Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-03-21 11:51

Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-03-21 11:51

Als je op internet rondstruint lees je dat er bij huisdieren steeds meer mogelijk is qua behandelingen. Denk aan operaties of chemo bij kanker. Daar hangt vaak een stevig prijskaartje aan waardoor sommige eigenaren afhaken.
Maar stel dat geld geen rol speelt, hoever ga je dan? Wanneer is een behandeling nog in belang van je huisdier? Een operatie of behandeling waarbij veel geld is gemoeid geeft immers vaak ook aan dat de aandoening complex is en niet opgelost kan worden met een AB kuurtje of pijnstiller.
Voorbeeld:
Van honden wordt vaak gezegd dat ze heel slecht pijn aangeven. Wat doe je een hond dan aan bij een operatie waarbij hij een nieuwe heup krijgt? Stel dat hij daarna nog steeds pijn heeft en jij merkt het niet op, wat is dan de toegevoegde waarde? En dan de revalidatie: Je kunt je huisdier niet vertellen waarom hij is geopereerd en er gerevalideerd moet worden. Ik snap dat de leeftijd van de hond ook een rol speelt en misschien heeft iemand anders een beter voorbeeld?

**Geplaatst**: 24-03-21 11:57

Re: Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst: 24-03-21 11:57

Als het geen hond waardig leven meer is en de hersteltijd erg lang is bv door een zware operatie.En de leeftijd natuurlijk.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:03

Geplaatst: 24-03-21 12:03

Ik kijk naar de conditie, leeftijd en gebruiksdoel van het dier.
Met honden heb ik geen ervaring.
Met katten zou ik alleen opereren indien ze max 1 a 2 maand daarna klein moeten zitten en ze nog redelijk jong (max 6 a 7 jaar) en in goede conditie zijn. Alles daarboven zie ik meerwaarde in comfortverhogende behandelingen en medicatie maar geen zware pijnlijke ingrepen meer.

Medicatie en chemotabletten zie ik dan weer wel zitten, ook op hogere leeftijd. Maar afhankelijk van het karakter. Wanneer dat pilletje gewoon binnengaat in een rolletje vlees of wat pate is dat heel anders dan dagelijks een stressvol gevecht.

Met paarden zou ik niet voor operaties ed gaan voor weidemaatjes. Wel voor rijpaarden in goede condities. Maar mss dat dat vooral financieel is ingegeven, hmm.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:05

Geplaatst: 24-03-21 12:05

Geld maakt geen verschil in de keuze die we maken.

Er kan steeds meer, maar dat wil niet zeggen dat je dat ook allemaal maar moet doen.

Ik ben ook weleens te ver gegaan en te lang door gegaan, omdat je dan hoop kreeg. Maar vaak is het toch vooral een leven rekken geweest.

Misschien worden dingen straks "normaler" en wordt de drempel dan minder hoog. Maar dat zal dan geleidelijk zijn en gaat de invloed van ervaringen uit je omgeving meespelen.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:05

Geplaatst: 24-03-21 12:05

Ik vind dat er meer rekening mag worden gehouden met het dier ipv de gevoelens van de baas.
Die filmpjes die je tegenkomt van geiten en schapen in omgebouwde rolstoelen enzo, vreselijk vind ik het.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:06

Geplaatst: 24-03-21 12:06

Wij hebben voor zo'n dilemma gestaan met onze vorige hond.
Hij heeft de diagnose botkanker gekregen op zijn 6e, er groeide een tumor in zijn kaak ( voor in zijn bek, net achter zijn tanden).
Wij hadden 2 opties wbt operatie, optie 1 was alleen de tumor verwijderen en optie 2 was tumor en deel van de onderkaak verwijderen inclusief bestralingen etc.

Wij hebben destijds gekozen voor alleen het verwijderen van de tumor, niet omdat we het geld er niet voor over hadden maar omdat wij het niet hond waardig vonden om hem met een voor de helft missende onderkaak te moeten leven.

