18 maart in de avond werd zijn poot dik en warm, dus de dierenarts de volgende ochtend gebeld en kon daar eind van de middag terecht.
19 maart in de ochtend was alles nog hetzelfde, toen ik ‘s middags thuis kwam van werk om met hem naar de dierenarts te gaan was zijn poot open. Duidelijk een abces dat geklapt was aan de wond te zien en hij liep weer een stuk soepeler.
Bij de dierenarts constateerden ze inderdaad dat het een ontsteking was geweest. Hebben ze de wond uitgeknepen (kwam geen pus meer uit) en gesprayd met desinfectie voor de zekerheid. Ook een spuit met pijnstiller gegeven Hebben toen 7 dagen antibiotica (clavaseptin, breed spectrum) gegeven en metacam zolang ik dacht dat het nodig was (aan zijn lopen te zien).
Poot werd weer dun, wondje weer dicht en alles leek goed.
15 april zag ik ‘s avonds vanuit het werk dat zijn poot (maar nu de voet, net boven de teen) dik werd. Meteen de volgende ochtend de dierenarts gebeld en er direct heen gegaan. Was inderdaad erg dik en leek alsof er een abces onder zat. Ze hebben het open gesneden en er kwam veel pus uit. Uitgespoeld met waterstofperoxide, bij de dierenarts.
Daarna 10 dagen antibiotica (weer clavaseptin) en weer metacam. Poot werd snel weer dun, sloot snel en hij kon weer lekker buiten spelen.
Als het weer terug zou komen dan zouden ze wat op kweek zetten, zodat ze gerichter konden behandelen.
Afgelopen dinsdagavond leek zijn poot wat meer roze door de vacht heen, op de plek van de 2e keer dat het open sprong. Volgende ochtend was het weer open, en meteen de dierenarts gebeld en langs gegaan.
Volgens deze dierenarts (had haar nog niet eerder gezien) was het nu geen ontsteking, ze wilde geen kweek maken want het wondje was te klein, ze wilde geen röntgen foto maken, want kans zeer klein dat er wat te zien was. Ze wilde de poot niet open leggen of ze wat kon vinden, want vervelend voor de kat.
Puntje bij paaltje heeft ze alleen zijn temperatuur opgemeten (was 38,5, dus goed), geprobeerd de wond uit te knijpen (kwam alleen wat bloed uit) een ijzeren pin in de wond geduwd om te zien of er een gang zit (pin ging er zeker 1,5 cm diep in).
Maar ze wilde niks doen.
Geen antibiotica gekregen en ik moest maar die poot in een bad biotex weken totdat het dicht zat. Minimaal 2x per dag, 20 minuten en metacam geven.
Nou succes.

Ben al blij als ik 10 minuten red, al maak ik er een catwrap van.
Het leek oké te gaan en vandaag viel het op dat de poot weer dikker wordt en waar hij vanmorgen goed liep, lijkt hij nu weer wat slechter te lopen (ondanks de metacam).

Hij is in de periodes dat hij een open wondje had niet buiten geweest. Hij liet de wondjes met rust, behalve in zijn rondje wassen (dit was prima volgens de dierenarts).
Morgen ga ik een andere dierenarts bellen voor een second opinion. Snijd voor mijn part die hele poot los als het nodig is, maar ik wil graag dat hij er vanaf is.
Naast dat mijn kat elke keer problemen in die poot terug krijgt, voel ik mij na de laatste keer ook niet serieus genomen.
Het is elke keer een paar weken goed en dan ineens is er weer wat zichtbaar, wat ook vreemd is. Een ontsteking die niet weggaat zal toch niet de poot elke keer volledig dun worden en het wondje zo mooi sluiten?
Hebben jullie enig idee wat het nog kan zijn? Of wat ik hiernaast kan doen? Hij is verder goed, eet en drinkt goed, gaat normaal naar de bak, komt knuffelen, probeert snel naar buiten te rennen als de deur open gaat (wat soms hilarische situaties oplevert hier thuis

Ik vind het zo zielig voor hem, want hij is zo vreselijk gestresst tijdens de dierenartsbezoeken, en tijdens en na het weken met zijn poot elke keer.