Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
TessaxQuincy schreef:Hoi!
Wij hebben gisteren een teckel pup (teefje) opgehaald, super lieve en speelse puppy.
Wij hadden al een 5 jarige labrador (ook een teefje) ook erg lief.
Alleen nu is de labrador iets te opdringerig. Ze loopt constant achter de pup aan, constant snuffelen en heeft geen respect voor de pup haar persoonlijke ruimte. Als de pup gewoon rustig in de mand of de bench ligt is het goed maar zodra ze een geluidje of beweging maakt staat de labrador erbij. Ook met spelen is ze hardhandig met haar snuit. Constant duwen en soort prikken met haar snuit. Ook als de pup wegrent, rent de labrador er meteen achteraan en springt ze over haar heen en zoals gister stond ze ook een paar keer op haar.
We willen haar niet te vaak afstraffen omdat we bang zijn dat ze dan jaloers wordt en dan aggressief wordt.
Is er een manier om dit op te lossen of is het gewoon een kwestie van wennen?
Mizora schreef:Waar je op moet letten is dat de pup geen verlatingsangst ontwikkelt doordat ze nooit gescheiden is geweest. Juist rustig alleen slapen in de semi-nabijheid van mensen is al een goede eerste stap van het alleen blijven.
TessaxQuincy schreef:Het gaat vandaag al een stuk beter! 'S nachts gaat ze idd in de gang in de bench en de lab in de woonkamer. Alleen lab kan deuren open maken dus niet helemaal gescheiden. En overdag gaat ze ook vaak in de bench om even te slapen. En alleen met de lab spelen of lopen doen we idd ook.
Nog een vraag trouwens.
Mijn zus tilt haar eigenlijk 95% van de tijd op en laat de pup op haar schoot slapen. Ik zeg wel telkens dat ze haar in de bench of in de mand leggen, maar dat wil m'n zus dan niet.
Maakt het eigenlijk uit of ze op schoot slaapt of is het beter om in de bench/mand te laten slapen?
De lab die sliep eigenlijk altijd gewoon in dr mand of bench toen ze nog jong was.
superpony schreef:Het is niet te beoordelen op deze manier. Niemand ziet wat er echt gebeurt, wat jouw rol is en wat verstandig is. Echt niet zomaar wat doen, als je er niet uitkomt, deskundige thuis laten komen die het wel ziet.
Wij hebben nu net sinds gister middag een pup in huis en die wil juist zelf spelen, ook met de andere 2. Maar tussendoor veel rust en zoeken ze zelf goed uit of wij stoppen het spel. Maar ga echt niet de volwassen honden steeds terecht wijzen of evt straffen.
Ik zou eerder even tijd nemen om met de lab te gaan spelen, zodat die wel kan spelen en de pup rust heeft.
cursebreaker schreef:superpony schreef:Het is niet te beoordelen op deze manier. Niemand ziet wat er echt gebeurt, wat jouw rol is en wat verstandig is. Echt niet zomaar wat doen, als je er niet uitkomt, deskundige thuis laten komen die het wel ziet.
Wij hebben nu net sinds gister middag een pup in huis en die wil juist zelf spelen, ook met de andere 2. Maar tussendoor veel rust en zoeken ze zelf goed uit of wij stoppen het spel. Maar ga echt niet de volwassen honden steeds terecht wijzen of evt straffen.
Ik zou eerder even tijd nemen om met de lab te gaan spelen, zodat die wel kan spelen en de pup rust heeft.
Eens, maar je mag zeker wel begrenzen en dat is met sommige honden zelfs Nodig.
Sommigen hebben wat meer begeleiding nodig hierin als ze zelf snel hoog in adrenaline zitten en dan bv niet reageren op signalen van de ander. Daar moet je dan toch echt zelf even in springen. Heeft niks te maken met straffen, maar begeleiden en begrenzen kan in dit geval bij de juist oudere hond gewoon nodig zijn. Dat is in een situatie als deze echt niet gek om te doen.
Maar ik zou idd ook, wat ik ook al aan gaf, op zulke momenten ook eens kijken wat afleiden doet van de lab en idd wat jij ook zegt; spelen en bv oefeningen doen en zorgen dat de lab even met wat anders bezig is.
Hier heb ik dus eentje zitten die zich nog wel eens bemoeit met bv ook de kat (als die bv iets doet wat niet mag, heeft m'n hond dat Meteen in de gaten en wil ze ook regelen; hallo herder) dus ook met 2 jaar begrens ik die af en toe nog. En ik weet zeker dat als hier een pup bij komt, dat ik ook de dan oudere hond moet begrenzen/begeleiden tijdens de opvoeding van de pup bv. Da's ook een kwestie van je hond en het karakter kennen en daarop inspelen.
Maar goed, we kennen idd de hele situatie niet.
Afgaand op wat ts aangeeft zou ik zeggen; even wat tijd/energie steken in begrenzen/begeleiden en als je een paar weken verder bent zullen die 2 onderling al veel beter op elkaar ingespeeld zijn, elkaar beter lezen en kun je dat meer loslaten. Maar er is imo niet zoveel aan de hand dat je nu echt een therapeut erbij moet halen, tenzij TS er zelf echt niet uitkomt en graag directe begeleiding wilt hebben. Imo is dit een vrij veel voorkomend iets in zo'n situatie waarin een pup erbij komt, wat met een beetje aandacht snel bij zal trekken.