pumpina schreef:Bij een grommende hond zou ik mn bed uitspringen om een duidelijke dreigende tegenreactie te geven. Net zolang herhalen tot er niet meer wordt gegrond.
Een hond is van nature zeer conflictmijdend. Voor de meeste honden geldt dat wanneer hun grens wordt overschreden, ze al heel vroeg beginnen met afstand nemen en tekenen laten zien van ongemak voordat ze überhaupt waarschuwingssignalen gaan geven. Als deze tekenen en signalen niet worden opgemerkt dan zal een hond duidelijker moeten zijn door te grommen.
Grommen is een communicatiemiddel. Het is ook niets persoonlijks, maar dat kan het wel worden of zijn wanneer jij continu de grens van je hond overschrijdt en je hond dat van jou gewend raakt.
Corrigeren zal het grommen (uiteindelijk) stoppen. Maar dat haalt niet de aanleiding van het grommen weg. Je hond leert door corrigeren alleen maar dat het geven van dát waarschuwingssignaal - meestal het laatste signaal dat een hond geeft voordat het fysiek optreedt - niet toegestaan is. Met als gevolg dat ze die stap leren overslaan. En als de hond zich dan nog steeds bedreigd voelt... zullen ze niet meer grommen, maar meteen bijten.
Grommen corrigeren lost dus niks op, het is symptoombestrijding. Je hond probeert je wat te vertellen. Eigenlijk is het dus juist gedrag dat je niet hoeft te corrigeren...
lvl schreef:Maar hij kan zo irritant zijn tegenover de andere honden. Hij kiest 1 van de andere reuen uit en volgt hem overal als een stalker. Meestal kiest hij steeds hetzelfde 'slachtoffer'. Likt aan de billen en geslachtsdelen, probeert hem te berijden, staat op als die reu opstaat, jankt aan de deur als die reu buiten is,...
[...]
Als ik die reu wil aaien, komt hij er heel bezitterig rondhangen en gromt hij soms ook. Als hij te ver gaat, zetten de honden hem terug op z'n plaats, maar als hij die ene reu te hard viseert, kan deze soms is te hard uitvallen naar hem. Dan is het gedrag opnieuw voor een tijdje minder, maar ja soms reageren de anderen er niet op.
TS, als ik je situatie zo lees dan denk ik dat het wennen niet zo goed is gegaan als lijkt.
Likken is voor honden o.a. een manier om zichzelf te kalmeren, overmatig likken kan dus duiden op stress. Dat laatste geldt ook voor het berijden. Daarnaast omdat je chihuahua de ander zo achtervolgt en verlatingsangst toont bij het gescheiden worden, denk ik dat je hond vooral heel veel steun zoekt/haalt bij de andere hond.
Hiervoor is uiteraard een reden. Maar via de pc de situatie beoordelen en al helemaal advies geven is eigenlijk niet te doen. Dus ook hier het advies om op zoek te gaan naar een goede gedragstherapeut. Deze kan jullie vertellen wat de hond ervaart en hoe jullie daarmee kunnen omgaan, ook met het oog op een veranderende toekomst. (wat overigens niet per se met correcties opgelost hoeft te worden)
Voor nu zou ik zeggen: respecteer de grens die je hond aangeeft tot zoverre dit mogelijk is. Je hebt zelf al gemerkt dat wanneer de chihuahua het te bont maakt, de andere honden ingrijpen, dus daarover zou ik me niet meteen zorgen maken. Totdat er een geschikt iemand is om jullie te helpen, zou ik niet zo snel iets uitproberen.
Heel veel sterkte, weet goed hoe je je voelt.