Ik heb sinds anderhalf jaar een mechelaar. Hij werd afgestaan omdat de eigenaar er geen tijd voor had en het koppel uiteen ging. Hij had enorm veel last van verlatingsangst als hij bij ons kwam.
Nu recent zijn mijn vriend en ik uiteen. Wij blijven wel in het huis. Mijn hond herkende het patroon (natuurlijk..) en begon zich op wandeling te verstoppen voor me. Snachts had hij binnen geplast en gekakt. Terwijl hij enorm proper is. Normaal rijdt hij heel graag mee met de auto, maar nu was hij enorm angstig. Bang om terug afgestaan te worden...

Hij weet nu dat ik hem niet naar het asiel zal brengen. Hij heeft sinds ik weer alleen woon de eerste weken bij mij geslapen op de kamer. Maar nu wil ik dit stilaan weer afbouwen...
Hij heeft de laatste tijd weer (kort na de adoptie had hij dit ook...) last van nachtmerries. En dan wordt hij wakker en blaft hij toch even en best hevig, alsof er iemand op het erf komt.
Overdag schrikt hij ook regelmatig wakker maar blaft hij niet als ik erbij ben.
Hij is een goeie waker en is altijd alert (niet uit angst).
Zijn adaptil verstuiver helpt een klein beetje maar niet spectaculair.
Bij mij op de kamer blaft hij niet maar schrikt hij wel eens wakker.
Ben ik dit te snel aan het afbouwen? Zijn er andere trucjes die ons kunnen helpen? Hoe maak ik het gemakkelijker voor hem?
Hij heeft een orthopedisch bed, een bench waar hij ook in kan liggen...
Het is een slimme hond dus ik wil niet dat hij leert blaffen omdat hij alleen moet slapen. Maar ik wil ook niet dat hij snachts te bang is momenteel.
Bedankt!
Ohja: beneden slaapt hij op een orthopedisch bed die hij liever heeft dan zijn vetbed boven.