Het betreft een Chinese Crested Powder puff teefje van 1 jaar (3 mei verjaard). Met 9 weken opgehaald bij de fokker. Een hele blije, stoute en drukke pup, precies wat zij moest zijn. Half december begon zij wat te zeuren met eten. Maaltijden overslaan, kieskeurig met wat ze wil eten. Weigert brokken te eten, overgestapt op KVV. Dit gaat er goed in tot ongeveer half januari. Het eten weigeren komt terug en ze slaat steeds meer maaltijden over.
8 februari wordt ze voor de eerste keer loops. Is hier echt ellendig van, stopt compleet met eten, hangerig, koorst, depressief, vulva en melkklieren zwellen gigantisch op en ze begint met braken. Dierenarts bezocht, deze schreef Cerenia voor tegen het braken.
Loopsheid verloopt volgens boekje, zwellingen trekken gelukkig weg en blijven weg. De overige klachten blijven echter. Hond blijft serieus overgeven en vast dagen aan een stuk. Ze krijgt er slijmerige diarree bij dus terug naar de dierenarts. Deze verlengt de Cerenia en een Giardia onderzoek komt positief terug. Gestart met 5 dagen Panacur, 10 dagen rust, weer 5 dagen Panacur. Hond grondig gewassen en het huis gepoetst met Neoquat Combi. Giardia test is herhaald en was negatief. Voor de volledigheid is ze nogmaals behandeld met Panacur in een hogere dosering.
Na de Panacur blijft de diarree weg maar nieuwe klachten ontwikkelen zich:
Ze gaat grote hoeveelheden gras eten, is continue misselijk, geeft over (ook nuchter), onrustig gedrag (nerveus, angstig), moppert bij aanraken buik, ze is snel moe (wil gedragen worden), trilt overmatig (stress gerelateerd), strekken na het eten, oprispingen (20-30x op een dag), plast heel veel kleine plasjes.
Terug naar de dierenarts om een bloedonderzoek uit te laten voeren. Dit komt terug zonder grote afwijkingen.


Dierenarts zegt dit kan van alles zijn en stuurt ons door naar een internist. Op 29 april jl. zijn we naar de Veterinaire Specialisten in Vught geweest. Hier is de hele historie besproken, de hond doorgelicht en aanvullend een echo van de buikholte gemaakt. Verdenkingen waren alvleesklierontsteking of een porto-systemische levershunt. Hier werden geen aanwijzingen voor gevonden. Het enige wat opviel waren de kleiner formaat bijnieren maar de lagen zagen er niet afwijkend uit. Aanvullend bloedonderzoek is gedaan en hier kwam ook niks bijzonders uit. Ook is de ontlasting nogmaals gecontroleerd op parasieten, hier kwam ook niks uit.
De internist zegt het is een voedselintolerantie dus over op een speciaal dieet icm medicatie (Omeprazol en Emeprid). Echter weigert ze deze opties ook te eten. Door een aantal lieve dorpsbewoners hebben we verschillende soorten voer kunnen uitproberen zonder alles aan hoeven te schaffen. Ze koos de Sanimed Insect brok uit als smakelijkste optie en eet hier nu al verschillende dagen van. Ze eet ongeveer 1/5 van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid en blijft verder afvallen. Haar bodyscore is momenteel 3/9. Ze weigert haar voer te eten maar eet tijdens het wandelen alles wat we tegen komen. Stokken, eikels, plastic, papier, stof en vooral poep. Poep van andere dieren, poep van mensen. Ze gaat er echt naar op zoek en kan niet meer los gelaten worden van de lijn. Internist zegt muilkorf om en doorzetten met de dieetvoeding, geef het de tijd.
Voor mijn gevoel zit hier meer achter. Is het niet eten en haar overige symptomen onderdeel van iets groters maar waar begin je te zoeken. De internist heeft nog tig onderzoeken om op haar los te laten maar ik wil niet als een blinde haar aan alles onderwerpen zeker omdat het haar een hoop stress oplevert en niet onbelangrijk ook een hoop geld gaat kosten.
Het is een heel verhaal geworden zie ik. Hopelijk is het leesbaar genoeg en herkennen bokkers zich in haar klachten. Bij voorbaat dank!