Geplaatst Wie weet herkent iemand dit en kan ons helpen!
Wij hebben 3 katten. Ruim 2 weken geleden gingen zij met zijn 3e ineens in een hongerstaking, nah nee dat is overdreven maar alle 3 aten ineens 1 dag (volgens mij een donderdag) heel erg weinig. De dag erna aten ze weer een stuk beter op 1 na al at hij wel nog wat.
Zaterdag vonden we hem ietsjes uit zijn doen, en kreeg hij 's middags waterdunne diarree. We hebben hem toen met natvoer wat gegeven tegen de diarree. Natvoer at hij toen wel nog aardig, geen koorts. Hartslag en ademhaling ook normaal.
Zondag 's ochtends weinig ontlasting maar het werd al iets steviger, we vonden toen ook een stukje stof in zijn poep. Na enig speurwerk vonden we dat de touwtjes van de speel tunnel eraf geknaagd waren en was dat een stukje van zo'n touwtje.
's avonds had hij weer normale ontlasting maar at nog steeds erg weinig.
Maandag ochtend begon hij weer met veel smaak te eten, nog niet zoveel als normaal en voornamelijk natvoer maar weer veel meer als de dagen ervoor.
Vrijdag middag begon hij ineens wat raar te doen. Hij wilde eten maar als hij dan een hapje nam dan was het alsof hij gestoken werd rende hij ineens weg terwijl hij kokhals bewegingen maakte. We hebben toen verschillende dingen geprobeerd en als we dan brokje voor brokje zijn voer gaven dan at hij het goed, en als hij dan eenmaal een aantal brokjes op had ging het uit zijn bakje ook weer normaal, dus enkel met het beginnen van t eten. Zelf geprobeerd hem in zijn bek te kijken maar dat lukte niet.
Zaterdag ochtend dus meteen de dierenarts gebeld. Deze wilde hem maandag graag zien, tenzij het erger werd dan in het weekend nog.
Het weekend hebben we hem brokje voor brokje gevoerd en dat ging wel gewoon goed. Hij geeft niet over, heeft geen diarree en speelt gewoon.
Maandag bij de dierenarts konden ze hem goed in zijn bek kijken, niks te zien, niks geirriteerd ook. Helemaal onderzocht maar geen reacties op het voelen van zijn keel, buik mooi zacht, lymfen klieren niet verdikt, geen koorts, geen enkele indicatie wat er mis is.
Ze hebben hem een pijnstiller gegeven, iets tegen braken/misselijkheid en een vloeistof wat zijn hele inwendige van mond tot kont een beschermend laagje geeft wat eventuele irritaties verzacht. Dit laatste hebben ze hem de 1e keer zelf op de kliniek gegeven omdat hij het hier thuis in het weekend niet toe liet als wij aan zijn bek kwamen voor metacam ofzo.
De rest van de dag is hij vrolijk, speelt, eet natvoer en wat brokjes enz. 's avonds zelf de vloeistof moeten geven en dit ging met wat moeite aardig goed.
Dinsdag ochtend was hij heel erg schuw. Hem met wat moeite toch ook weer de metacam, vloeistof en een pil tegen misselijkheid kunnen geven. De rest van de ochtend en deels de middag heeft hij zich op de slaapkamer gehouden. Uiteindelijk is hij naar de woonkamer gekomen maar ging niet normaal ontspannen slapen, hij bleef alert en als wij op stonden ofzo dan schoot hij meteen weg. We hebben hem in de avond dus ook niet meer de vloeistof kunnen geven.
Woensdag (gisteren ochtend) was hij wat duf, dus meteen weer de kliniek gebeld en we moesten hem daarheen brengen. Ik heb hem toen wel moeten vangen in 1e instantie maar zo gauw ik hem had zat probeerde hij niet meer weg te komen, kon ik hem alleen temperaturen (40.0) en nadat wij ons klaar gemaakt hadden om te vertrekken kroop hij wel in elkaar toen ik hem oppakte maar gaf verder geen kik. Sinds dien is hij bij de dierenarts. Ze hebben een bloedonderzoek gedaan, kwam niks raars uit, ze hebben een echo van de buik gemaakt waar ook niks uit kwam. Zijn temp was wel iets gezakt naar 39.5. Hij heeft zo ver als ze verteld hebben gisteren avond iets gekregen van een contrast vloeistof om te kijken wat er mis gaat. En zo ver weten wij nu nog niks meer.
We moeten om 2 uur bij de kliniek weer zijn maar zoals ik het begreep is dat "op bezoek" en om te kijken of hij wilt eten als wij er zijn. Hij heeft blijkbaar wel gegeten gisteren of vannacht (ik vermoed het laatste) maar wilt vandaag nog niet eten.
So far is het dus een groot raadsel. Kwa eten nu op de kliniek verbaasd mij niet. Het is een hele gevoelige kat en heel erg bang op nieuwe plekken/nieuwe mensen.
De andere 2 katten hebben trouwens nergens last van, al missen ze hun maatje wel en zoeken ze het huis helemaal af naar hem.
Wat ik met dit topic wil bereiken is vooral de hoop dat iemand het herkent maar ook om het kwijt te kunnen en op deze manier ook alles goed onder elkaar te hebben kwa tijdlijn hoe en wat en misschien voor andere mensen in de toekomst die hetzelfde probleem hebben met hun kat.
Een paar overige informatie dingetjes over Shiro.
Savannah kater, gecastreerd
Blaasgruis verleden
3 jaar
Bange en onzekere kat
En een foto van de patient
Fingers crossed