Ik merkte al vrij snel dat hij toch bloedde, dat leek te komen van een iets te enthousiaste sprong waar ik hem niet voor kon behoeden. Daarna liep hij even wijdbeens en stond stil doordat het hem zeer deed. Hij begon er ook wat meer aan te likken, maar dat corrigeer ik steeds rustig. Inmiddels is het nog wat wondvocht, maar ik ben nog niet helemaal tevreden.Inmiddels zijn ze al 6 uur thuis en hij is een beetje een sneu hoopje kat. Hij lijkt echt pijn te hebben. Ik heb al overleg gehad met de dierenarts en ik mocht het nog heel even aankijken. Mocht hij nou voor ong 20 uur niet verbeteren en fitter ogen, dan moeten we toch even met hem langs. De andere kat voelt zich duidelijk een stuk beter. Honger hebben ze allebei alweer, al laat ik ze kleine beetjes eten.
Arme vent
zorgen om je kattenkind is nooit leuk!
soms zie je nog even dat het hem zeer doet, maar goed dat lijkt me ook logisch.
. Doseringen zijn er niet voor niks.
of nou ja.... een *je*weet*wel* mannetje 
.