cursebreaker schreef:LWDaisy schreef:Ik denk niet dat je enige garantie hebt op een sociale kat, door voor een specifiek ras te gaan.
Ik ben zelf ook een hondenmens, en heb ook ooit geprobeerd dan maar katten te nemen omdat dat haalbaarder was dan een hond toen. Was echt niks voor mij haha. Ze komen idd niet blij op je afrennen als je thuis komt, willen alles spelen als zij daar zin in hebben (mijn kater had daar letterlijk nooit zin in, die sliep 23 uur per dag) en als ze dan wel willen spelen kan je maar beter zorgen dat je een tetanus-prik hebt gehad
Ze zijn vrij ongeïnteresseerd in mensen, het zijn nu eenmaal solitaire dieren Er zullen best katten zijn die graag eens aangehaald zullen worden, maar nooit zo enthousiast en constant als een hond, denk ik. De meeste honden zijn trainbaar, katten daarentegen.. Ik was al blij als ze zindelijk waren haha, maar komen als je hun naam roept, ho maar
Ikzelf zou het nooit meer doen in ieder geval
Denk dat dat toevallig gewoon de individuen an zich zijn geweest waar het bij jullie dan zo bij was, maar heel veel katten (en zeker bij bepaalde rassen zie je het bij de meesten dus juist meer wel als niet) zijn wel geinteresseerd en komen je begroeten, om maar wat aan te halen Het zijn alsnog geen honden natuurlijk dus het is zeker niet volledig te vergelijken, maar ze zijn ook echt niet in de minderheid, zeker als je kijkt naar bepaalde rassen en hun typische karakter eigenschappen. Ik ken echt heel veel katten eigenaren die super mens gerichte katten in huis hebben. Ze zijn zeker veel onafhankelijker, maar veel van wat je aanhaalt herken ik toch niet in die mate, ook niet met wat ik om me heen hoor. Katten zijn zoveel socialer als dat mensen vaak denken, ook naar mensen toe. En hier weet onze kat precies HOE ze moet spelen met ons, wat wel/niet mag en kun je prima samen spelen zonder dat je opengekrabt of gebeten wordt, en ook in haar kitten periode is er nooit een tetanus injectie aan te pas gekomen wat dat betreft.
Maar verder snap ik zeker wel dat mensen gewoon een voorkeur hebben wat betreft hond/kat en snap ik dan ook dat je dan zegt voor mij niet meer Ieder z'n eigen voorkeuren
Ik kan best pech gehad hebben met mijn katten hoor Er zullen er zeker anderen zijn, die meer hond dan kat zijn zegmaar Mijn kater was echt een super lief beest, hij sliep wel heel veel maar daar had je dus nooit last van. Was een verwaarloosd dier, geen idee wat hij juist allemaal al had meegemaakt, maar ik denk dat hij daardoor minder interesse toonde naar mensen toe. Hij kwam wel eens voorbij wandelen om achter zijn oren gekroeld te worden, maar meer moest je ook niet doen, dan viel ie voor dood neer
Mijn kattin was echt een tr*t. Eerlijk waar. Ze was zindelijk, maar plaste liever naast de bak. Ik had 3 bakken voor 2 katten, die ik elke dag opruimde, dus daar lag het niet aan. Beest deed niks liever dan op matten, kleren en de zetel piesen, vreselijk irritant. Ook mijn handtas moest er regelmatig aan geloven. In mijn huis destijds lag ze altijd op de loer op de trap, en sloeg ze naar je enkels als je voorbij liep. Ze hing in de gordijnen, krabde de zetel en stoelen aan gort, ... Ze had krabpalen en speeltjes e.d. genoeg hoor. Was gewoon niet mijn type kat, ik liep heel de dag als een clown achter haar aan om haar pis op te kuisen, of haar ravage op te ruimen.
Voor een kat als mijn kater toen zou ik nog wel willen gaan. Ik had er niet heel veel aan, maar het was wel een lief beest, en deed nooit wat fout. Die kattin daarentegen, die kon ik na een jaar wel achter het behang plakken, en die maakt dat ik nu zoiets heb van "nee bedankt, geen kat meer voor mij".