Het enige nadeel was dat de tumor weer terug zou komen en ja dat is ook gebeurd maar hij is er uiteindelijk nog 12 jaar oud mee geworden.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:07

Geplaatst: 24-03-21 12:07

Hier een hond met botkanker op 10 jarige leeftijd, waren geen uitzaaiingen te zien dus gekozen voor amputatie van zijn voorpoot. Ik kon ook chemo gaan doen maar ervoor gekozen dit niet te doen. Ook al zou ik al het geld van de wereld hebben zou ik zo behandeling ook niet doen. Als het nog levenswaardig is en te doen voor het dier zeg ik ja

**Geplaatst**: 24-03-21 12:08

Geplaatst: 24-03-21 12:08

Ligt helemaal aan de kansen, hoe pijnlijk en lang de behandeling en revalidatie is en wat de vooruitzichten zijn voor de toekomst.

Ik ben er niet bang voor dat mijn hond geen pijn laat zien, ze is een aansteller eersteklas en dat zou voor mij ook de keus voor inslapen makkelijker maken.
Een flinke operatie waarbij de vooruitzichten pijnvrij zijn zou ik zeker overwegen, maar als het alleen zou gaan om een beetje te rekken dan zou ik daar niet snel voor kiezen.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:13

Geplaatst: 24-03-21 12:13

Bij mij maakt het geld ook geen verschil, mits de "dure" oplossing de enige weg is te behandelen en er grote zekerheid is dat het erna weer helemaal goed komt.

Ik probeer er altijd voor te waken om niet te lang door te blijven gaan juist, ik ben wel van mening dat ik beter een dag te vroeg kan laten inslapen, als een dag te laat.

Leeftijd, slagingskans en zo zijn er nog wat redenen (chemo zal ik bij een dier nooit doen namelijk, omdat ik vind dat dit alleen maar een verlenging is van het lijden) en als ik iets niet kan aanzien is het lijden, dan kan ik heel rigoureus zijn in de stekker eruit te trekken.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:25

Geplaatst: 24-03-21 12:25

Ik denk dat het ook wel per dier verschilt.

Bij onze oudste hond (nu 9) hebben we al heel vroeg gezegd dat als hij iets krijgt waardoor hij niet meer alles kan doen, dat het het eerlijkste is om hem te laten gaan. Hij is qua karakter een echte werker, je maakt hem niet blijer dan door met hem te gaan frisbeeen, schapendrijven, racen, achter een balletje aan te kunnen. Hij is er de hond niet voor om beperkt te moeten worden in zijn beweging of langdurig rust te moeten houden.
Daarbij loopt hij gewoon kneiterhard door de pijn heen en houdt hij zich op geen enkele manier in, dus herstel en revalidatie zou bij hem inhouden dat je hem echt continu of aan de lijn of in een bench zou moeten doen, en dat vind ik niet fair. Als hij dus fysiek iets krijgt wat een zware operatie, veel dierenartsbezoeken (vindt ie eng) en een lange revalidatie nodig heeft, dan gaat dat hem ongeacht de kosten gewoon niet worden.

Maar dingen waar hij zelf weinig bijwerkingen van zou ondervinden en waarbij hij gewoon nog lekker zichzelf is, dat zouden we zeker doen. Hij heeft rugklachten en krijgt daar al jaren eens in de zoveel tijd injecties voor, en daar doet hij het super op. Hij heeft al die tijd gewoon lekker door kunnen sporten en rennen.

Onze andere hond zouden we misschien fysiek wel verder gaan. Die is in het algemeen een stuk rustiger. Ze vind het leuk om te sporten, maar wordt net zo blij van de hele avond naast je op de bank liggen. Daarbij is die zelf ook veel voorzichtiger. Als ze moe is of ergens pijn heeft geeft ze dat aan en doet ze zelf ook rustig. Voor haar zou rust en revalidatie dus minder een probleem zijn, en ook als ze bijv niet meer zou mogen springen of uberhaupt iets aan sport mag doen, is die nog steeds meer dan gelukkig met een normale wandeling en thuis genoeg aandacht.

