In Juni kregen we van vrienden 2 kleine muizenvangers. Het poesje (Ratje) deed het geweldig, maar het katertje had beduidend meer problemen. Zonder verklaring weigerde hij eten en hij heeft ons in aanvang heel wat zorgen gegeven om 'm op de been te houden en te laten groeien.
Hij ging uiteindelijk eten en groeide als kool .... maar er klopte iets niet. Hij kende geen enkel gevaar en iedere dag was weer een opluchting dat hij er nog was. Hij viel uit hoge bomen, sprong in 't vuur, sprong in de vijver, werd bijna vertrapt door een paard, kwam onder een graafmachine, etc etc. Eigenlijk waren we hem de hele dag aan het redden en keken we voorzichtig naar een veiliger adres, maar dat was niet eenvoudig voor een echte wildebras.
Hij is tot ons verdriet dan ook op een vervelende manier aan zn eind gekomen.
Omdat Ratje ontroostbaar was en bleef, hebben we er een poesje van dezelfde leeftijd bij gezocht (eind April dit jaar). Ratje was snel weer helemaal gelukkig en Ratje en Luna zijn echte vriendinnen.

Allereerst...zo wonen we nu. Vanaf onze tuin, kan je direct een boslaan oplopen en naar het bos.

Als ik s morgens ga wandelen, wil het spul mee.

Onderweg spelen ze veel met elkaar... ze besluipen elkaar bijvoorbeeld of gaan in de aanvalshouding.

Het bos is prachtig!

Als ik even ga zitten, klimt Luna lekker op schoot.

Maar,van wandelen krijg je wel honger en dus is het tijd voor een picknick. Dit was niet echt de bedoeling, dus de volgende keer geen pauze meer



Eerlijk zullen we alles delen!

En soms ziet het er best heftig uit, maar dat is gelukkig niet zo


Ik verveel me dus geen moment met deze lieve poezels om me heen.
