Op de terugweg kwam ik langs dezelfde plek en ongewild keek ik toch weer naar die veren..totdat ik daarnaast het slachtoffer zag, en die leefde dus nog. Zat heel beduusd op de rand van de weg voor zich uit te kijken. Verdorie, heb ik weer! Auto in de achteruit, er naartoe gelopen en ik kon hem natuurlijk zo oppakken.
Ik zag bloed en een kapot oogje, maar zo laten zitten kon ik niet, dus met het beestje tegen me aan, met 1 hand autorijdend en zonder gordel om naar huis. Thuis aangekomen verwachtte ik eigenlijk dat hij ieder moment zou overlijden door de shock en de verwondingen.
Om het lange verhaal iets korter te maken.. het is nu 3 dagen later, duifje doet het goed! Zijn ene oogje is dicht maar het lijkt te genezen en het is afwachten of de verwonding voor zijn borst dat ook doet, maar hij is alert, eet en drinkt.
Ik heb zijn ringnummer kunnen traceren en contact opgenomen met het baasje. Alleen, die hoeft hem niet terug en zegt hou hem maar, ik stuur je het eigendomsbewijs wel op

Dus.. nu ben ik opeens behoorlijk ongepland eigenaresse van een duif. Ik heb wel kippen en vroeger een voliere met parkieten gehad, maar van duiven heb ik geen idee. Heel eerlijk, het beestje heeft mijn hart wel gestolen, dus als ik een goed huis aan hem kan bieden, dan doe ik dat met liefde. Hij woont nu tijdelijk in een kattenreismandje om aan te sterken en te genezen, maar dat is natuurlijk geen plek voor een duif! Via een van mijn paardenverzorgsters heb ik een zakje duivenvoer en vitamine-poeder gekregen om hem op gang te helpen.
Ik kan alle hulp, tips en adviezen gebruiken, dus wie kan me meer vertellen over wat ik het beste kan doen?
Dit is de pechvogel in kwestie:

