Vanmiddag is ze heel rustig, zoet en mooi ingeslapen, gewoon weggezakt.
Lieve, mooie, schattige, verlegen Aife...
Zo bescheiden als ze was, zoveel ruimte nam ze in in mijn hart.
Geen pijn, ongemak etc meer, geen vervelende onderzoeken meer maar rust...
Het was het laatste wat ik nog voor haar kon doen en ik heb haar vast gehad tot ze weg was.
Samen met de dierenarts alle mooie vlekjes nog bekeken, gesproken over hoe lief ze was, dat ze nooit moeilijk deed maar eigenlijk altijd braaf meewerkte.
Ik ben kapot maar het is goed zo, mooier kon ze niet gaan.

veel sterkte 
wat een mooie kat