Maar ook voor haar geldt dat als iets haar dermate zou beperken dat ze ook die normale wandeling niet meer kan maken dat het einde verhaal is. Zelfde trouwens voor allebei met bijwerkingen waarbij ze niet meer hun eigen happy zelf zijn. Ik vind het niet fair om ze op alle mogelijke manieren hier te houden omdat ik ze niet wil missen, terwijl ze er zelf niks aan hebben. Hoe verdrietig voor ons ook, ik heb liever dat ze happy 6 worden dan ongelukkig 12. Dat heeft imo weinig met geld te maken.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:28

Re: Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst: 24-03-21 12:28

Geld zal hier inderdaad niet snel een rol spelen. Ik kijk naar de kansen, de risico’s, revalidatie, kwaliteit van leven en uiteraard pijn. En dan maak ik samen met de dierenarts een afweging.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:35

Geplaatst: 24-03-21 12:35

Even een kleine voorbereiding: ik hecht heel veel waarde aan een waardig leven en heb geen moeite met de dood. Ik eet geen vlees uit de bio-industrie (naar mijn idee geen goed leven) maar heb geen moeite om mijn eigen scharrel kippen te eten (en dus te slachten).

Mijn huisdieren moeten een pijnvrij en waardig leven hebben. Is het met een pilletje op te lossen? Prima.
Maar mijn grens ligt op 2 weken revalidatie. Alles wat meer tijd kost om aan te wennen vind ik persoonlijk niet oké. Amputatie zou ik dus niet eens overwegen. Kleine operatie om een tumor weg te halen, prima.
Daarbij speelt leeftijd ook een rol. Boven de helft van de verwachte levensverwachting geen narcose meer.

Ik weet dat ik daar wat hard in ben.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:39

Geplaatst: 24-03-21 12:39

0091 schreef:
Even een kleine voorbereiding: ik hecht heel veel waarde aan een waardig leven en heb geen moeite met de dood. Ik eet geen vlees uit de bio-industrie (naar mijn idee geen goed leven) maar heb geen moeite om mijn eigen scharrel kippen te eten (en dus te slachten).

Mijn huisdieren moeten een pijnvrij en waardig leven hebben. Is het met een pilletje op te lossen? Prima.
Maar mijn grens ligt op 2 weken revalidatie. Alles wat meer tijd kost om aan te wennen vind ik persoonlijk niet oké. Amputatie zou ik dus niet eens overwegen. Kleine operatie om een tumor weg te halen, prima.
Daarbij speelt leeftijd ook een rol. Boven de helft van de verwachte levensverwachting geen narcose meer.

Ik weet dat ik daar wat hard in ben.

Twee weken revalidatie is heel kort.
Mijn paard stond al drie weken op boxrust door een perfect te behandelen beginnende longontsteking (was koud en vochtig buiten dus we hebben ons daar wel aan gehouden).
En een ander een maand boxrust na castratie in de kliniek op latere leeftijd.
Beiden geen dingen om je dier voor te laten inslapen denk ik.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:44

Geplaatst: 24-03-21 12:44

Net als bij mezelf: het leven moet waardig zijn en blijven.

Na (of in het algemeen!) een pijnlijke ingreep, rondstrompelend met een luier om, niet zelfstandig kunnen eten, veel pijn en geen krachr hebben zonder goede vooruitzichten op een korte termijn is een spuitje waard. Ook bij mezelf!

**Geplaatst**: 24-03-21 12:51

Re: Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst: 24-03-21 12:51

Alles wat kort levend verlengend is (denk aan zware pijnstilling) doen wij niet. Je rekt dan puur voor jouzelf. Dier heeft niet veel meer aan die paar maand extra. Koliek beginnen wij ook nooit te opereren. Als het dier niet meer dierwaardig kan leven. (voorbeeld: Ooi op middelbare leeftijd. Kon niet meer op een hardere ondergrond staan, enkel nog op een dikke laag zachte stalbedekking. Alles wat harder was dan dat, dus bv ook een weiland, deed haar zoveel pijn dat ze nauwelijks nog voor of achteruit kon. Die is dus gaan hemelen. Wij vonden het niet dierwaardig dat zij dan afgezonderd in stal moest blijven) Als de revalidatie te lang is of te zwaar voor het uiteindelijke resultaat. Maar dit is een heel erg moeilijk te beantwoorde vraag. Elke situatie is anders, wordt anders aangepakt en er zijn altijd wel redenen om het wel of niet te doen (bv een merrie van ons is in april gaan liggen en kon niet meer recht. Zomer kwam eraan, alles op alles, na 24 uur terug recht gekregen en ze heeft nog een zeer mooie zomer gehad. Was dit gebeurt in neem nu november, waren wij daar niet aan begonnen)

