Omdat ik toch wel benieuwd ben wat ik hier aan kan doen en goede hoop heb dat er bokkers zijn die hier ervaring mee hebben open ik dit topic.

Eerst even een voorgeschiedenisje. Ik heb 2 poezen, genaamd Bo en Moon. We hebben ze een jaar of 7 geleden uit een studentenhuis gehaald, ze waren er niet best aan toe. Ze waren rond de 1 jaar oud en allebei drachtig, de kittens hebben het geen van allen overleefd.
Uit hun gedrag lijken de katten heel wat te hebben meegemaakt. Moon heeft mij uitgekozen en is altijd in mijn buurt, en raakt ook in paniek als ik bijvoorbeeld plotseling de woonkamer uit ben en ze heeft me niet weg zien gaan. Ze is verder een allemansvriendinnetje en niet bang voor vreemden oid.
Bo daarentegen is jarenlang ontzettend bang geweest. Sinds een jaar of 3 rent ze niet meer weg om zich achter de wasmachine te gaan verstoppen als je een onverwachtse beweging maakt en komt ze af en toe een knuffel halen en sinds we allebei thuis werken maakt ze helemaal grote stappen, ze komt zelfs af en toe op schoot en wordt steeds dapperder, ook naar vreemden. Waar Moon echt alles best vindt, laten we Bo veelal met rust en laten we haar naar ons toe komen, werkt het beste in de benadering. We hebben wel altijd geoefend met oppakken en pootjes aanraken, dat is geen probleem.

Nu is het zo dat Bo in verschillende situaties spanning op lijkt te bouwen en als Moon dan toevallig voorbij komt blaast ze naar haar en haalt uit, waarbij soms de plukken door de kamer vliegen. Voorbeelden van situaties waarin dit gebeurt zijn:
- Als het etenstijd is. Ze hebben de hele dag brokjes (Ecostyle) tot hun beschikking en als wij klaar zijn met eten krijgen ze een klein beetje natvoer van Yarrah. Bo is heel erg gericht op routine, zodra wij klaar zijn met eten gaat ze miauwen en komt ze om eten vragen, net zolang tot ze het krijgt. Als het te lang duurt valt ze geheid Moon aan.
- Als ze naar buiten wil en de deur wordt niet snel genoeg open gedaan. Ze komen overdag buiten als wij thuis zijn. Ik laat ze er aan de achterkant uit, we hebben geen kattenluikje en dat is ook geen optie. Aan de achterkant komen ze uit in de woonkamer en daar staan mijn parkieten ook, aan de voorkant zit een drukke weg waar al meerdere katten zijn aangereden en ik ze niet wil laten lopen. Ze blijven nu veelal in de tuin/poort en komen nooit aan de voorkant.
- Als mijn dames binnen zijn en er een andere kat in de tuin zit.

Het is geen heftige aanval, maar toch is Moon er elke keer flink van onder de indruk en komt het steeds vaker voor. Als ze dit doet roepen we ‘he!’ met stemverheffing, maar meer ook niet omdat ze heel snel in de stress is. Ze gaat dan de hele avond aan haar eigen tepels sabbelen, dit doet ze bijv. ook als we bezoek hebben gehad of ze ergens van geschrokken is. Volgens de dierenarts is dit een manier om zichzelf te kalmeren.

Het is een superlieve poes en steeds meer een knuffelkont, ze liggen ook heel vaak tegen elkaar aan te slapen en elkaar te wassen, maar we hebben toch wel dagelijks een momentje dat ze haar evil gedrag laat zien.

Is er iemand die dit gedrag herkent? Wat zouden wij kunnen doen om het voor beide katten prettiger te maken?

Edit: misschien overbodig om te noemen, maar ik ben in verwachting. Ik merk aan beide katten dat ze (nog) meer toenadering zoeken bij mij.