ook nooit zal krijgen. En misschien ligt ze volgende week tollend op haar zij, een dipje in de weerstand is genoeg en de *** parasiet slaat toe. Zo ongrijpbaar is het.

**Geplaatst**: 17-09-22 10:56

Re: Het verhaal van Katara en haar strijd tegen de ziekte E.CuniCuli

Geplaatst: 17-09-22 10:56

Dank voor jullie uitleg! Heb altijd konijnen gehad op mijn werk, maar dit nog nooit mee gemaakt. Gelukkig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-22 13:40

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-22 13:40

Mars: Wat fijn dat jij hem thuis hebt kunnen verzorgen! Helemaal omdat de zorg echt behoorlijk intensief is.
Dat is wel heel vreemd ja van je voedster. Dan zou je denken dat ze het nu toch ook al wel moet hebben. Is ze wel behandeld toen je ram het had? Hier is Hummer in het begin ook met medicatie behandeld om te voorkomen dat hij er ook last van zou krijgen.
En dat is het hele rotte van die parasiet. Het is zo onvoorspelbaar en ook de reden dat ik het verhaal van Katara hier deel. Al help ik er een iemand mee of maak ik er een iemand alert op! Dan is die persoon toch weer geholpen en zijn/haar konijn in de toekomst wellicht ook.

Juut: Wees blij dat je het nog nooit hebt mee gemaakt! Het is zo'n verschrikkelijke ziekte. Helemaal wanneer je het gelijk heel heftig hebt zoals het bij Katara was.

**Geplaatst**: 17-09-22 16:49

Re: Het verhaal van Katara en haar strijd tegen de ziekte E.CuniCuli

Geplaatst: 17-09-22 16:49

Ons voedstertje is wel mee behandeld maar helaas is de parasiet daar preventief niet zo van onder de indruk. Hij leeft in de cellen van je konijn en is dan niet echt kwetsbaar voor medicatie. Pas bij een aanval van EC barst zo’n cel open en gaan ze zich vermenigvuldigen, dan heeft medicatie wel vat op ze.

**Geplaatst**: 17-09-22 16:53

Geplaatst: 17-09-22 16:53

ik heb er ook een gehad met cuniculi, als je de zoekfunctie gebruikt vind je wel een ouder topic nog met info er in.
dat konijn is uiteindelijk 11 geworden geloof ik,dus flink oud

**Geplaatst**: 17-09-22 17:03

Re: Het verhaal van Katara en haar strijd tegen de ziekte E.CuniCuli

Geplaatst: 17-09-22 17:03

Hier ook een konijn die net erdoorheen is gekomen. Zag bij die van mij een lichtelijk scheef koppie. We moesten die dag toch al naar de da voor vaccinatie. Door de stress van het vervoer en de da vergrootten de symptomen en was ze over haar hele lichaam scheef en krom. Meteen begonnen met behandelen. Elke dag 3 ml van een soort yoghi achtige substantie in de bek spuiten. Na 28 dagen gestopt. Mijn da gaf aan dat er ook wel eens langer gegeveb wordt of extra vitamines. Maar dat dit eigenlijk niet bewezen effectief is. Wellicht bij heftigste symptomen dat er ander beleid zou zijn geweest. Wij waren er gelukkig heel vroeg bij.

**Geplaatst**: 17-09-22 17:28

Geplaatst: 17-09-22 17:28

Wat fijn dat Katara weer helemaal is hersteld!
Onze Bob is er dit voorjaar ook van hersteld. Die vonden we als een zielig hoopje konijn: niet willen eten, hoofd in scheve dwangstand en alleen op z'n zij kunnen liggen. Bij neerzetten viel hij direct om. Eerste dagen dwangvoer gegeven en maanden op medicatie. Met z’n lieve Rosa tijdelijk van buitenverblijf naar binnenhok verhuisd. Behalve dat 1 oor nog wel eens hangt, is hij er verder helemaal van hersteld! Ook dankzij de lieve zorgen van Rosa, die nooit van zijn zijde is geweken.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-22 15:22

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-22 15:22

Mars: Laten we dan hopen dat zowel jouw voedster als mijn Hummer geen last van de EC krijgen!

ellepel: Wat een mooie leeftijd heeft jouw konijn nog behaald ondanks de EC! Hoop dat Katara ook zo oud mag worden. Die heeft al wat pech gehad de afgelopen 5 jaar, dus die verdient het geluk nu wel eens

.

gonniee: Wat fijn dat je er zo vroeg bij was! En hij er daardoor doorheen is gekomen. Zie je er nog iets aan van dat die het heeft gehad? Dan heb je al geluk gehad dat je die dag sowieso naar de DA moest.

noviceh: Ach, arme Bob :knuffel:

. Gelukkig bleef Rosa trouw aan zijn zijde en is Bob hersteld! Bob is wel onwijs schattig! Hier was dat met Katara ook. Kon zichzelf niet eens rechtovereind houden. Gelukkig helemaal goed gekomen en dat kan ze nu wel. Af en toe zie je dat haar achterpootjes nog wat naar links zwabberen tijdens het lopen, maar verder doet ze alles weer.
Hummer is ook trouw aan de zijde van Katara gebleven

. Hij snapte er niks van in het begin, maar ontdooide later wel. Dat Hummer bij haar is gebleven heeft Katara echt geholpen in haar herstel.

Mevrouw was het er vandaag in ieder geval niet mee eens dat haar medicatie er in moest :')

. Tsja, leg ze maar eens uit dat het voor haar gezondheid is he! Nu ligt ze te mokken in het reismandje dat in de ren staat :')

.