**Geplaatst**: 24-03-21 12:53

Geplaatst: 24-03-21 12:53

Ik vind kwaliteit van leven heel belangrijk.
Ga ik alleen behandelen om een leven te verlengen, maar waarbij mijn hond geen hondwaardig leven meer kan leiden. Dan doe ik het niet.
Ik heb er alles voor over om mijn honden te helpen en te behandelen, maar het moet wel in het belang van de hond(of paard, of wel dier dan ook) zijn.
Moeten ze een tijd revalideren, maar is de prognose daarna goed, dan heb ik dat er zeker voor over.

**Geplaatst**: 24-03-21 12:57

Geplaatst: 24-03-21 12:57

Dat vind ik wel een lastige vraag om in algemeenheid te beantwoorden. Belangrijkste is wat mij betreft hoe zwaar de behandeling is voor het dier en wat de verwachting is als eindsituatie.

Onze jongste hond heeft een heftige operatie gehad en daarna chemotherapie. Mn de operatie was heel heftig voor hem. Chemotherapie eigenlijk nauwelijks intensief. Eindsituatie was een gezonde hond met weinig kans op uitzaaiingen dus zonder twijfel gedaan. Dat zou ik meteen weer doen.

Onze oudste hond is een kwakkelen en heel veel geld gestopt in diagnose bepalen voor haar. Daarin toch wel in een traject gestapt waarbij van het een het ander kwam. Achteraf weet ik niet of ik dat nu weer zo zou doen.

**Geplaatst**: 24-03-21 13:01

Re: Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst: 24-03-21 13:01

Ik heb ooit eens een topic gevolg van chemo van een kat en daar leek het dat die dieren helemaal niet ziek waren van chemo? Bij honden ook dan?

**Geplaatst**: 24-03-21 13:05

Re: Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst: 24-03-21 13:05

Ik vind dat we over het algemeen te ver gaan met geneeskunde, zowel bij dieren als bij mensen. Iedereen moet oud worden om de een of andere reden. Ik ga bij de beesten niet zo ver. Een AB kuurtje/tumor wegsnijden/aangepast voer à la, maar chemo of een poot amputeren oid, daar zou ik niet aan beginnen. Als ze het redelijkerwijs in de natuur niet zouden redden, dan is het m.i. zijn/haar tijd om te gaan.

**Geplaatst**: 24-03-21 13:09

Geplaatst: 24-03-21 13:09

Ik zal nooit een levensverlengene/palliatieve behandeling aangaan. Dat is niet voor de hond, dat is omdat de mens geen afscheid kan nemen.

Ook, zoals eerder genoemd, al die 'zielige' dieren in rolstoelen en met protheses en dieren die koste wat kost gered moeten worden ben ik tegen. Ook dat is alleen maar omdat de mens zich dan goed voelt.

Als de dierenarts aangeeft dat er een goede kans van slagen is en de revalidatie niet waanzinnig pijnlijk en lang is voor het dier, dan ga ik door. Maakt niet uit wat de kosten zijn.

Bijv: Zou mijn hond bot kanker hebben en je kunt het alleen nog verlengen, dan is het klaar.
Zou hij botkanker hebben in een poot en kan ik amputeren en we zijn er vanaf, dan amputeer ik.

**Geplaatst**: 24-03-21 13:10

Geplaatst: 24-03-21 13:10

Poekkie schreef:
Ik heb ooit eens een topic gevolg van chemo van een kat en daar leek het dat die dieren helemaal niet ziek waren van chemo? Bij honden ook dan?

Nauwelijks inderdaad. Die doseringen zijn echt vele malen lager en niet te vergelijken met mensen.
Onze hond was vaak 1 dag wat misselijk en dag erna weer prima. Kreeg 1x per week of 1x per 2 weken (afh van bloedwaarde) een injectie met chemotherapie.

