Ik dacht op bokt zijn er veel mensen die honden hebben. Dus vast ook mensen die wat weten van honden met dementie. Ik heb het idee dat de hond van mijn ouders tekenen begint te vertonen. Ze is nu 13 en fysiek de laatste tijd beter dan in tijden. Ze heeft artrose maar is tegenwoordig pijnstilling vrij. Ze kreupelt heel weinig en ze rent letterlijk door het huis soms. Wel is ze sinds kort 's nachts aan het spoken. Normaal is Roos de beste slaper die ik ooit gekend heb. Ze sliep rond een uur of 9 tot de volgende ochtend zo laat mogelijk. Dan hoefde ze ook echt niet voor 9uur in de ochtend te wandelen. Als je na het stappen om 4 uur terug kwam kreeg je de meest dodelijke blik ooit, hoe durf je haar in de nacht te storen!!!!
Mijn ouders slapen op de begane grond en die horen haar sinds een tijdje spoken 's nachts. Ze staat heel vaak op en loopt door het huis. Ze gaat soms ook aan de deur janken. Dit doet ze puur uit onrust, ze hoeft dan niet te plassen of te poepen. Wanneer ze haar dan naar buiten laten gaat ze heel gek de tuin in lopen, dat heeft ze normaal nooit gedaan. En ze lijkt dan wel van de wereld want ze komt ook niet terug. Als slaapplek heeft ze zowel een mand als een groot kleed. Hier ligt ze graag op. Ze kan door het hele huis lopen. Wanneer mijn ouders bijvoorbeeld hun slaapkamerdeur openlaten blijft ze onrustig. Het stopt dan niet. Wel merken ze dat ze veel aanhankelijker is dan dat ze vroeger was. Ze vind het vervelend als mensen weg gaan en gaat dan op ze "wachten" bij de voordeur. Terwijl ze eigenlijk bijna nooit alleen is. Er is namelijk altijd wel iemand thuis. Wat mijn ouders nu doen is 's avonds later een wat langere wandeling maken zodat ze moe is. Ze loopt altijd los en we wandelen altijd in het bos. Ook gaan ze meer haar hersenen aan het werk zetten zodat ze mentaal moe wordt. Ze laten haar dingen speuren, hebben een snuffelmat en ik ga nog een braingame voor ze regelen. Ze is trouwens erg speels maar echt dingen als wild spelen is met haar artrose niet handig.
Iemand tips zodat ze in de nacht rustiger blijft? Ze is niet per se angstig of in paniek. Maar wel rusteloos. We hebben trouwens het idee dat haar gehoor slechter wordt. En dat ze daar ook angstiger door kan zijn geworden.
mijn oude dame is net zo. Wat hier helpt is bij onrust samen naar buiten en daarna haar wereld klein maken. Oftwel eerst had ze het hele huis, nu in het donker de ruimte waar ik ben. Anders is ze me duidelijk kwijt en gaat lopen zoeken, roepend blaffen enz. Hierdoor is mijn slaap wel beter maar toch 4 van de 7 dagen is het toch even "spoken" s nachts.
