We hebben gekozen voor een herplaatser vanwege de huidige kattenstapel. Solo wordt dit jaar 15 en is dikke mik met Pip. Of eigenlijk andersom. Pip is een 8-jarige balinees en wat verlegen/schuchter. Ze trekt zich enorm op aan Solo. Maar wat als hij er niet meer is? Oosterlingen zoeken elkaar op en we hopen met deze keuze dat zij zich op termijn een beetje aan elkaar gaan optrekken.
En om het makkelijker te maken hebben we ook nog een 2,5 jarige schooier rondlopen, Vivaldi. Via bokt van een boerderij opgehaald. Druk, speels en lomp, maar onwijs sociaal en lief.
Even een voorstelrondje:
Solo en Pip

Pip

Vivaldi

Wij hadden met bovenstaand verhaal 3 eisen aan een herplaatser: moet goed met andere katten kunnen, oosterling en een poes.
Ik heb al diverse keer contacten gehad over herplaatsers, maar iedere keer werd het niets. Ik ben lid van een aantal facebookpagina's en ineens kwam Sisi voorbij.


Een poesje uit Spanje, gepoint kleurtje, blauwe ogen. En inderdaad, het vermoeden was een kruising siamees. Ze is in juni al naar Nederland gekomen en herplaatst. Helaas was ze daar blijkbaar zo schuw dat ze na korte tijd weer teruggebracht is. Sindsdien heeft ze in de opvang gezeten. Echt toenadering zocht ze niet naar mensen. Ze vindt het gewoon echt heel spannend. Maar naar andere katten was ze wel nieuwsgierig.
Ik heb contact opgenomen voor meer informatie en ook onze thuissituatie uitgelegd. En het leek wel een match. Gister hebben we haar opgehaald en voorlopig mag ze hier thuis rustig wennen zonder nieuwsgierige aagjes.
Ze zit nu in de studeer/werkkamer, met een bench als veilig hoekje, eten, drinken, kattenbak en speeltjes. Ik werk bijna alleen maar thuis, dus zit daar elke dag.
Ze vindt het nog zo enorm spannend! Ze schoot gisteren meteen in het kleinste hoekje, waarvan ik dacht dat ik het afgesloten


Met een Vivi (Vivaldi) en een Pippi (Pip) in huis vonden we Sisi een wat onhandige naam. Viv en Pip luisteren ook echt naar hun roepnaam. Dus we hebben haar omgedoopt tot Sproet vanwege haar schattige spikkels

Gisteravond heb ik een tijdje bij haar gezeten en hebben we voorzichtig gespeeld met wat veertjes. Alles op haar tempo.


En kreeg ik zomaar ineens een kopje


Ze schrok er zelf van

Vivaldi zat aan de andere kant van de deur en dat vond ze toch wel interessant.

Vanmorgen werden we getrakteerd op een prachtig concert. Ze is vocaal

Eerst de rest maar even eten gegeven en zelf rustig opgestart. Natuurlijk wel even om een hoekje van de deur gekeken en letterlijk weggeblazen. Dat was teveel van het goede.
Maar wel gezien dat ze wat had gegeten en op de bak was geweest. Ook heeft ze de kamer verkend, want er lagen wat boeken op de grond die op de boekenplank horen te staan

Na het ontbijt ben ik boven gaan zitten en daar zit ik nog steeds.
Ze zit in haar hoekje, maar komt regelmatig even een kroel halen en geven.
Het is aan de ene kant super lief, maar aan de andere kant zo sneu. Ze wil zó graag contact. Maar ze vindt het echt enorm spannend. Net liep ze langs voor een kopje en liep door zodat mijn hand over haar rug aaide en daar schrok ze van. Dus schoot ze weer blazend in haar hoekje

Dit komt wel goed, maar gaat lang duren. En dat geeft niet. Ze krijgt van ons alle tijd. Het belangrijkste is dat ze het kan vinden met de andere katten. De introductie gaan we ook nog even niet doen, pas als ze op haar gemak is in 'haar' kamer. En als ze ons spannend blijft vinden, so be it. Als ze zich maar thuis gaat voelen in huis en het trio een kwartet gaat worden. Verder mag ze gewoon zichzelf zijn

Omdat ik het leuk vindt om een soort dagboekje te maken, ben ik dit volgtopic gestart. Misschien vinden jullie het ook leuk om de vorderingen van onze Sproet te volgen