**Geplaatst**: 24-03-21 13:22

Re: Stel, geld speelt geen rol, hoever ga je met behandelen?

Geplaatst: 24-03-21 13:22

Alleen als het dier weer volkomen gezond kan worden en het uberhaupt nog niet te oud is.
Een hond met levensverwachting rond de 10 jaar zou ik niet op 9 jaar nog een zware operatie aan doen. Is de hond 2 en kan het volledig genezen, prima.

Ik vind dieren omgebouwd met wieltjes ipv poten echt dieronterend dus dat zou ik uberhaupt nooit doen en snap ook niet dat dierenartsen aan dit soort praktijken meewerken.

**Geplaatst**: 24-03-21 13:24

Geplaatst: 24-03-21 13:24

0091 schreef:
Even een kleine voorbereiding: ik hecht heel veel waarde aan een waardig leven en heb geen moeite met de dood. Ik eet geen vlees uit de bio-industrie (naar mijn idee geen goed leven) maar heb geen moeite om mijn eigen scharrel kippen te eten (en dus te slachten).

Mijn huisdieren moeten een pijnvrij en waardig leven hebben. Is het met een pilletje op te lossen? Prima.
Maar mijn grens ligt op 2 weken revalidatie. Alles wat meer tijd kost om aan te wennen vind ik persoonlijk niet oké. Amputatie zou ik dus niet eens overwegen. Kleine operatie om een tumor weg te halen, prima.
Daarbij speelt leeftijd ook een rol. Boven de helft van de verwachte levensverwachting geen narcose meer.

Ik weet dat ik daar wat hard in ben.

Dat is wel érg hard imo

Dus je zou een hond van 8 jaar met een paar slechte tanden liever laten inslapen dan dat die er onder narcose even uit gehaald worden?

**Geplaatst**: 24-03-21 13:28

Geplaatst: 24-03-21 13:28

elnienjo schreef:
Alleen als het dier weer volkomen gezond kan worden en het uberhaupt nog niet te oud is.
Een hond met levensverwachting rond de 10 jaar zou ik niet op 9 jaar nog een zware operatie aan doen. Is de hond 2 en kan het volledig genezen, prima.

Ik vind dieren omgebouwd met wieltjes ipv poten echt dieronterend dus dat zou ik uberhaupt nooit doen en snap ook niet dat dierenartsen aan dit soort praktijken meewerken.

Dat ombouwen begrijp ik ook niet.

Amputeren wel. Zelf zit ik wat in de kattenwereld en ken een 3 tal katten van dichtbij met geamputeerde poot. Die zijn allen vrolijk, rennen, crossen, gaan de krabpalen op en hebben echt nog een heel goede kwaliteit van leven. Bij een kat amputeren zou ik dus wel doen mits nog gezond (geen 10+ dieren of dieren die al kattenaids/nierfalen/... hebben). Maar protheses ed niet.

**Geplaatst**: 24-03-21 13:31

Geplaatst: 24-03-21 13:31

Nagini schreef:
Ik zal nooit een levensverlengene/palliatieve behandeling aangaan. Dat is niet voor de hond, dat is omdat de mens geen afscheid kan nemen.

Ook, zoals eerder genoemd, al die 'zielige' dieren in rolstoelen en met protheses en dieren die koste wat kost gered moeten worden ben ik tegen. Ook dat is alleen maar omdat de mens zich dan goed voelt.

Als de dierenarts aangeeft dat er een goede kans van slagen is en de revalidatie niet waanzinnig pijnlijk en lang is voor het dier, dan ga ik door. Maakt niet uit wat de kosten zijn.

Bijv: Zou mijn hond bot kanker hebben en je kunt het alleen nog verlengen, dan is het klaar.
Zou hij botkanker hebben in een poot en kan ik amputeren en we zijn er vanaf, dan amputeer ik.

Eens, zo sta ik er zelf ook in. Al zou ik m'n huidige hond van 12 ook geen amputatie ofzo meer aandoen.. Geen grote operaties meer en eigenlijk ook geen kleine. De laatste keer was hij er zo mega beroerd van.