Nadat onze Bullmastiff teef is komen te overlijden, is onze huidige hond op ons pad gekomen. We hebben hem heel sociaal opgevoed en vaak mee op stap genomen. Het is een energieke hond die goed waaks is en wat nerveus kan zijn. We hebben socialisatietraining, puppycursus en vervolgcursus met hem gevolgd.
Vanuit de fokker zijn we hem blijven voeren met kvv. Nadat hij tanden is gaan wisselen, is het slechter gegaan met eten. Omdat vers vlees niet lang bewaard kan blijven, zijn we over gegaan op brok. Aanvankelijk Royal Canin, daarna Dog lovers gold op basis van vis. Dat bliefte mijnheer ook niet meer en zijn we overgegaan op houdbaar vers vlees. Dat is even goed gegaan, maar toen raakten zijn darmen van slag. Toen in overleg met de DA overgegaan op hypoallergeen voer. Omdat hij dit op een gegeven moment ook niet meer wilde eten (stond wel kwijlend voor zijn voerbak), heeft de dierenarts zijn vitamine B12 bepaald, wat verstoord bleek te zijn waarvoor vitamine B12 injecties. Geleidelijk kwam zijn eetlust weer terug. Wel was duidelijk dat ‘een allergie’ waarschijnlijk ten grondslag ligt aan alle problematiek. Omdat kort daarna de eetlust weer afnam en hij had gebraakt, zijn we doorverwezen naar de dierenkliniek. Aldaar is er een echo buik verricht die normaal bleek, dus het maag-/darmstelsel werd niet door andere organen beïnvloed. Vitamine B12 waarde bleek normaal. Op hun advies over gegaan op ander voer, Royal canin anallergenic. Dit verdroeg hij goed, tot een week geleden.
Symptomen die hij momenteel heeft:
- gezwollen onderlip
- pukkels op z'n kop en onder z’n bek
- stinkende adem, alsof infectie/ontsteking
- veel kwijlen, slikken, likken
- veel hijgen
- waarschijnlijk meer drinken
- opgebolde rug
- ondergewicht (<45kg)
- weinig eetlust (voornamelijk in de ochtend)
- prikkelbaarder, onrustiger, gespannen
- meer introvert
- sinds 2 weken wat urineverlies (urineonderzoek gaf geen afwijkingen)
Toen hij de puberteit in ging, is hij een aantal keer ‘zonder aanleiding’ aangevallen door een andere hond. Op een gegeven moment is hij van zich af gaan bijten en is het van kwaad tot erger gegaan. Nu is hij tijdens het uitlaten erg instabiel. Hij reageert ofwel onzeker-angstig, of onzeker-agressief. Dit uit zich naar andere honden, maar ook bepaalde mensen (waarvan die honden zijn, of die in zijn ogen dreigend overkomen). Deze confrontaties proberen wij altijd te vermijden. Als we dit niet doen, hem kort houden en dan wat van hem vragen, gaat hij z’n frustraties op ons richten. Inmiddels hebben we hulp van een gedragsdeskundige, maar dat lijkt ook niet te helpen. We moeten werken met voer en aandacht. In voer is hij niet geïnteresseerd (we mogen ivm allergie enkel zijn eigen brokken geven) en buiten is hij erg introvert en snel overprikkeld. Een ttouch band heeft helaas ook geen verschil gemaakt. De gedragsdeskundige en ook ik denken dat er lichamelijk veel meespeelt wat zijn gedrag beïnvloed. Met andere woorden, hij zit niet lekker in z’n vel.
Overigens is hij in huis een grote knuffel!
Zijn energie kan hij niet goed kwijt. Los lopen kan sowieso niet (luistert niet en vliegt andere honden aan). Naast de fiets gaat goed, tot er een andere hond in zicht is. Dan staat hij in een keer stil. Zo ben ik de laatste keer ten val gekomen. In onze tuin kan hij wel sprintjes trekken. Zwemmen doet hij heel graag, maar is daarna erg overprikkeld. Hersenwerk lukt niet, vanwege desinteresse voor voer.
Bovenstaand verhaal speelt dus al zeker 2 en een half jaar lang, met ups en downs. We zijn dan ook hoofdsponsor van de dierenarts.
Zijn ouders, broers en zus zijn voor zover mij bekend allen gezond.
Voor over 2 weken staat er weer een afspraak bij de kliniek gepland, waarbij ze een echo van de urinewegen gaan maken een en scopie van de maag en darmen. Tot op heden heeft medicatie (bijvoorbeeld omeprazol) nog geen positieve werking gehad.
Wie kan ons nog verder helpen met deze complexe puzzel?
